Η μαγεία της συγγραφής: συνέντευξη με τον Γιώργο Δάμτσιο

Ο Γιώργος Δάμτσιος γεννήθηκε το 1978 στη Νάουσα και εργάζεται στο Ελληνικό Δημόσιο από το 2000. Εκτός από τη συγγραφή, του αρέσει να διαβάζει μανιωδώς ενώ είναι λάτρης της Heavy Metal, του gaming και του αθλητισμού.

Εξακολουθεί να διαμένει στη Νάουσα, μαζί με τη σύζυγό του Αναστασία και τα δύο παιδιά τους. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος του Φεστιβάλ Φαντασίας Fantasmagoria.

Αρθρογραφεί τακτικά στην ιστοσελίδα nyctophilia.gr, καθώς και στο προσωπικό του blog: georgedamtsios.weebly.com και πραγματοποιεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής για λογαριασμό της Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Νάουσας.

Βιβλία του που κυκλοφορούν είναι: Μέχρι την Τελευταία του Ανάσα (εκδόσεις Momentum, 2015), Το Τρίπτυχο Των Ευχών (Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, 2017), Στη Γέφυρα των Χαμένων Ψυχών (εκδόσεις Λυκόφως, 2017 μυθιστόρημα που γράφτηκε σε συνεργασία με τον συγγραφέα Μάριο Δημητριάδη).

Η μυθοπλασία του φανταστικού είναι αδιαμφισβήτητα μια περίπλοκη διαδικασία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η σύστασή της για το δικό σας συγγραφικό έργο και σε ποια πεδία κινείται η έρευνα σας για τη συνέπεια της;

Γ.Δ. Νιώθω ότι είμαι από τους τυχερούς, καθώς στα περισσότερα έργα μου η σύστασή της μού βγαίνει αρκετά αβίαστα, ως ένα φυσικό επακόλουθο της ίδιας της ιστορίας που πρεσβεύει. Από εκεί και πέρα, το μέγεθος της έρευνας έχει να κάνει πρωτίστως με τις απαιτήσεις της πλοκής. Αν η ιστορία εξελίσσεται στη γενέτειρά μου, δεν απαιτείται καθόλου. Αν όμως χρειαστεί να φτάσει βαθιά στην ενδοχώρα της Ιρλανδίας, τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και πάντα προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ για να είναι πιο ακριβής.   

Πώς αντιλαμβάνεστε την άποψη πως η συγγραφή είναι μια πνευματική διαδικασία;

Γ.Δ. Με βρίσκει σύμφωνο, αφού μιλάμε για σκέψεις που μεταφέρονται σε λευκές σελίδες. Θεωρώ ότι ο χαρακτηρισμός “πνευματική” αντιπροσωπεύει πλήρως την όλη διαδικασία.

Υπάρχουν σκηνές στα βιβλία σας τις οποίες «κόβετε» στην επιμέλεια;

Γ.Δ. Δουλεύω με πάγιο τρόπο τα συγγράμματά μου και αυτός απαιτεί έτσι κι αλλιώς αρκετές διορθώσεις. Ήδη από την τρίτη φορά όμως που πιάνω το εκάστοτε γραπτό, αρχίζω να αφαιρώ λέξεις, προσπαθώντας στο τέλος να υπάρχει μια μείωση αυτών, της τάξεως του δέκα τοις εκατό. Ωστόσο, συνήθως δεν αφορούν ολόκληρες σκηνές αλλά επί μέρους σημεία σε ήδη υπάρχουσες.

Κρύβετε στα βιβλία σας μυστικά τα οποία μόνο ελάχιστοι αναγνώστες θα καταφέρουν να ανακαλύψουν;

Γ.Δ. Τα βιβλία μου είναι γεμάτα με μικρές ή μεγάλες συνδέσεις, από αυτές που ονομάζουμε στα αγγλικά Easter eggs. Οι καινούργιοι ήρωές μου θα πάνε σε ένα μπαράκι που υπήρχε και σε παλιότερο βιβλίο ή θα συναντήσουν κάποιον από τους παλιούς ήρωες. Και υπάρχουν και ακόμα μικρότερες λεπτομέρειες, όπως λόγου χάρη μια μπλούζα που μπορεί να αναγράφει κάτι που πάλι αφορά παλιότερο βιβλίο. Οπότε, ναι, υπάρχουν μικρά μυστικά που σίγουρα θα ανακαλύψουν μόνο οι τακτικοί αναγνώστες μου.

Ως αναγνώστης και δημιουργός του είδους, γιατί πιστεύετε πως μας ελκύει το φανταστικό;

Γ.Δ. Για μένα είναι ο ευκολότερος τρόπος για να πω εντελώς αληθινά πράγματα δίχως να θίξω κανέναν. Μπορώ να κάνω την κριτική μου αναίμακτα ή να πιάσω καυτά θέματα της καθημερινότητας δίχως να γίνουν ταυτίσεις άνευ λόγου και αιτίας. Έτσι κι αλλιώς, δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ επιδίωξη μου κάτι τέτοιο.

Ποια η άποψη σας για τη θέση του είδους του φανταστικού στην Ελλάδα, σε όλες του τις πολιτιστικές εκφάνσεις;

Γ.Δ. Καταρχάς, με μεγάλη μου χαρά, διαπιστώνω ότι αυτή η θέση έχει μεταβληθεί σημαντικά. Στην ίδια ερώτηση, προ τριετίας, θα απαντούσα μονολεκτικά και θα έλεγα “παραγκωνισμός”. Όχι πια. Πλέον υπάρχει μια δυνατή ανάπτυξη, μια πολύ ευχάριστη ανοδική πορεία. Πριν λοιπόν θέσουμε οποιαδήποτε άποψη, θα είναι πολύ καλό να δούμε την επόμενη “στάση” του φανταστικού, η οποία εύχομαι να είναι η κορυφή!

Πού βρίσκεται το πρώτο σας draft αυτή τη στιγμή;

Γ.Δ. Δυστυχώς στα σκουπίδια. Έγραφα από πάρα πολύ μικρός. Και επειδή ουσιαστικά σε εκείνες τις ηλικίες ουσιαστικά αντιγράφεις, κάποια στιγμή, περίπου στην ηλικία των δεκαπέντε χρόνων, πέταξα τα πάντα. Τώρα, ως ενήλικας πια, το έχω μετανιώσει. Αν μη τι άλλο, θα ήταν εξαιρετικά ενθύμια.

Πού συναντάτε τους ήρωες σας; Έρχονται με την ιδέα ή συμβαίνει να προϋπάρχουν και να φέρουν την έμπνευσή της;

Γ.Δ. Σχεδόν πάντα έρχονται μαζί με ιδέα. Ακόμα κι έτσι πάντως, βήμα με το βήμα γίνονται εντελώς αληθινοί και πραγματικά κουβαλούν τη δική τους έμπνευση.

Γράφοντας τις ιστορίες σας έχετε εξαρχής τον επίλογο στο μυαλό σας, ή αφήνετε τους ήρωες σας να σας οδηγήσουν ως το τέλος;

Γ.Δ. Με εξαίρεση ένα βιβλίο μου, που ήξερα μόνο το τέλος και γι’ αυτό και έγραψα όλο το υπόλοιπο, σε όλα τα άλλα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δεν μου αρέσει να ξέρω το τέλος, το βλέπω πολύ πιο αληθινό αν το καθορίσουν οι ίδιοι οι ήρωες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το “τρίπτυχο των ευχών”, που πλησίαζα πια στον επίλογο και ήμουν ακόμα πεπεισμένος ότι θα τέλειωνε διαφορετικά απ’ ό,τι τελείωσε.

Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο και πώς;

Γ.Δ. Σαφέστατα. Ο κόσμος δυσκολεύεται πια με τα αγαθά τις καθημερινότητας, οπότε, το βιβλίο έρχεται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Ας ελπίσουμε η κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας να σταματήσει κάποια στιγμή γιατί αλλιώς τα πράγματα θα χειροτερέψουν κι άλλο.

Mια “παραδοσιακή” ερώτηση: Ετοιμάζετε ή έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;

Γ.Δ. Βασικά γράφω εντελώς τακτικά με αποτέλεσμα την τελευταία πενταετία να έχω φτάσει πια σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανέκδοτων βιβλίων. Τα περισσότερα από αυτά μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά να που έρχονται συνεχώς καινούργια και κάθε φορά που είναι να εκδώσω κάποιο δεν έχω ιδέα ποιο να διαλέξω! Είναι όμως ευχάριστος πονοκέφαλος!

Κλείστε με μία ευχή για το Will o’ Wisps.

Γ.Δ. Καταρχάς θέλω να πω ότι επιτελεί έναν πολύ σημαντικό σκοπό. Είναι μια καθοριστική “γέφυρα” στην Ελλάδα, ανάμεσα στον αναγνώστη και τους συγγραφείς του φανταστικού. Παλιότερα οι αναγνώστες δεν είχαν τέτοιες πολυτέλειες. Πλέον όμως, άρθρο με το άρθρο, έρχονται όλο και πιο κοντά με το φανταστικό. Εθίζονται ευχάριστα. Δεν θα μπορούσα λοιπόν παρά να ευχηθώ, αυτή η προσπάθεια να μεγαλώσει κι άλλο και να πιάσει δυσθεώρητα ύψη. Γιατί όχι, να αποκτήσει και μόνιμο διεθνές κοινό. Εύχομαι επίσης να αντέξει στον χρόνο και πολλά χρόνια μετά να έχει γίνει παντού σημείο αναφοράς.

Έργα του συγγραφέα:

Οι κυκλοφορίες του:

Μέχρι την Τελευταία του Ανάσα, εκδόσεις Momentum, 2015

Το Τρίπτυχο Των Ευχών, Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, 2017

Στη Γέφυρα των Χαμένων Ψυχών, εκδόσεις Λυκόφως, 2017 (μυθιστόρημα που γράφτηκε σε συνεργασία με τον συγγραφέα Μάριο Δημητριάδη).

Έχει συμμετάσχει στις εξής συλλογές διηγημάτων:

«Ψίθυροι μέσα στη νύχτα», για λογαριασμό του site nyctophilia.gr

«Αντίθετο Ημισφαίριο 4», εκδόσεις Gamecraft.

«Το έπος της φαντασίας: Αδιέξοδο», εκδόσεις iWrite.

«Zombie στην Ελλάδα», εκδόσεις iWrite.

«Τρόμος», εκδόσεις Ανάτυπο.

«Το Άγνωστο», εκδόσεις Ανάτυπο, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση ανάμεσα σε εκατόν τριάντα συμμετέχοντες στον αντίστοιχο διαγωνισμό των εκδόσεων.

Η σελίδα του συγγραφέα εδώ: https://georgedamtsios.weebly.com/