Αγαπημένα δάση από τον χάρτη στη φαντασία και από τη φαντασία στον χάρτη

Ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί την ομορφιά των δασών; Οι φυλλωσιές των πανύψηλών τους δέντρων δροσίζουν και την πιο καυτή ημέρα. Τα κελαρυστά νερά των ρυακιών που τα διασχίζουν ξεδιψούν απ’ την αρχή του χρόνου, όχι μόνο ανθρώπους, αλλά και μυριάδες φανταστικά πλάσματα. Οι ήχοι των μόνιμων κατοίκων τους, κρυμμένων στις πιο ψηλές δεντροκορφές ή χαμηλά, στις γιγάντιες ρίζες των αρχαίων δέντρων, είναι ικανοί να αφυπνίσουν και την πιο ληθαργική φαντασία. Ειδικά τούτες τις χειμωνιάτικες ημέρες, που τα δέντρα είναι πασπαλισμένα με χιόνι, οι πηγές μεταμορφώνονται σε κρύσταλλο και η πάχνη ντύνει σα χαλί το έδαφος.

Από την αρχαιότητα, ειδικά στη χώρα μας, τα δάση θεωρούνταν τόποι ιεροί. Ήταν, άλλωστε, τα μέρη όπου οι άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά με τη μητέρα φύση. Να βρεθούν αντιμέτωποι με το γνωστό παρελθόν και το άγνωστο παρόν τους. Να ονειρευτούν νεράιδες και ξωτικά, λάμιες, κενταύρους, μονόκερους και τόσα άλλα φανταστικά όντα να κατοικούν στα βαθύτερα και πιο δύσβατα σημεία τους.

Ταυτόχρονα, πολλές φορές, τα δάση γίνονταν αντικείμενο των βαθύτερων φόβων των ανθρώπων. Άλλωστε, σύμφωνα με πολλές διηγήσεις, δεν είναι όλα τα δάση όμορφα κι ασφαλή. Υπάρχουν δάση όπου οι αχτίδες του ήλιου δεν τολμούν να διαπεράσουν τις φυλλωσιές των γέρικων δέντρων. Δάση όπου, με βάση τους θρύλους, δεν κατοικούν καλές νεράιδες, μα μοχθηρές μάγισσες κι άλλα αιμοβόρα στοιχειά.

Τόσο η αγάπη για το υπερφυσικό, όσο και ο φόβος για το άγνωστο, είναι δύο από τις πιο πηγαίες κινητήριες δυνάμεις της καλλιτεχνικής έκφρασης. Συνεπώς τα δάση, ικανά να προκαλέσουν πότε το ένα και πότε το άλλο, αποτελούν αναπόφευκτα πηγή έμπνευσης για την ανθρώπινη φαντασία.

Δάση από τον χάρτη στη φαντασία

Ξεκινάμε το ταξίδι μας με προορισμό αγαπημένα δάση του φανταστικού, που ρίζωσαν στις βάσεις πραγματικών δασών του κόσμου μας, μέσα από το πρίσμα της φαντασίας του εκάστοτε καλλιτέχνη και μυθοπλάστη.

1. The Hundred Acre Wood (Το Δάσος των Γαλάζιων Ονείρων)

Ένα φανταστικό δάσος που κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές μας είναι το Δάσος των Γαλάζιων Ονείρων ή, αυθεντικά, The Hundred Acre Wood, στο οποίο ζει ο αγαπημένος, λιχούδης αρκούδος Winnie και η παρέα του, ο Tigger, ο Piglet, ο Owl, ο Rabbit, ο Gopher, ο Eeyore, η Kanga και ο Roo. Το Δάσος των Γαλάζιων Ονείρων είναι ένα πυκνόφυτο δάσος με πολλά ψηλά δέντρα και καταπράσινο χορτάρι. Στην αυθεντική σειρά βιβλίων Winnie the Pooh του A.A. Milne, το όνομα “Hundred Acre Wood” χρησιμοποιείται μονάχα για τα μέρη εκείνα του δάσους που περιβάλλουν το σπίτι της Κουκουβάγιας, ενώ οι υπόλοιποι χαρακτήρες φαίνεται να ζουν έξω από αυτό. Ωστόσο, σήμερα, ύστερα από τη γνωστότερη μεταφορά της Disney, το ίδιο όνομα χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε ολόκληρο το δάσος.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, το Δάσος των Γαλάζιων Ονείρων δεν είναι άλλο από το αληθινό δάσος Ashdownστο Ανατολικό Sussex, όπου έζησε ο συγγραφέας του Winnie, A.A. Milne, με τον γιο του, τον πραγματικό Christopher Robin. Μέχρι και σήμερα, περίπου εκατό χρόνια μετά τη γέννηση του Winnie the Pooh, μια διακριτική πινακίδα μαρτυρά την ταύτιση των δύο δασών. Και πράγματι, με το βιβλίο του Milneστο χέρι, κανείς μπορεί να περιπλανηθεί στο Ashwood και να βρεθεί στις τοποθεσίες που αναδύθηκαν στον φανταστικό κόσμο του συγγραφέα. Άλλωστε, ο εικονογράφος του βιβλίου, E.H. Shepard, είναι γνωστό πως προτιμούσε να ζωγραφίζει εμπνεόμενος απ’ τον πραγματικό κόσμο και υπάρχουν καταγραφές πως ο Milne τον ξενάγησε ο ίδιος στο Ashwood.

Σήμερα, περπατώντας στο Ashwood, μπορεί κανείς να εντοπίσει το Μαγεμένο Μέρος που ο Winnie αποχαιρετά τον Christopher Robin κάθε φορά που το αγόρι πρέπει να φύγει, την Παγίδα που έστησε ο Winnie και η παρέα του για να πιάσει το Φελαντάκι, τον αμμόλακκο του Roo, το μονοπάτι που ο Christopher Robin ακολούθησε για ν’ ανακαλύψει τον Βόρειο Πόλο, και την πραγματική κοιλάδα Wrens Warren Valley, που σύμφωνα με πολλούς αποτελεί το θλιβερό ξέφωτο όπου ο Eeyore (Γκαρής) έχτιζε και ξανάχτιζε το ξύλινο σπιτάκι του.

*Art by https://ferdinandladera.deviantart.com/*

2. Hexenwald (Το Δάσος της Μάγισσας)

Το Hexenwald ή Δάσος της Μάγισσας είναι το γνωστό δάσος του παραμυθιού Hansel and Gretel. Ο Hansel και η Gretel είναι τα παιδιά μιας πολύ φτωχής οικογένειας. Ύστερα από τις πιέσεις της μητριάς τους (στην πρώτη έκδοση των Grimm, η μητέρα τους) η οποία βλέπει το φαγητό τους να τελειώνει, ο πατέρας τους οδηγεί τα παιδιά στο δάσος πέρα από την καλύβα τους, με σκοπό να τα εγκαταλείψει. Την πρώτη φορά τα παιδιά αφήνουν βότσαλα πίσω τους κι έτσι καταφέρνουν να επιστρέψουν στο σπίτι. Την επόμενη φορά, όμως, δεν είναι τόσο τυχερά και αφήνουν ψίχουλα, τα οποία τρώνε τα πουλιά του δάσους. Τα παιδιά, δίχως τρόπο να βρουν τον δρόμο για το σπίτι τους, περιπλανιούνται στο δάσος, ώσπου αντικρίζουν ένα σπίτι φτιαγμένο από ζαχαρωτά και κάθε λογής γλύκισμα. Για κακή τους τύχη, το σπίτι αυτό ανήκει σε μια κακιά μάγισσα, πεινασμένη για νόστιμα μικρά παιδάκια.

Το δάσος αυτό που αποτελεί σπίτι της κακιάς μάγισσας, παρέμενε δίχως όνομα τουλάχιστον στις πρώτες εκδοχές της πασίγνωστης γερμανικής ιστορίας Hansel and Gretel, την οποία οι αδερφοί Grimm κατέγραψαν για πρώτη φορά το 1812. Στην τελική εκδοχή της, ωστόσο, σύμφωνα με τον καθηγητή Ronald Murphy στη μελέτη του The Owl, the Raven, and the Dove: The Religious Meaning of the Grimms' Magic Fairy Tales (2002), η Gretel αποκαλεί το δάσος «Hexenwald», ταυτίζοντας το φανταστικό δάσος της ιστορίας με ένα δάσος υπαρκτό.

Το Hexenwald ή, όπως μεταφράζεται κυριολεκτικά, το «Δάσος της Μάγισσας» είναι μια κατάφυτη έκταση γεμάτη βελανιδιές, σημύδες και πεύκα στο Uetersen της βόρειας Γερμανίας. Από τον Μεσαίωνα, ήδη, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών πίστευαν πως στο τέλος του μονοπατιού που οδηγούσε από την είσοδο του δάσους στο ξέφωτο στο κέντρο του, ζούσε μια πανούργα μάγισσα. Η στοιχειωμένη ξύλινη καλύβα της έχει εμφανιστεί σε ποικιλία τοπικών διηγήσεων. Σύμφωνα με τις φήμες, κάθε πανσέληνο οι περαστικοί μπορούσαν να ακούσουν τις μάγισσες να κρώζουν, χορεύοντας γύρω από το αναμμένο καζάνι τους.

3. Middle-Earth Forests (Τα Δάση της Μέσης Γης)

Η Μέση Γη (Middle-Earth) είναι γεμάτη δάση μαγικά και δάση στοιχειωμένα. Δάση κατοικημένα κι άλλα αδιάβατα. Το Παλιό Δάσος, σκοτεινό και δαιδαλώδες, παρουσιάζεται γεμάτο επικίνδυνα πλάσματα και «ζωντανά» δέντρα, κοντά στο Shire. Το Fangorn είναι σπίτι των πάνσοφων Ent και των γηραιών Huorn. Το Mirkwood ή, όπως ονομαζόταν πριν το καταλάβει ο νεκρομάντης Sauron, Greenwood the Great, εκτείνεται στην ανατολική πλευρά της Wilderland ανάμεσα στα Γκρίζα Βουνά και τη Gondor, ενώ μέσα του συναντά κανείς τον μαγεμένο ποταμό της λήθης, γιγάντιες αράχνες και ξωτικά του δάσους. Το δάσος Lothlórien αποτελεί βασίλειο ποικίλων φυλών των ξωτικών, εκτεινόμενο πλάι στα Ομιχλώδη Βουνά. Το Dimholt, το «σκοτεινό δάσος» εκτείνεται στη βάση του βουνού Dwimorberg ενώ στο τέλος του πανάρχαιου μονοπατιού που οδηγεί στο λαγκάδι του δάσους, στέκει απ’ αρχής του χρόνου η Σκοτεινή Πύλη, η είσοδος των Μονοπατιών των Νεκρών. Πέρα από αυτά τα πιο γνωστά δάση της Μέσης Γης υπάρχουν επίσης το Taur-im-Duniath, το Bindbole Wood, το Brethil, το Chetwood, το δάσος Drúadan, το Egladil, το Eryn Vorn, το Firien Wood, το Grey Wood, το NanElmoth, το Neldoreth, το Nimbrethil, το Nimbretril, το Nivrim, το Nísimaldar, το Taur-en-Faroth, το Trollshaws, το Núath, το Oromë και το Woody End.

Η μυθολογία της Μέσης Γης, παιδί του πασίγνωστου J.R.R. Tolkien, εκτείνεται σε βάθος πολλών αιώνων και είναι, όπως γνωρίζουν τόσο οι σκληροπυρηνικοί λάτρεις του κόσμου των Hobbit, όσο και οι απλοί αναγνώστες και θεατές, τρομερά λεπτομερής. Πέραν τούτου, πολλές φορές έχουν διατυπωθεί θεωρίες πως το φανταστικό έπος του Tolkien πρόκειται για μια αλληγορία για την Ευρώπη στην περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό που ίσως κάποιοι δεν γνωρίζουν, είναι πως και τα δάση της Μέσης Γης μάλλον έχουν τις ρίζες τους στην πραγματικότητα.

The Puzzlewood

Γεμάτο αρχαίες σπηλιές, κρεμαστές γέφυρες, πέτρινα μονοπάτια και στριφογυριστά δέντρα, με πρόσωπα φτιαγμένα από βρύα που θαρρείς σε παρακολουθούν, το Puzzlewood είναι ένα από τα δάση που φημολογείται πως ενέπνευσε τα δάση της Μέσης Γης. Όντας τμήμα ενός από τα αρχαιότερα δάση της Βρετανίας, του Δάσους του Dean, το Puzzlewood και μόνο από το όνομά του φαντάζει ένα δάσος ταιριαστό στις περιγραφές του Tolkien για τη Μέση Γη.

Πράγματι, ο Tolkien φαίνεται να επισκεπτόταν συχνά το δάσος του Dean και το Puzzlewood όσο ζούσε, πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου του The Hobbit, όσο και της τριλογίας του The Lord of the Rings. Περιπατητές του δάσους συχνά ξεχνούν πως βρίσκονται στον κόσμο μας, και εκμυστηρεύονται πως περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να αντικρίσουν κάποιο Hobbit να ξεπροβάλει πίσω από τις πελώριες ρίζες των δέντρων ή το τρεμόπαιγμα των φαναριών κάποιας συνοδείας ξωτικών, στον δρόμο τους για τους Αθάνατους Τόπους. Είναι αναπόφευκτο, λοιπόν, να σκεφτούμε πως ο Tolkien, που βάδισε στο Δάσος του Dean, συνάντησε στις περιπλανήσεις του το Puzzlewood και ιδέες άρχισαν να αναδύονται στο μυαλό του, γεννώντας το Fangorn, το Παλιό Δάσος, το Mirkwood και το Lothlorien.

The Amathole Mountains

Η δασώδης οροσειρά Amathole εκτείνεται στο Ανατολικό Cape της Νότιας Αφρικής. Κάπου εκεί, ανάμεσα στα πυκνά δάση, συναντά κανείς το χωριό Hogsback, το οποίο φημολογείται, με τη σειρά του, πως ενέπνευσε μια ποικιλία τοποθεσιών της Μέσης Γης. Ισχύει πως ο Tolkien γεννήθηκε στην ανεξάρτητη πολιτεία Bloemfontein της Αφρικής, ωστόσο σε ηλικία τριών ετών μετακόμισε μόνιμα με την οικογένειά του στην Αγγλία και δεν επέστρεψε ποτέ στη γενέτειρά του. Πώς, λοιπόν, οι κάτοικοι του Hogsback μπορούν να ισχυρίζονται πως το χωριό τους και τα τριγύρω δάση ενέπνευσαν τον φανταστικό κόσμο του συγγραφέα;

Αφενός, υπάρχουν φήμες πως η οικογένεια του Tolkien είχε επισκεφθεί το χωριό Hogsback εκείνα τα πρώτα, αλλά καθοριστικά χρόνια της ζωής του. Αφετέρου, λέγεται πως η νταντά του Tolkien ήταν από το Hogsback και του έλεγε ιστορίες για το χωριό, αλλά και τα δάση που το περιβάλλουν, ιστορίες για γιγάντια ιπτάμενα φίδια κι άλλα φανταστικά πλάσματα. Τέλος, λέγεται πως ο γιος του Tolkien επισκέφθηκε πολλές φορές το Hogsback κατά τη διάρκεια της ζωής του, ταχυδρομώντας στον πατέρα του όχι μόνο ιστορίες, αλλά και σκίτσα από το τοπίο της περιοχής.

Όποια κι αν είναι η αλήθεια, οι κάτοικοι του Hogsback ακόμη και σήμερα υπογραμμίζουν πολλούς παραλληλισμούς ανάμεσα στο χωριό τους και τη Μέση Γη, αυξάνοντας τον τουρισμό του χωριού, αφού χιλιάδες θαυμαστές κάθε χρόνο καταφθάνουν για να βαδίσουν στα μονοπάτια που ενέπνευσαν το αγαπημένο τους σύμπαν. Άλλωστε, ισχύει πως οι χιονισμένες βουνοκορφές και το δαιδαλώδες δάσος που περιβάλλουν το Hogsback, αφυπνίζουν αβίαστα τη φαντασία, δημιουργώντας ένα μονοπάτι ανάμεσα στον κόσμο μας και τον κόσμο των Hobbit.

The Moseley Bog

Φημολογείται πως, ως παιδί, ο Tolkien περνούσε πολλές ώρες παίζοντας στο Moseley Bog, το οποίο βρισκόταν κοντά στο σπίτι του. Μάλιστα, το γεγονός αυτό, καθώς και η πεποίθηση πως το δάσος τούτο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον άρχοντα του φανταστικού, συνέβαλαν σημαντικά ώστε να μην αποψιλωθεί το δάσος στην πορεία της αστικοποίησης της περιοχής, αλλά να αναδειχθεί σε προστατευόμενο βιότοπο.

Πιο συγκεκριμένα, ο Tolkien φαίνεται να εμπνεύστηκε το Παλιό Δάσος της Μέσης Γης από το Moseley Bog. Το τοπίο του βαλτώδους δάσους, το σκοτάδι που πλησιάζει ύπουλα κάθε διαβάτη του ακόμη και κατά τη διάρκεια της μέρας, ως αποτέλεσμα του θόλου των ξεραμένων, ή ακόμη και σάπιων, κλαδιών πάνω στα σκιερά μονοπάτια του δάσους, αναμφίβολα φέρνουν στον νου μας τις περιγραφές του συγγραφέα: «Στα δέντρα δεν αρέσουν οι ξένοι. Σε παρακολουθούν. Συνήθως αρκούνται σε αυτό, τουλάχιστον όσο είναι ακόμα μέρα».

Το Moseley Bog σήμερα φιλοξενεί μια τεράστια ποικιλία φυτών, ζώων κι εντόμων, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν τα φαντασμαγορικά, αιωνόβια, ροζιασμένα δέντρα και οι χιλιάδες μπλε καμπανούλες που ανθίζουν κάθε άνοιξη στις ρίζες τους. Κάθε χρόνο, χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο επισκέπτονται το δάσος αυτό για να εξερευνήσουν από πρώτο χέρι την τοποθεσία που φαίνεται να ενέπνευσε τη Μέση Γη, ως μέρος του γνωστού Μονοπατιού του Tolkien, που οδηγεί τους πιστούς θαυμαστές σε διάφορες τοποθεσίες στις οποίες έζησε, εμπνεύστηκε κι εργάστηκε ο συγγραφέας.

Art by The Headless Horseman Pursuing Ichabod Crane, by John Quidor — Art by *The Headless Horseman Pursuing Ichabod Crane, by John Quidor*

4. The TarryTown Glen

Η πασίγνωστη ιστορία του Washington Irving Ο Θρύλος του Ακέφαλου Καβαλάρη ή, αυθεντικά, The Legend of Sleepy Hollow, εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1820. Στην ιστορία, η οποία διαδραματίζεται προς το τέλος του 18ου αιώνα, ένας καθηγητής, ονόματι Ichabod Crane, μετακομίζει από το Connecticut στη μικρή πόλη Sleepy Hollow, σε ένα απομονωμένο δασώδες λαγκάδι κοντά στο Tarrytown της Νέας Υόρκης. Σύντομα, o Ichabod Crane ανακαλύπτει πως την πόλη και το δάσος που την περιστοιχίζει, στοιχειώνει το πνεύμα ενός στρατιώτη, ο οποίος έχασε το κεφάλι του από μια οβίδα κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης κι ο οποίος το αναζητά διαρκώς, σκοτώνοντας όποιον σταθεί στον δρόμο του. Περισσότερα για τον θρύλο του Ακέφαλου Καβαλάρη, αλλά και τον συγγραφέα του, μπορείτε να διαβάσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο, στο εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο της Άρτεμις Βελούδου.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι ότι ο Washington Irving βάσισε την ιστορία του σε υπαρκτούς θρύλους, ιστορικά γεγονότα, σκηνικά και πρόσωπα. Ακόμα και το ίδιο το δάσος που περιγράφει ο Washington Irving γύρω από το Sleepy Hollow και που αργότερα απεικονίστηκε στην ομώνυμη ταινία του 1999 φαίνεται να έχει τις ρίζες του στην πραγματικότητα. Ακολουθώντας τα ίχνη της ιστορίας του Irving, ανακαλύπτουμε πως ο Ichabod Crane ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο το οποίο γνώρισε ο συγγραφέας, αν και στρατηγός και όχι καθηγητής, όπως μας τον συστήνει η ιστορία. Επόμενο βήμα, αποτελεί ο παραλληλισμός της προσωπικότητας και των χαρακτηριστικών του Crane, με τον φίλο του Irving, Jesse Merwin. Ο Merwin, έχοντας καταγωγή από το Connecticut, όπως ο Crane, μετακόμισε αργότερα στο Kinderhook για να διδάξει στο τοπικό σχολείο. Συνεπώς, φημολογείται πως ήταν το Kinderhook και το δάσος που το περιέβαλλε, που έδωσαν πνοή στο Sleepy Hollow.

Βέβαια, όλα αυτά είναι μονάχα υποθέσεις. Άλλωστε, το μόνο στοιχείο που έδωσε ο ίδιος ο Irving στην ιστορία του, για το πραγματικό σκηνικό της, είναι πως το Sleepy Hollow βρισκόταν περίπου τρία μίλια μακριά από το Tarrytown σε μια μικρή κοιλάδα περικυκλωμένη από θεόρατους λόφους. Έτσι, παρά την προηγούμενη –και ίσως πιο εύλογη– σύνδεση με το Kinderhook, το Sleepy Hollow έχει ταυτιστεί στον νου του κόσμου με το χωριό North Tarrytown, το οποίο μάλιστα το 1996 μετονομάστηκε κι επίσημα σε Sleepy Hollow, προς τιμήν της ιστορίας. Στο νεκροταφείο αυτού του χωριού, αναπαύεται μέχρι και σήμερα το σώμα του Washington Irving.

5. Una Selva Obscura

Midway on our life’s journey, I found myself

In dark woods, the right road lost.

Με αυτή τη φράση αρχίζει το πρώτο βιβλίο της περίφημης Θείας Κωμωδίας του Δάντη, με τίτλο Κόλαση (Inferno). Ο πρωταγωνιστής, ο ίδιος ο Δάντης, περιγράφει ένα σκοτεινό και ψυχρό δάσος, τόσο πυκνό που σχεδόν δεν του επιτρέπει να δει πέρα από τα δέντρα. Η Selva Obscura, το σκοτεινό δάσος όπως το αποκαλεί, αναδεύει εικόνες μαγείας και κακών οιωνών, όντας στην ουσία μια πύλη για την Κόλαση.

Όπως επισημαίνουν μελετητές, είναι χαρακτηριστικό του Δάντη να εμπνέεται από πολλές πηγές. Έτσι, η Selva Obscura φαίνεται να είναι επηρεασμένη από την πλατωνική ιδέα της χαώδους ύλης ως ένα αρχέγονο δάσος, την πεποίθηση του Βιργιλίου –το πνεύμα του οποίου γίνεται συνοδοιπόρος του Δάντη στο ταξίδι τούτο– στην Αινειάδα ότι η είσοδος του Άδη βρισκόταν σε κάποιο δάσος, καθώς και τη Ρομαντική Ιδέα του Μεσαίωνα για τους ιππότες που εισέρχονταν σε σκοτεινά κι επικίνδυνα δάση από τα οποία ύστερα έπρεπε να ξεφύγουν.

Σαφώς, πιστεύεται ότι υπάρχει και μια πιο απτή πηγή έμπνευσης πίσω από τη Selva Obscura του Δάντη. Αυτή δεν είναι άλλη από το δάσος στους λόφους του Monte Amiata, γύρω από την πόλη Arcidosso. Λέγεται πως το δάσος τούτο, αν και δεν φαντάζει σε καμία περίπτωση τρομακτικό, σίγουρα προκαλεί μια αίσθηση μυστηρίου σε όσους το διαβαίνουν. Τίποτε δεν είναι απίθανο. Άλλωστε, ο Δάντης ζώντας κοντά στην περιοχή, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει περπατήσει στο δάσος αυτό, εμπνεόμενος από τη μυστηριώδη ατμόσφαιρά του.

6. Τα δάση της Narnia

H Narnia είναι ένας ολόκληρος φανταστικός κόσμος κατασκευασμένος από την πένα του συγγραφέα C.S. Lewis και σκηνικό για την επταλογία του, The Chronicles of Narnia. Στη Narnia συναντά κανείς ζώα που μπορούν να μιλήσουν, όπως ο Aslanτο Λιοντάρι, τραγόμορφους βάρδους, μυθικά τέρατα, μάγισσες και ιππότες. Κάθε φορά, η ιστορία της Narnia τίθεται σε τροχιά όταν μέσα της εισέρχονται παιδιά από τον κόσμο μας. Και φαίνεται ταιριαστό, καθότι κάπως έτσι τρύπωσε στη Narnia κι ο C.S. Lewis, με τη φαντασία του, βαδίζοντας απλά στο δάσος που ξεκινούσε από την πίσω αυλή του σπιτιού του.

Kilns ή, όπως μεταφράζεται στα ελληνικά, «Καμίνι», ονομαζόταν το σπίτι του C.S. Lewis, στην περιοχή του Lancashire που σήμερα έχει λάβει το όνομα Lewis Close, προς τιμήν του συγγραφέα. Το Kilns χτίστηκε το 1922 στο σημείο που ως τότε έστεκε ένα εργοστάσιο παραγωγής τούβλων, παίρνοντας από αυτό το όνομά του. Το 1930 ο C.S. Lewis αγόρασε το σπίτι, το οποίο άλλαξε ολόκληρη τη ζωή του, αφού το ίδιο, καθώς και το δάσος που ξεκινούσε από την πίσω του αυλή, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον κόσμο που ο συγγραφέας μας συστήνει στα Χρονικά της Νάρνια.

*Art by https://jjcanvas.deviantart.com/*

Σύμφωνα με τον αδερφό του Lewis, το σπίτι έστεκε στην είσοδο ενός τεράστιου κήπου, όμοιου θαρρείς με δάσος, κι ήταν το μόνο στη δενδρόφυτη περιοχή. Το Risinghurst άρχισε σταδιακά να κτίζεται γύρω από το σπίτι τις επόμενες δεκαετίες. Η άγρια βλάστηση του δάσους, νότια του σπιτιού, η οποία διακοπτόταν μονάχα από μια λίμνη κι έναν επίσης δασώδη λόφο, φαίνεται να αφύπνισε τη φαντασία του C.S. Lewis. Κάπως έτσι, σε αυτό το σκηνικό, άρχισε να υφαίνεται η χώρα που αργότερα θα λάμβανε το όνομα Narnia, ως ένα παραμύθι που ο ίδιος ο Lewis έλεγε στα παιδιά που μεταφέρονταν στο Kilns από το Λονδίνο το 1939-1940 για να περάσουν εκεί τις δύσκολες ημέρες του πολέμου. Κάπως έτσι ξεκινάει και το πρώτο βιβλίο των Χρονικών της Νάρνια (αν και ο Lewis έγραψε τελευταίο το “prequel” του, The Magician’s Nephew, το 1954) που κυκλοφόρησε εννιά χρόνια αργότερα, το 1948, με τίτλο The Lion, the Witch and the Wardrobe: τα αδέρφια Pevensie, είναι ανάμεσα στα πολλά παιδιά που φυγαδεύονται από το Λονδίνο το 1940 για να σωθούν από τους βομβαρδισμούς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνοντας στην εξοχή, στο σπίτι του καθηγητή Digory Kirke, ανακαλύπτουν την είσοδο για τη Narnia.

To γνωστότερο δάσος στη Narnia, είναι το Wood Between the Worlds ή το Δάσος Ανάμεσα στους Κόσμους. Πρόκειται για ένα δάσος που εμφανίζεται για πρώτη φορά στο προαναφερθέν The Magician’s Nephew. Είναι γεμάτο με μικρές λιμνούλες, όπως ακριβώς το δάσος πίσω από το σπίτι του C.S. Lewis, κάθε μία από τις οποίες οδηγεί σε έναν διαφορετικό κόσμο: τη Narnia, τη Γη ή το Charn. Όταν όμως ένας από αυτούς τους κόσμους καταστραφεί, η λιμνούλα που οδηγεί σε αυτόν ξεραίνεται.

7. The Forbidden Forest (Το Απαγορευμένο Δάσος)

Το Απαγορευμένο Δάσος, ή, αυθεντικά, Forbidden Forest, γνωστό επίσης και ως Σκοτεινό Δάσος, περικυκλώνει το Hogwarts, τη σχολή για Μαγείες και Ξόρκια στον Μαγικό Κόσμο της J.K. Rowling. Λέγεται πως είναι ένα τρομερά αρχαίο δάσος, με πολλά μυστικά. Σε αυτό κατοικούν πληθώρα πλασμάτων, ορισμένα από τα οποία είναι φιλικά, ενώ άλλα είναι σκοτεινά κι επικίνδυνα: Μονόκεροι, Κένταυροι, Acromantulas, Thestrals, ακόμα και γίγαντες. Όπως αποκαλύπτει και το όνομά του, το Απαγορευμένο Δάσος είναι αυστηρά εκτός ορίων για τους μαθητές του Hogwarts.

To Απαγορευμένο Δάσος ομολογουμένως παρουσιάζει ομοιότητες με το Δάσος του Dean, το οποίο αναφέραμε και παραπάνω ως πηγή έμπνευσης πίσω από τα δάση της Μέσης Γης. Η J.K. Rowling έχει προσφέρει στο online κοινό πληθώρα ιστοριών για εκείνη και την αδερφή της, που συχνά περιπλανιούνταν στα δάση της επαρχίας όπου μεγάλωσαν, ενισχύοντας τις φήμες πως πίσω από το σκοτεινό Απαγορευμένο Δάσος κρύβεται το Δάσος του Dean και το Puzzlewood που απλώνεται στο εσωτερικό του.

Το Δάσος του Dean εμφανίζεται αυτό καθεαυτό στο τελευταίο βιβλίο της επταλογίας Harry Potter της J.K. Rowling όταν ο Harry και η Hermione καταφεύγουν σε αυτό, ύστερα από την παραλίγο σύγκρουση τους με τον Λόρδο Voldemort στο Godrick’s Hollow. Στο δάσος του Dean, ο Harry αντικρίζει τον Patronus του Snape –αν και τότε δεν το γνωρίζει αυτό– που τον οδηγεί σε μια μικρή παγωμένη λίμνη στην οποία ανακαλύπτει το σπαθί του Gryffindor. Αυτή, βέβαια, δεν είναι η πρώτη αναφορά στο συγκεκριμένο δάσος, τουλάχιστον χρονολογικά. Το 1928, ο Rubeus Hagrid γεννήθηκε κοντά στο Δάσος του Dean, όπου και ανέπτυξε την έντονη Δυτική προφορά του. Επίσης, η Hermione είχε κατασκηνώσει με τους γονείς της στο δάσος αυτό, σε κάποιες καλοκαιρινές διακοπές όταν ήταν μικρή.

8. The Black Forest (Το Μαύρο Δάσος)

Το Μαύρο Δάσος ή, επίσημα, Μέλανας Δρυμός, είναι ένα δάσος ιδιαίτερα αγαπητό στο φανταστικό. Τα πανύψηλα έλατα και τα πεύκα, που καλύπτουν κάθε του σπιθαμή, εμποδίζουν τον ήλιο να τα διαπεράσει. Υφαίνουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα πέπλο σκότους που καθιστά το Μαύρο Δάσος κατάλληλο σπίτι για κάθε λογής μυθολογικό πλάσμα. Αν και μια σύνδεση των Δασών που αναφέρονται ως «Μαύρα» στη λογοτεχνία του φανταστικού θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαία, η συσχέτιση όλων τους με τον Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας δημιουργεί αναμεταξύ τους μια αδιάσειστη ταύτιση.

Πρώτη αναφορά στο Μαύρο Δάσος γίνονται σε ορισμένες εκδοχές της ιστορίας των αδερφών Grimm, Hansel and Gretel. Η μικρή απόσταση του Μαύρου Δάσους από την πόλη όπου έζησαν για πολλά χρόνια οι αδερφοί Grimm έχει οδηγήσει κάποιους μελετητές να υποστηρίξουν πως σκηνικό για την ιστορία Hansel and Gretel δεν ήταν στην πραγματικότητα το Hexenwald αλλά το Μαύρο Δάσος. Άλλωστε στην τοπική μυθολογία υπάρχουν πολλές αναφορές σε πλάσματα “Kinderfresser”, πλάσματα δηλαδή που έτρωγαν παιδιά, όπως ακριβώς και η μάγισσα του παραμυθιού. Βέβαια, οι αδερφοί Grimm δεν ήταν οι μόνοι που εμπνεύστηκαν από το Μαύρο Δάσος.

Το 1974 κυκλοφόρησε το γοτθικό μυθιστόρημα The Necromancer ή, αλλιώς, The Tale of the Black Forest, του Ludwig Flammenberg (Carl Friedrich Kahlert). Το βιβλίο δεν έγινε γνωστό παρά πολλές δεκαετίες αργότερα, ενώ για πολλά χρόνια επικρατούσε η εντύπωση πως δεν υπήρχε στην πραγματικότητα, παρά μόνο στο βιβλίο Northanger Abbey της Jane Austen όπου και αναφέρεται. Στο βιβλίο The Necromancer καταγράφονται οι περιπέτειες του Herrman και του Baron de R–, όταν, περνώντας από ένα χωριό κοντά στο Μαύρο Δάσος, ανακαλύπτουν ένα ερειπωμένο κάστρο. Σύντομα συνειδητοποιούν πως το κάστρο είναι στοιχειωμένο από το πνεύμα του νεκρού πλέον λόρδου του, ενός μοχθηρού και άθρησκου άντρα που απολάμβανε να βασανίζει φτωχούς χωρικούς.

Η «σκοτεινή» μυθολογία γύρω από το Μαύρο Δάσος υπήρχε ήδη πολλούς αιώνες νωρίτερα. Σύμφωνα με προφορικές διηγήσεις, που κληροδοτούνταν από γενιά σε γενιά, το δάσος ήταν γεμάτο αλχημιστές και μάγους, λυκανθρώπους και φαντάσματα, καλόκαρδους νάνους που αποκαλούσαν “Erdmännlein” («Ανθρωπάκια της Γης». Νάνοι, αλλά και όνομα για τις σουρικάτες!) αλλά και τον γνωστό «κακό» της τοπικής μυθολογίας Knecht Ruprecht von Bärenfels. Το όνομα «Ruprecht» συχνά ταυτιζόταν με τον διάβολο στη Γερμανική παράδοση και ο συγκεκριμένος άντρας παρουσιάζεται εξίσου μοχθηρός. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Knecht Ruprecht von Bärenfels είχε αποφασίσει να παντρέψει την αδερφή του με τον Knecht Bruno von Steinegg, κάτι το οποίο εκείνη δεν επιθυμούσε. Όταν η αδερφή του το έσκασε στο κοντινό Μαύρο Δάσος, ο αδερφός της και ο μελλοντικός της άντρας την κυνήγησαν μανιωδώς. Τότε, μια ομάδα καλών νάνων οδήγησαν την κοπέλα σε μια κρυφή σπηλιά. Οι διώκτες της σχεδόν την έφτασαν, κι όμως τότε, καθώς ισορροπούσαν στη στενή κορυφή ενός λοφίσκου, βράχοι άρχισαν να πέφτουν, σκοτώνοντας τους.

Νομίζω πως δεν είμαι ο μόνος στον νου του οποίου η τελευταία αυτή σκηνή, καθώς και η αναφορά σε καλόκαρδους νάνους, έφερε μια άλλη ιστορία των αδερφών Grimm, έστω κι αν όχι στην αυθεντική της εκδοχή, αλλά στη γνωστότερη της μεταφορά. Αναφέρομαι φυσικά στην αγαπημένη ταινία του Walt Disney, την πρώτη που ξεκίνησε τη μακριά κι επιτυχημένη παράδοση των ταινιών κινουμένων σχεδίων του στούντιο, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι.

Είναι γνωστό πως η Χιονάτη, η επώνυμη Snow White, στην προσπάθειά της να ξεφύγει από την κακιά μητριά της και τον ξυλοκόπο στον οποίο ανέθεσε να τη σκοτώσει, δραπετεύει στο δάσος του βασιλείου. Το δάσος αυτό φαντάζει τρομερά εχθρικό στα μάτια της φοβισμένης Χιονάτης. Τα δέντρα αποκτούν τρομακτικές εκφράσεις, το κρώξιμο της κουκουβάγιας φαντάζει διαβολικό, τα πεσμένα κούτσουρα μετατρέπονται σε αιμοβόρους αλιγάτορες, τα γυμνά κλαριά ζωντανεύουν.

Αν και τα σχέδια του τρομερού αυτού δάσους αποτελούν πρωτότυπη έμπνευση του σχεδιαστή Albert Hurter, ο οποίος βάσισε την προσέγγισή του σε έργα των Arthur Rackham και Gustave Doré, εύστοχα κάποιος θα εντοπίσει κάποιους παραλληλισμούς με το Μαύρο Δάσος. Άλλωστε, ακόμα και μελετητές των αδερφών Grimm το υπογραμμίζουν ως σκηνικό της αυθεντικής ιστορίας. Ίσως, λοιπόν, η πιθανή έμπνευση των παραγωγών της αγαπημένης ταινίας της Disney από τον τοπικό μύθο του Knecht Ruprecht von Bärenfels για την εξέλιξη της πλοκής και την «κατάληξη» της κακιάς μητριάς, να μην ήταν τυχαία. Το σίγουρο είναι πως η Χιονάτη, στην εκδοχή του Walt Disney, μας δίδαξε κάτι σημαντικό: κάθε τι τρομακτικό είναι εν τέλει προϊόν της φαντασίας μας. Όταν ξημερώνει και το φως της μέρας μας επιτρέπει να αντικρίσουμε το σκοτεινό δάσος με νέα οπτική, κάθε τρομακτικό στοιχείο χάνεται. Εκεί που υπήρχαν φοβερά κλαριά, εμφανίζονται ανθισμένα δέντρα, ενώ εκεί που υπήρχαν γυαλιστερά μάτια, εμφανίζονται όμορφα ζωάκια.

Το Μαύρο Δάσος εμφανίζεται επίσης στην ταινία της Disney, Beauty and the Beast. Σκοτεινό κι αφιλόξενο, το Μαύρο Δάσος κατοικείται πλέον μονάχα από μεγάλες αγέλες λύκων, καθιστώντας το εξαιρετικά επικίνδυνο. Δεν ήταν, όμως, πάντοτε έτσι. Αν προσέξει κανείς τα βιτρό στην έναρξη της ταινίας, θα δει πως το δάσος ήταν κάποτε όμορφο, γεμάτο όμορφα δέντρα και ζώα. Ωστόσο, φαίνεται και το ίδιο να επηρεάστηκε από την κατάρα της μάγισσας που μετέτρεψε τον πρίγκιπα του παραμυθιού σε τέρας.

9. Brocéliande ή Merlin’s Wood ή King Arthur’s Forest

Το Brocéliande είναι ένα θρυλικό δάσος της ιστορικής Βρετάνης, που συνδέθηκε με τον μύθο του Βασιλιά Αρθούρου, σχεδόν από τις απαρχές των καταγραφών του. Το μυστήριο που το περιέβαλε –και μέχρι σήμερα περιβάλλει– οφείλεται στην αβέβαιη τοποθεσία του και τον παράξενο καιρό του. Σύμφωνα με μελετητές, μπορεί και να μην υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα. Ωστόσο, συχνά στις μέρες μας, ταυτίζεται με το Δάσος Paimpont στη Βρετάνη, όπου φημολογείται πως βρίσκεται και ο τάφος του πανίσχυρου μάγου Merlin.

Στη σύγχρονη λογοτεχνία του φανταστικού, το δάσος Brocéliande αποτελεί σκηνικό του μυθιστορήματος φαντασίας του Robert Holdstock, Merlin’s Wood γνωστό επίσης και ως The Vision of Magic. Το Merlin’s Wood, επικεντρώνεται στη μυθολογική γενέτειρα και σημείο ταφής του Merlin, με πρωταγωνιστές ωστόσο νέους χαρακτήρες που πρώτη φορά μας συστήνονται σε τούτο το μυθιστόρημα.

Η μυθολογία γύρω από το Brocéliande είναι αδιαμφισβήτητα πλούσια. Κάποιες λογοτεχνικές πηγές αναφέρουν πως η Vivien, η Κυρά της Λίμνης, φυλάκισε τον Merlin σε ένα βράχο, ενώ κάποιες άλλες ισχυρίζονται πως τον φυλάκισε σε κάποιο δέντρο. Κοντά στο σημείο που βρίσκεται ο βράχος ή το δέντρο τούτο, υπάρχει το Fontaine de Barenton, μια πηγή η οποία λέγεται πως προσκαλεί τη βροχή. Κρυμμένη κάπου εκεί κοντά, επίσης, φημολογείται πως βρίσκεται η Πηγή της Αιώνιας Νιότης (Fountain of Eternal Youth), την οποία όμως μπορούν να ανακαλύψουν μονάχα όσοι έχουν αγνή καρδιά.

Δάση από τη Φαντασία στο Χάρτη

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας, σταματώντας αυτή τη φορά σε αγαπημένα μαγικά δάση, πλασμένα εξολοκλήρου από την ανθρώπινη φαντασία, που όμως αγαπήθηκαν τόσο πολύ, ώστε θαρρείς κι ήταν πάντοτε αληθινά.

i.The Forest-Planet Kashyyyk

Ο δασώδης πλανήτης Kashyyyk εντάσσεται στο διαγαλαξιακό σύμπαν του Star Wars, αποτελώντας γενέτειρα των Wookiee, πιο αγαπημένος ανάμεσα στους οποίους είναι αναμφίβολα ο Chewbacca. Αν και οι Wookiee χτίζουν τα σπίτια τους –καθώς και ολόκληρες πολιτείες– στα γιγάντια δέντρα Wroshyr που καλύπτουν ολόκληρο τον πλανήτη, δεν είναι ένας λαός πρωτόγονος, αλλά διαθέτουν σημαντική τεχνολογία. Πολλά από τα όπλα τους είναι κατασκευασμένα από ξύλο Wroshyr, ενώ υπάρχουν περισσότερα από χίλια είδη Wroshyr, προσαρμοσμένα στις συνθήκες των διαφορετικών περιοχών του πλανήτη, εκτός φυσικά από τους δύο πόλους. Τα δάση του Kashyyyk κατέχουν ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα δάση του φανταστικού, αφού είναι και τα ψηλότερα: τα δέντρα Wroshyr φτάνουν τα αρκετά χιλιόμετρα σε ύψος.

ii.The Enchanted Forest

“Enchanted Forest”είναι η πιο γνωστή ονομασία του δάσους Mist Haven, της Χώρας των Παραμυθιών, στην τηλεοπτική σειρά Once Upon A Time, η οποία τα τελευταία χρόνια ζωντανεύει τα παραμύθια της Disney και όχι μόνο, συνυφαίνοντάς τα μεταξύ τους. Το Enchanted Forest είναι χωρισμένο σε μια σειρά από βασίλεια. Τα σημαντικότερα ανάμεσα τους είναι το βασίλειο της Snow White και του Prince Charming (Snow White), το βασίλειο της Evil Queen (Snow White), το King’s Kingdom (Cinderella), το βασίλειο του Maurice (Beauty and the Beast), το βασίλειο της Aurora και το βασίλειο του Philipp (Sleeping Beauty), το Maritime (The Little Mermaid) και πολλά, πολλά άλλα. Όπως αποκαλύπτεται στην πορεία της σειράς, το Enchanted Forest συνορεύει με άλλες μαγικές χώρες: μια έρημος το χωρίζει από την Agrabah (Alladin), μια θάλασσα από το Arendelle (Frozen) και μερικές ημέρες ιππασίας από το Camelot. Στο Enchanted Forest μπορεί κανείς να συναντήσει κάθε λογής φανταστικό πλάσμα: νεράιδες και troll, πουλιά που μιλούν και γοργόνες, μάγισσες και μάγους.

iii.The Forest of Terabithia

Το δάσος της Terabithia, μας συστήθηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο Bridge to Terabithia της Katherine Paterson, που κυκλοφόρησε το 1977, πριν ζωντανέψει στις οθόνες μας στην αγαπημένη ταινία του 2007. Δύο έφηβοι, ο Jesse Aaronsκαι η Leslie Burke, προσπαθώντας ο καθένας να ξεφύγει από τα προβλήματα της καθημερινότητας του, διασχίζουν έναν χείμαρρο στο δάσος που περιβάλλει τα σπίτια τους κι εισέρχονται σε έναν δασώδη κόσμο που οι ίδιοι δημιούργησαν, την Terabithia. Εκεί συναντούν νεράιδες, troll και δαιμονικούς σκίουρους Squoager, κάθε ένα από τα οποία δημιουργεί έναν σύνδεσμο με άτομα υπαρκτά στις ζωές τους, κάνοντάς τους δυνατότερους και διδάσκοντάς τους πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Μέσα στο δάσος της Terabithia, τόσο ο Jesse, όσο και η Leslie ωριμάζουν, μαθαίνοντας πράγματα για τον πραγματικό κόσμο, τις δυσκολίες της ζωής και πώς να ανταπεξέρχονται στην καθημερινότητά τους.

iv.The Forest of Burzee

Το δάσος Burzee είναι ένα φανταστικό παραμυθένιο δάσος, που γεννήθηκε από τη φαντασία του Frank Baum, του συγγραφέα του αγαπημένου παιδικού βιβλίου The Wonderful Wizard of Oz και αποτελεί μέρος του ευρύτερου χάρτη της χώρας του Oz. Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο βιβλίο του 1902, The Life and Adventures of Santa Claus, στο οποίο μαθαίνουμε πως ο Santa Claus ανακαλύφθηκε ως βρέφος στο δάσος τούτο από τον Master Woodsman, ο οποίος ανέθεσε την ανατροφή του στη Νύμφη του Δάσους Necile. Όπως περιγράφεται από τον ίδιο τον Baum, το Burzee είναι «ένα γιγάντιο δάσος, με γεροδεμένα δέντρα που υψώνονται τόσο κοντά το ένα στο άλλο, που οι ρίζες τους μπλέκονται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, ενώ τα κλαριά τους μπλέκονται ψηλά στον ουρανό». Μια φορά κάθε διακόσια χρόνια, στο Burzee λαμβάνει χώρα ένα συμβούλιο, στο οποίο παρευρίσκονται πλάσματα από ολόκληρη τη χώρα του Oz.

Στο Burzee λέγεται πως κατοικούν, απ’ τα πανάρχαια χρόνια, νεράιδες υπό την ηγεσία της βασίλισσας Zurline ή Lulea, Νύμφες των Δασών, Gnomes, Pixies, Ξωτικά του Φωτός, Δαιμόνια των Υδάτων, Δαίμονες των Αέρων, καθώς και μια ποικιλία άλλων πλασμάτων που οραματίστηκε ο Baum, όπως τα Ryls, τα Knooks, τα Rampsies, οι Sleep Fays, και τα Gigans. Πιο επικίνδυνα ανάμεσα στα πλάσματα που κατοικούν στο Burzee, φυσικά, είναι η λέαινα Shiegra και η τίγρης Kahtah.

Το Δάσος Burzee εμφανίζεται και σε ιστορίες που διαδραματίζονται στο Oz, γραμμένες από άλλους συγγραφείς, όπως για παράδειγμα στα comics The Forgotten Forest of Oz (EricShanower) και το βιβλίο Time Travelers of Oz (Paul Dana).

*Ori and the Blind Forest Game - Screenshot*

v.The Forest of Nibel

Το δάσος Nibel, γνωστό και ως Blind Forest, εμφανίζεται στο video-game Ori and the Blind Forest του Moon Studios. Πρωταγωνιστές του video-game είναι ο Ori, ένα λευκό πνεύμα-προστάτης, και ο Sein, το «φως και τα μάτια» του Spirit Tree του δάσους. Όλα ξεκινάνε όταν ο Ori, ακόμη μικρός, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας πέφτει από το δέντρο του. Τότε, τον υιοθετεί ένα πλάσμα ονόματι Naru και τον μεγαλώνει σαν δικό της. Λίγο αργότερα, όμως, η Naru σκοτώνεται σε ένα κατακλυσμικό συμβάν που συγκλονίζει το δάσος. Ο Ori, πλέον ορφανός, ξεκίνα να εξερευνεί μόνος του το Nibel. Όταν, εξουθενωμένος, καταρρέει κοντά στο Spirit Tree κι αυτό τον επαναφέρει στη ζωή, ο Ori συναντάει τον Sein. Το πλάσμα αυτό, αναλαμβάνει να καθοδηγήσει τον Ori στην αποστολή του, να ανακτήσει το φως των τριών Στοιχείων, των Νερών, των Ανέμων, και της Θερμότητας, και να επαναφέρει την ισορροπία στο Nibel.

vi.The Forests of Silence

Τα Δάση της Σιωπής ή, αυθεντικά, The Forests of Silence, εμφανίζονται για πρώτη φορά στο ομώνυμο βιβλίο της Emily Rodda (Jennifer June Rowe), που κυκλοφόρησε το 2000, όντας το πρώτο στη σειρά φαντασίας με τίτλο Deltora Quest. Το επώνυμο Quest του τίτλου, η αποστολή που ο πρωταγωνιστής της σειράς, Lief, έχει να φέρει σε πέρας, είναι να εντοπίσει τα πετράδια της Deltora και να ξορκίσει τον Shadow Lord που την έχει καταλάβει. Το πρώτο από αυτά τα πετράδια, το χρυσό τοπάζι, βρίσκεται στο Mid Wood, το δεύτερο από τα τρία επικίνδυνα Δάση της Σιωπής, μετά το First Woodκαι πριν το End Wood ή Last Wood.

Τα Δάση της Σιωπής διαφέρουν αρκετά το ένα από το άλλο. Το First Wood είναι το μεγαλύτερο από τα τρία Δάση της Σιωπής, εκτεινόμενο στην περιοχή Topaz. Σε αυτό κατοικούν οι Wenns, ανθρωποειδή πλάσματα υπό την εξουσία του Wenbar, ενός σαρκοβόρου ερπετοειδούς τέρατος. Το Mid Wood εκτείνεται στα σύνορα ανάμεσα στις περιοχές Topaz και Ralad. Στην καρδιά του Mid Wood υπάρχει το Σκοτάδι (Dark). Εκεί υψώνεται ένα πηγάδι φτιαγμένο από κλήματα, περιβάλλοντας ένα ξέφωτο όπου φυτρώνουν τα τρία Κρίνα της Ζωής, το νέκταρ των οποίων έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Κι όμως, το πηγάδι δεν είναι το μόνο που φυλά τα Κρίνα. Ο Gorl, ο αρχηγός των Jalis, παραφυλάει στο Mid Wood απ’ όταν με τα αδέρφια του ανακάλυψαν τα Κρίνα, κι εκείνος τα σκότωσε για να γευτεί μόνος του το Νέκταρ τους. Όταν η πράξη του αυτή έκανε τα Κρίνα να μαραθούν, ορκίστηκε να μείνει εκεί μέχρι να ξανανθίσουν και να του χαρίσουν την αθανασία. Τέλος, το End Wood είναι το μικρότερο και λιγότερο επικίνδυνο από τα τρία Δάση της Σιωπής, εκτεινόμενο στην περιοχή Ruby. Ωστόσο, δεν είναι και τόσο ασφαλές. Άλλωστε, σε αυτό κατοικούν οι Orchard Keepers, τεράστια ανθρωποφάγα αμφίβια πτηνά.

vii.The Truffula Forest

Το δάσος Truffula έχει λάβει το όνομά του από τα δέντρα που φύτρωναν σε αυτό. Πρώτη φορά μάθαμε την ύπαρξη του το 1972, στο βιβλίο του Dr. Seuss με τίτλο The Lorax, το οποίο μας δίδαξε τους κινδύνους της απληστίας των ανθρώπων στην εκμετάλλευση της φύσης, προσωποποιώντας με δύο βασικούς του ήρωες την επιχείρηση (Once-ler) και τη φύση (The Lorax). Τα δέντρα Truffula ήταν ψηλά, με ψιλόλιγνους κορμούς και φουντωτά μεταξένια τουφάκια στις κορυφές τους. Στο δάσος των Truffula, πέρα από τον Lorax, ζούσαν οι Bar-ba-loots, μικρά αρκουδοειδή πλασματάκια που τρέφονταν από τα φρούτα των Truffula, οι Swomee-Swans τα Humming-Fish κι άλλα πλάσματα. Όλα αυτά μέχρι που ένας άνδρας, ο Once-ler ανακάλυψε το δάσος κι έπλεξε ένα Thneed από τα Truffula. Τα Thneed άρχισαν να πουλάνε σαν τρελά, οδηγώντας σύντομα στην αποψίλωση του δάσους. Πλέον, η μοναδική ελπίδα να ξαναγεννηθεί το δάσος των Truffula, είναι κάποιος να νοιαστεί αρκετά…

viii.The Moors

Το δάσος Moors είναι το μαγεμένο δάσος που μαθαίνουμε ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε η Maleficent στην ομώνυμη ταινία της Disney του 2014. To Moors αποτελεί σπίτι και των τριών άλλων νεράιδων της ιστορίας της Ωραίας Κοιμωμένης, της Flora/Knotgrass, της Fauna/Thistlewit και της Merryweather/Flittle, καθώς και πολλών άλλων μαγικών πλασμάτων.

Κάποτε το Moors ήταν το όμορφο, φωτεινό κι ήσυχο σπίτι της Maleficent, συνορεύοντας με το κάστρο του King Stephan, ο οποίος όντας παιδί και φτωχός επισκεπτόταν συχνά το δάσος και ήταν καλός φίλος της Maleficent. Όταν, ωστόσο, το Moorsδέχθηκε επίθεση από τις στρατιές του King Henry κι η ίδια η Maleficent προδόθηκε από τον Stephan, ο οποίος επιθυμούσε τον θρόνο του βασιλείου, η Maleficent αυτοανακηρύχθηκε Βασίλισσα του Moors και απέκρυψε το Βασίλειο του Δάσους από τον υπόλοιπο κόσμο, περικυκλώνοντας το με ένα τείχος γιγαντιαίων αγκαθιών.

Σε αυτή τη σκοτεινή περίοδο του δάσους, η Maleficent έχει μια σειρά από πανίσχυρους μαγικούς συμμάχους, που αποκαλούνται Tree Warriors. Οι δύο Border Guards, οι Φρουροί των Συνόρων, είναι δενδροειδείς γίγαντες με ανθρώπινη μορφή. Οι Bush Juggernauts, τα ισχυρότερα ίσως μέλη του Forest Army, είναι ανθρωποειδείς γίγαντες με γιγάντια κέρατα από ρίζες και τεράστιους θάμνους φυτρωμένους στις πλάτες τους, που είναι και το μόνο πράγμα πάνω τους που φαίνεται, όταν είναι κρυμμένοι. Τέλος, ο Forest Dragon, ο Δράκος του Δάσους, είναι ένας πελώριος δράκος φτιαγμένος από ρίζες και κλαριά, με μακρύ ρύγχος και αιχμηρά δόντια.

ix.The Haunted Forest

Το Haunted Forest είναι το δάσος που εκτείνεται βόρεια του Τείχους του Westeros στην αγαπημένη σειρά βιβλίων A Song of Ice and Fire, του George R. R. Martin. Το Στοιχειωμένο Δάσος, ονομάστηκε έτσι από τους αδερφούς του Night’s Watch, εκτεινόμενο αρκετές εκατοντάδες μίλια βόρεια του The Wall, παράλληλα με την οροσειρά Frostfangs, αγγίζοντας σχεδόν τις Lands of Always Winter. Στο Στοιχειωμένο Δάσος κατοικούν Wildings, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την κάλυψη των δέντρων, γίγαντες, προϊστορικά πλάσματα και τα μυστηριώδη Children of the Forest που κατοικούσαν στο Westeros πριν την άφιξη των Πρώτων Ανθρώπων. Στα όρια του Στοιχειωμένου Δάσους βρίσκεται επίσης και ο λόφος γνωστός ως Fist of the First Men. Στο Haunted Forest φυτρώνουν δέντρα Ironwood, που δίνουν σκληρό, σκούρο ξύλο, δέντρα Sentinel, γκριζοπράσινα δέντρα με ακίδες οι οποίες εκκρίνουν έναν γλυκό, κολλώδη χυμό, βελανιδιές, και αθάνατα δέντρα Weirwood, με κατακόκκινα φύλλα, χοντρούς κατάλευκους κορμούς και –στις περισσότερες περιπτώσεις– πρόσωπα χαραγμένα πάνω τους από τα Children of the Forest, αναδεικνύοντας τα σε Heart Trees, στα οποία οι πιστοί προσεύχονται στους Παλαιούς Θεούς.

Βιβλιογραφία και Ηλεκτρονικές Πηγές

Beauty and the Beast. Directed by Gary Trousdale and Kirk Wise, performances by Robby Benson, Paige O’Hara, Disney Pictures. 1991

Bridge to Terabithia.Directed by GáborCsupó.Starring Josh Hutcherson, AnnaSophia Robb. BuenaVista Pictures. 2007

Brothers Grimm Folk Tales.Translated by Brian Alderson.Templar Publishing. 1978

Dr. Seuss. The Lorax.Random House. 1972

Frank, Frederick S. Gothic Gold: The Sadleir-Black Gothic Collection. Studies in Eighteenth-Century Culture.1997

http://awoiaf.westeros.org/index.php/Weirwood

http://danteworlds.laits.utexas.edu/prologue.html

http://deltoraquest.wikia.com/wiki/Forests_of_Silence

http://disney.wikia.com/wiki/Forest_(Snow_White_and_the_Seven_Dwarfs)

http://disney.wikia.com/wiki/Forest_Army

http://disney.wikia.com/wiki/Moors