Robin Hood: η γέννηση του θρύλου και οι μεταμορφώσεις στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο

Ξεκινώντας το άρθρο για τον Robin Hood ή Ρομπέν των Δασών, όπως τον αποκαλούμε εδώ, φέρνω στον νου μου ό,τι μπορώ να θυμηθώ από την παιδική μου ηλικία, σχετικά με τον συγκεκριμένο ήρωα. Γιατί εκείνη την εποχή, μιάμιση δεκαετία πριν από τη νέα χιλιετία, ο Ρομπέν των Δασών ήταν ένας από τους διάσημους παιδικούς ήρωες μαζί με τον Ζορό, τον Σούπερμαν, τον Μπάτμαν, και τους Τρεις Σωματοφύλακες. Τι κοινό είχαν αυτοί οι άνθρωποι και οι υπεράνθρωποι από διαφορετικές εποχές και από άλλα σύμπαντα; Από τη μία, την υπεράσπιση των αδυνάτων, το ήθος και το έντονο αίσθημα της δικαιοσύνης. Από την άλλη, το ότι όλοι τους ήταν προϊόντα λογοτεχνίας και εικονογράφησης που αργότερα μεταπήδησαν στον κινηματογράφο και τα κινούμενα σχέδια, κερδίζοντας ακόμα περισσότερη δημοφιλία.

Λοιπόν, τι θυμάμαι από τον Ρομπέν των Δασών; Ότι ήταν κάποιος καλός κλέφτης που λήστευε τους πλούσιους για να βοηθήσει τους φτωχούς. Ότι κατοικούσε στο Δάσος του Sherwood και ότι τον κυνηγούσε ο Σερίφης του Nottingham. Ότι είχε για παρέα του μια συμμορία από κεφάτους ληστές, ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν ένας καλόγερος, ένας γιγαντόσωμος άντρας με το αταίριαστο παρατσούκλι Little John (Μικρός Γιάννης – Γιαννάκης), δύο άλλοι τύποι που είχαν το ίδιο όνομα (Will), αλλά διαφορετικό επώνυμο, και μια αρχόντισσα που την έλεγαν Λαίδη Μάριον ή Μάριαν. Ότι ο Ρομπέν των Δασών φορούσε πάντα πράσινα και ότι για όπλο του είχε ένα τόξο, με το οποίο μάλιστα ξεπερνούσε στην επιδεξιότητα ακόμα και τους πιο φημισμένους τοξότες των μύθων, όπως τον Οδυσσέα, τον Φιλοκτήτη και τον Ηρακλή. Ότι η πιο συνήθης μορφή του ήταν αυτή του γελαστού άντρα με το πονηρό χαμόγελο, το στριφογυριστό μουστάκι, το καρέ μαλλί και το χαρακτηριστικό φτερωτό καπέλο.

Θυμάμαι κάτι άλλο; Α, ναι. Ότι ήταν ο πρώτος μου ρόλος στο θεατρικό εργαστήρι της Αμφιθεατρικής Σκηνής, ένα έργο στα αγγλικά που το δουλεύαμε μια ολόκληρη χρονιά για να το παρουσιάσουμε τον Ιούνιο του 1997. Τότε ήμουν δεκατεσσάρων. Σήμερα μάλλον θα έπαιζα τον Σερίφη που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει το κρησφύγετο του Robin Hood και των Merry Men, μέσα σε ένα αχανές δάσος γεμάτο παγίδες και μυστήριο. Γιατί ο θρύλος του Ρομπέν των Δασών είναι τόσο περίπλοκος και συνάμα συναρπαστικός, που αξίζει την εμπειρία της αναζήτησης.

Ποιος ήταν ο Robin Hood;

Πραγματικά, το να ψάχνεις να βρεις ποιος ήταν ο Robin Hood και από πού βαστά η σκούφια του, σε οδηγεί μέσα σε ένα σκοτεινό δάσος από το οποίο δύσκολα βγαίνεις. Γυρεύεις τα ίχνη του και χάνεσαι, λες και προσπαθεί να σε αποπροσανατολίσει για να κρατήσει την αληθινή του ταυτότητα μυστική, μαζί και το κρησφύγετό του. Για αιώνες, ταλαιπωρεί ερευνητές και ακαδημαϊκούς που μελετούν τις ρίζες του θρύλου, τις μεσαιωνικές μπαλάντες, τη λαογραφία και τις διαφορετικές θρησκείες που πέρασαν από τις Βρετανικές Νήσους και τη γειτονική Γαλλία. Δικαίως ορισμένοι συνδέουν τον Robin Hood με το κατεργάρικο πνεύμα του Robin Goodfellow, που μεταμφιέζεται και σπάει πλάκα με αυτούς που ψάχνουν να βρουν την αλήθεια γύρω από την ανθρώπινη καταγωγή του. Κρύβεται μέσα στο αιώνιο πράσινο των δέντρων και μας τοξεύει με τα βέλη του πίσω από τη Μεγάλη Βελανιδιά, είτε σαν θηράματα είτε σαν τους ανεπιθύμητους καταπατητές της ιερής κατοικίας του. Προτιμά να παραμείνει αινιγματικός και άγνωστος, όπως το ευρωπαϊκό φαντασιακό και οι ιστορίες του παλιού καιρού. Είναι παράνομος (outlaw) και αυτό του αρέσει να κάνει: να ακολουθεί τους δικούς του νόμους, τους νόμους της φύσης και της Νεραϊδοχώρας, εκεί όπου οι κανόνες είναι διαφορετικοί από τους ανθρώπινους. Θέλει να είναι απροσάρμοστος και μυστήριος, όπως όλοι οι Πράσινοι πριν και μετά από αυτόν: ο Green Man, ο Πράσινος Ιππότης του Αρθουριανού Κύκλου, ο θαλερός βασιλιάς του καλοκαιριού, Oak King ή May King, ακόμα και ο αγέραστος και σκανδαλιάρης Πήτερ Παν του Sir James Barry. Ίσως επιστρέψει κάποια στιγμή για να ανακτήσει την κλεμμένη του γη, όπως διάφοροι λαοφιλείς βασιλιάδες του μεσαίωνα, μαρμαρωμένοι ή κοιμισμένοι κάτω από τον λόφο, για να παντρευτεί την καλή του και να βασιλέψει στο θρόνο του όπως ο Aragorn, ο ranger από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών του Tolkien. Έπειτα όμως θα επιστρέψει και πάλι πίσω στα δάση, γιατί εκεί είναι η αιώνιά του θέση ως πρότυπο ελευθερίας, ανεξαρτησίας, δικαιοσύνης, ακόμα και εκδίκησης.

Ποιος ήταν, λοιπόν, ο Robin Hood; Ιστορικά, ο θρύλος αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του μέσα από μπαλάντες που τον τοποθετούν στην Αγγλία τον 12ο και 13ο αιώνα μ.Χ. Η παλαιότερη αναφορά στον Robin Hood απαντάται στο ποίημα Piers Plowman (Πέτρος ο Ζευγάς), που έγραψε ο William Langland στα τέλη του 14ου αιώνα. Σε αυτό το ποίημα, ο Robin Hood αναφέρεται ως ήρωας λαϊκής μπαλάντας, αν και θα χρειαστεί αρκετά χρόνια μέχρι να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής. Τον 15ο και τον 16ο αιώνα, τουλάχιστον δεκαπέντε μπαλάντες αφιερώνονται στον Robin Hood και στις περιπέτειές του, καθιστώντας τον ιδιαίτερα δημοφιλή. Τότε ξεκινούν και οι εικονογραφήσεις του, αρκετά διαφορετικές βέβαια από το πώς φανταζόμαστε εμείς σήμερα τον Robin Hood. Τόσο στον 15ο όσο και στον 16ο αιώνα, ο Ρομπέν των Δασών απεικονιζόταν ως μια μίξη παρανομίας και αριστοκρατίας, φτωχός με το τόξο, το όπλο των φτωχών και των λαϊκών, αλλά και ταυτόχρονα ιππότης, καβάλα στο άλογο. Διάσημος στα θέατρα της εποχής, αλλά και στα δρώμενα της Πρωτομαγιάς της επαρχίας, η χάρη του Robin Hood φτάνει μέχρι τον Σαίξπηρ ο οποίος εμπνέεται από αυτόν και γράφει το As You Like It («Όπως Σας Αρέσει»), έχοντας για ήρωα έναν ευγενή που έχει στερηθεί τη γη και τη θέση του από τον αδελφό του και καταφεύγει στο δάσος του Arden.

Ο Robin Hood του θρύλου ζει και δρα στο δάσος του Sherwood, στην περιοχή του Nottinghamshire. Μαζί με την ομάδα των παρανόμων του, κλέβει τους πλούσιους για να θρέψει και να ντύσει τους φτωχούς. Το τόξο του, το εμβληματικό αυτό εξάρτημα, τον κάνει περισσότερο λαοφιλή. Έχει για εχθρό τον Σερίφη του Nottingham, ένα πρόσωπο που αντιπροσωπεύει την ανελέητη πολιτική και κοινωνική εξουσία. Όσο για τον ίδιο τον Robin, αμφιταλαντεύεται μεταξύ δικαιοσύνης και αρπαγής, δικαίου και παρανομίας, εξέγερσης και υπακοής, δάσους και αυλής.

Θρύλοι, μύθοι και αληθινά πρόσωπα

Ήταν υπαρκτό πρόσωπο ή όχι; Κάποιοι υποστηρίζουν πως ήταν, όχι βέβαια με την διάσταση την οποία πήρε αργότερα, μέσα από τα θεατρικά έργα και τη λογοτεχνία, όπως θα δούμε παρακάτω. Και παρόλο που η παράδοση θέλει τον Robin Hood γέννημα του Λόξλυ (Loxley) του Νότιου Yorkshire, οι περισσότερες μπαλάντες τον αναφέρουν να δρα στο μεσαιωνικό δάσος του Barnsdale, ενώ ο τάφος του βρίσκεται στο Kirklees Priory. Εκεί, λέει ο θρύλος, ήθελε ο ίδιος ο Robin να θαφτεί, έχοντας πει στον Little John να τον θάψει στο μέρος όπου θα έπεφτε το τελευταίο του βέλος. Βέβαια, οι επιγραφές στον τάφο είναι γραμμένες σε μοντέρνα αγγλικά και όχι σε εκείνα που μιλούσε ο λαός τον 13ο αιώνα, όπου υποτίθεται πως έζησε ο αληθινός Robin.

Σύμφωνα με μια θεωρία, δεν υπήρχε μόνο ένας Robin Ηοοd, μιας και το ονοματεπώνυμο αυτό ήταν ιδιαίτερα συνηθισμένο εκείνη την εποχή. Το Robin ήταν το χαϊδευτικό του Robert, ενώ το Hood το είχαν αρκετοί λόγω ιδιότητας-επαγγέλματος (hood-makers). O J.W. Walker (True History of Robin Hood, 1952), πάντως, πίστευε πως ήταν υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο που γεννήθηκε μεταξύ του 1285 και του 1295 και βρισκόταν στην υπηρεσία του βασιλιά Εδουάρδου του Β' το 1323 και 1324. Το όνομά του ήταν Robert, γιος του δασοφύλακα Adam Hood και πέρασε 22 χρόνια ως ληστής. Επ’ αυτού, ο Robert Graves γράφει ότι ο Robert εκμεταλλεύτηκε την ομοιότητα του ονόματός του με τις λαϊκές δοξασίες που υπήρχαν σχετικά με τον ταραχοποιό Robin Goodfellow, αλλά και με το ζευγάρι Robin και Maid Marian που πρωταγωνιστούσε στα δρώμενα της Πρωτομαγιάς και έτσι άλλαξε το όνομά του, μαζί και της γυναίκας του, που από Ματθίλδη (Mathilda) έγινε Μάριαν.

Αλλά πώς φτάσαμε ως εδώ ακολουθώντας μια γαλλική λέξη; Και γιατί θα έπρεπε να μας νοιάζουν τα γαλλικά στην προκειμένη; Μήπως επειδή ο θρύλος της Maid Marion ήρθε από τη Γαλλία και προσχώρησε στις αγγλικές μπαλάντες; Η αλήθεια είναι πως κάπως έτσι προέκυψε το ταίρι του Ρομπέν των Δασών στα γλέντια της Πρωτομαγιάς, αφού μέχρι τότε, στις αντίστοιχες γιορτές των Χριστουγέννων εμφανιζόταν μόνος ως ο ήρωας που θα νικούσε τον Τρελό ή τον βασιλιά Χειμώνα, κάτι που μας θυμίζει τον μύθο του βασιλιά του Καλοκαιριού και της Βελανιδιάς. Άλλωστε ο Robin Hood κατοικούσε στη Major Oak, δηλαδή τη Μεγάλη Βελανιδιά.

Η Maid Marion είναι ένας χαρακτήρας-κλειδί για τον ίδιο τον Robin Hood, τον χαρακτήρα και την προέλευσή του. Στις μπαλάντες αναφέρεται άλλοτε ως υπέρμαχος και άλλοτε ως εραστής της. Αλλά ποια είναι η Maid Marion; Για τον Graves, όπως και για άλλους ερευνητές, ήταν πρόσωπο λατρευτικό, η Μαρία που είχε τη δική της λατρεία ως σεληνιακή θεά και θεότητα της θάλασσας (εξού και οι λέξεις mar=θάλασσα και mer-maid=γοργόνα). Σίγουρα πάντως το ιερό στοιχείο συνοδεύει τον Robin Hood, μιας και στη συμμορία του βρίσκεται ο καλόγερος Tuck. Από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάμε την αντικατάσταση της Παλιάς Θρησκείας από τη Νέα, κάτι που έγινε έντονα στις Βρετανικές Νήσους, όπως θυμίζει η Maron Zimmer Bradley στο βιβλίο της Οι Ομίχλες του Άβαλον.

Ίσως ο Robin Hood, ως τοξότης και κυνηγός, να ήταν ο ίδιος ιερέας της ρωμαϊκής θεάς του κυνηγιού και της άγριας φύσης, Diana-Άρτεμις, επίσης σεληνιακής θεάς, όπως αναφέρθηκε πριν για τη Maid Marion. Άλλωστε δεν είναι η μοναδική φορά που κάποιο ρωμαϊκό στοιχείο γίνεται θρύλος της Αγγλίας, όπως συμβαίνει και με τον βασιλιά Αρθούρο. Και ίσως, αντί για ιερέας κάποιας θεάς, ο Robin Ηοοd να ήταν ο ίδιος αρσενική θεότητα των δασών, η μεταμόρφωση του κέλτικου Cernunnos. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Robin είχε ένα βούκινο (κέρατο) για να καλεί τους συμπολεμιστές του, κάτι που θυμίζει το Άγριο Κυνήγι και τη φοβερή συνοδεία του Odin-Wotan. Και στην τελική, αφού πηγαίνουμε τόσο πίσω διερευνώντας τα μυθικά πρότυπα και συσχετίζοντας τον Robin Hood με τη θεά Άρτεμη, ίσως να κρύβεται ο θεός Απόλλωνας πίσω από τον θρυλικό ληστή. Ο Απόλλωνας, εκτός από επιδέξιος τοξότης, ήταν θεός εκδικητικός, είχε δικό του κρησφύγετο την αινιγματική Χώρα των Υπερβορείων και επειδή συχνά τσακωνόταν με τον Δία, αρκετές φορές είχε ξεπέσει και είχε γίνει θνητός, ζώντας ανάμεσα στους ανθρώπους. Και πού θα μπορούσε να κρυφτεί ένας θεός του φωτός της μουσικής, αν όχι στις ηρωικές μπαλάντες του Μεσαίωνα και τις οργιαστικές τελετές της Πρωτομαγιάς που σήμαινε την αρχή του καλοκαιριού;

Κάπου εδώ, νιώθουμε όλοι μαζί κάπως μπερδεμένοι. Είναι η αναζήτηση στο αχανές δάσος που έλεγα στην αρχή, εκεί που ο θρυλικός Ρομπέν κρατά την ταυτότητά του μυστική.

Art by  DenmanRooke — *Art by DenmanRooke*

Ποιος, λοιπόν, ή τι ήταν ο Robin Hood; Υπαρκτό πρόσωπο με ευγενική καταγωγή που κατέφυγε στην παρανομία; Ηλιακή θεότητα που κατέφυγε στα δάση ή ιερέας κάποιας αρχαϊκής, μητρικής λατρείας; Ταραχοποιό πνεύμα και κατεργάρης δαίμονας ή φύλακας της Νεραϊδοχώρας με τα κύρια γνωρίσματα των Ξωτικών, όπως το τόξο και η πράσινη φορεσιά; Λήσταρχος που εκμεταλλεύτηκε κάτι από τα προηγούμενα ή χριστιανός ήρωας στο πλευρό του φτωχού;

Ευτυχώς, ο Sir Walter Scott, ο πατέρας του Ιστορικού Μυθιστορήματος, μας έσωσε από τον πονοκέφαλο, δίνοντας στον Robin Hood ένα σταθερό storyline που τον συνοδεύει ως τις μέρες μας.

Στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο

To 1819 γράφεται το βιβλίο Ιβανόης (Ivanhoe), για να εκδοθεί έναν χρόνο αργότερα. Θεωρείται το πρώτο ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο μάλιστα κίνησε σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον του κοινού για τον Ρομαντισμό και τον Μεσαιωνισμό. Στο μεγαλειώδες αυτό έργο, ο συγγραφέας Sir Walter Scott τοποθετεί τον Robin Hood στα τέλη του 12ου αιώνα, προσφέροντάς του έναν ηρωικό ρόλο στην πιο παθιασμένη ιστορία της Αγγλίας. Ο Ρομπέν, με το όνομα Λόξλυ, προστατεύει μαζί με την ομάδα του τους Σάξονες από τις επιθέσεις και τις λεηλασίες των Νορμανδών. Τάσσεται υπέρ του βασιλιά της Αγγλίας, Ριχάρδου Λεοντόκαρδου, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του από τον σφετεριστή αδελφό του, Ιωάννη Ακτήμονα, όταν ο πρώτος επέστρεφε από τις Σταυροφορίες. Τέλος, σώζει τον βασιλιά Ριχάρδο που επιστρέφει ινκόγκνιτο στην Αγγλία και κερδίζει την εύνοιά του, έχοντας παραμείνει τόσο καιρό πιστός στον αληθινό του ηγεμόνα.

Αυτός θα είναι πια ο Robin Hood. Ένας ρομαντικός εθνικός ήρωας της Αγγλίας, που έγινε παράνομος εξαιτίας της λαχτάρας του για δικαιοσύνη, σώζοντας τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο από τις μηχανορραφίες του Ιωάννη του Ακτήμονα. Και στη μνήμη του κόσμου θα συνεχίσει να φοράει πράσινα, όπως και οι σύντροφοι του, παρόλο που στην εικόνα που κοσμεί το μυθιστόρημα της Rose Yeatman Woolf, Robin Hood and his Life in the Merry Greenwood (1910-1920), είναι ντυμένος στα κόκκινα. Ωστόσο, ο Robin Hood θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία στο αμερικανικό κοινό το 1883, έπειτα από την παρέμβαση του Howard Pyle. Ο Pyle σύστησε τον διάσημο παράνομο στα παιδιά της Αμερικής, γράφοντας το εικονογραφημένο The Merry Adventures of Robin Hood, δίνοντάς του έναν πιο κεφάτο -καρτουνίστικο σχεδόν- χαρακτήρα, καθώς και το γνώριμο φτερωτό καπελάκι, ένα καπέλο που θα τον συνοδεύει στις μετέπειτα εικονογραφήσεις και κινηματογραφικές μεταφορές, επηρεάζοντας παράλληλα την εικόνα των elves και των rangers στις πρώιμες εικονογραφήσεις των έργων του Tolkien, του Terry Brooks, καθώς και των παιχνιδιών Dungeons and Dragons. Ίσως η επιτυχία του έργου του Howard Pyle να οφείλεται στην ταύτιση των μικρών Αμερικανών με τους παράνομους ήρωες των γουέστερν που ήταν πολύ της μόδας εκείνη την εποχή.

Τον προηγούμενο αιώνα και μάλιστα από τα πρώτα έτη, όλοι οι ήρωες και τα τέρατα της λογοτεχνίας, έκαναν καριέρα στον κινηματογράφο. Ο Robin Hood, όντας ήδη αγαπητός στην Αμερική, δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Άλλωστε, είχε την άνεση με τη σκηνή πολλούς αιώνες νωρίτερα, τόσο στις επαρχιακές γιορτές της Πρωτομαγιάς, όσο και στα μεγάλα θέατρα της Αγγλίας. Από το 1900 μέχρι και το 1950, πρωταγωνίστησε σε δέκα ταινίες, οι περισσότερες εκ των οποίων ήταν ασπρόμαυρες και βουβές. Η πρώτη ταινία βγήκε το 1908, σε σκηνοθεσία Percy Stow, και είχε τον τίτλο Robin Hood and His Merry Men, αλλά το έργο που τον έκανε περισσότερο γνωστό ήταν το Robin Hood του 1922 με τον Douglas Fairbanks. Ακόμα πιο δημοφιλής έγινε το 1938 με την ταινία The Adventures of Robin Hood, με τον Errol Flynn σε έναν από τους πιο σημαντικούς ρόλους της καριέρας του. Η συγκεκριμένη θεωρείται μέχρι σήμερα η καλύτερη ταινία του θρύλου του Ρομπέν των Δασών.

Μέχρι το 1970, ο Robin Hood εμφανίστηκε άλλες είκοσι φορές στη μεγάλη αλλά και στη μικρή οθόνη. Πήρε μέρος σε μιούζικαλ, πολέμησε με πειρατές και ταξίδεψε στο διάστημα. Τα επόμενα είκοσι χρόνια, συνέχισε ακάθεκτος να αλωνίζει σε παιδικές σειρές, σε ταινίες για το ευρύ κοινό, άλλοτε σαν πρωταγωνιστής, άλλοτε σαν καλεσμένος. To 1973, η Disney τον μεταμόρφωσε σε αλεπού και τους φίλους του σε ζωάκια, στην πιο διάσημη animated έκδοση για παιδιά. Το 1976, στο Robin and Marian του Richard Leister, τον ήρωα υποδύθηκε ο Sean Connery. Η ταινία αυτή δεν εστιάζει τόσο στην ιδιότητα του Ρομπέν ως κλέφτη, αλλά στη ρομαντική του πλευρά, αυτή του άντρα που παραμένει πιστός στην αγαπημένη του, όσο χρόνια κι αν περάσουν. Αντίστοιχα ρομαντική αλλά και περιπετειώδης, είναι η ταινία Robin Hood: King of Thieves του 1991, με τον Kevin Costner στον ρόλο του Ρομπέν και τον Alan Rickman στον ρόλο του Σερίφη. Εδώ, ο Sean Connery παίζει τον βασιλιά Ριχάρδο, ενώ μαζί με τον Costner συμπρωταγωνιστεί ο Morgan Freeman, ως φίλος του Ρομπέν που ήρθε μαζί του από τους Άγιους Τόπους, αργότερα ακολουθεί η βρετανική σειρά Robin of Sherwood (1984-1986). Μνημειώδης και ιδιαίτερα αγαπητή στη χώρα μας ήταν η χιουμοριστική ταινία του Mel Brooks, Robin Hood: Men in Tights (Οι Ήρωες με τα Κολάν), που σατίριζε τις προηγούμενες. Και παρόλο που ο Kevin Costner κατήργησε την εικόνα του Robin Hood με το φτερωτό καπέλο και το χαρακτηριστικό μουστάκι, ο Mel Brooks προτίμησε να βασίσει την παρωδία του στη φυσιογνωμία του Errol Flynn.

Από το 2000 και μετά, όπου νέοι ήρωες της λογοτεχνίας (κυρίως της φανταστικής) κατέκτησαν τον κινηματογράφο, αντικαθιστώντας τους κλασικούς, ο Robin Hood παύει να πρωταγωνιστεί σε μεγάλες ταινίες και καταφεύγει σε νεανικές σειρές, manga και κινούμενα σχέδια (όπως το ιαπωνικό και ιδιαίτερα αγαπητό στην Ελλάδα, Robin Hood no Daibōken). Το στοιχείο της φαντασίας γίνεται ακόμα πιο έντονο, και έτσι ο Ρομπέν είτε πολεμάει τον επίσης θρυλικό βασιλιά Αρθούρ είτε ταξιδεύει στο μακρινό μέλλον και το έτος 2051. Κάπως έτσι θα συνεχίσει και στην επόμενη δεκαετία. Η τελευταία μεγάλη ταινία με ήρωα τον Robin Hood είναι η ομότιτλη τού Ridley Scott, με πρωταγωνιστές τους Russell Crowe και Cate Blanchett, ως Ρομπέν και Μάριον. Η συγκεκριμένη υπερπαραγωγή δεν καταπιάνεται με τη συνηθισμένη φύση και τις γνωστές ασχολίες του ήρωα, αλλά εξιστορεί με επικό τρόπο τα γεγονότα του Μεσαίωνα που οδήγησαν στη γέννηση του θρύλου.

Και κάπου εδώ, σταματώ την αναζήτηση. Εγκαταλείπω το δάσος και γυρίζω πίσω. Δεν έχει σημασία το ποιος ήταν ο Robin Hood, λέω, καθώς κοιτάζω το άγαλμα που του έχουν στήσει στο Nottingham. Στο πρόσωπό του διασταυρώνονται τόσοι και τόσοι. Χριστιανοί, παγανιστές, σταυροφόροι, Σαρακηνοί, παράνομοι, άνθρωποι των δασών, κυνηγοί, ιππότες, δεσποσύνες, μάγισσες, κληρικοί, τοξότες, ηθοποιοί και λογοτέχνες. Μπορεί να ήταν άνθρωπος, μπορεί και θεότητα. Μπορεί να ήταν πνεύμα, ξωτικό-φύλακας της Νεραϊδοχώρας ή ευγενής που έχασε τη γη του. Στη μνήμη μου, όπως και στη μνήμη του κόσμου, θα παραμένει ο θρυλικός προστάτης των φτωχών, ο τοξότης ήρωας των μικρών και των μεγάλων, που μάχεται για τη δικαιοσύνη και πολεμά την άδικη εξουσία.

Πηγές - Βιβλιογραφία:

Ήρωες και θαυμαστά του Μεσσαίωνα, Jacques le Goff, εκδόσεις Κέδρος

Η Λευκή Θεά, Robert Graves, εκδόσεις Κάκτος

hesternic.tripod.com

nottinghamshire.gov.uk

en.wikipedia.org

robinhood.ltd.uk