'Good Omens', του Terry Pratchett και Neil Gaiman
«Ο Αρμαγεδδών συμβαίνει μια φορά, ξέρεις… δεν σε αφήνουν να δοκιμάζεις ξανά και ξανά μέχρι να τον κάνεις σωστά.»
Σύμφωνα με «Τας Ωραίας και Ακριβείς Προφητείας της Αγνής Νάτερ, Μάγισσας» -τον μοναδικό πλήρως αξιόπιστο οδηγό για το μέλλον, που έγραψε, ευτυχώς, το 1655, πριν ανατινάξει ολόκληρο το χωριό της μαζί με τους κατοίκους του, που είχαν συγκεντρωθεί για να την ρίξουν στην πυρά- ο κόσμος θα καταστραφεί ένα Σάββατο. Πιο συγκεκριμένα, το επόμενο Σάββατο. Αμέσως μετά το τσάι... Οι άνθρωποι προσπαθούν να προβλέψουν το τέλος του κόσμου σχεδόν από την δημιουργία του, οπότε είναι απόλυτα φυσικό να είναι επιφυλακτικοί όταν εμφανίζεται μια νέα ημερομηνία για την Ημέρα της Κρίσης. Αυτή τη φορά όμως, οι στρατοί του Καλού και του Κακού πραγματικά φαίνονται να προετοιμάζονται. Οι τέσσερεις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης είναι καθ' οδόν. Η Ατλαντίδα αναδύεται. Βάτραχοι πέφτουν απ' τον ουρανό. Τα νεύρα τεντώνονται και όλα δείχνουν να βαδίζουν σύμφωνα με το Θεϊκό Σχέδιο.
Όμως, ένας καλοπερασάκιας δαίμονας και ένας ιδιότροπος άγγελος θα προτιμούσαν να αποφευχθεί η Αρπαγή.
Και μέσα σε όλα αυτά κάποιος έχασε και τον Αντίχριστο…
Το παραπάνω απόσπασμα, δεν είναι τίποτα άλλο από την περίληψη ενός αριστουργήματος, γραμμένο από – κατά την προσωπική μου άποψη – δύο από τους μεγαλύτερους συγγραφείς στον χώρο του φανταστικού, που δεν είναι άλλοι από τον Sir Terence David John "Terry" Pratchett και τον Neil Richard Gaiman. Και ενώ συνήθως οι συγγραφείς δεν συνεργάζονται μεταξύ τους - άλλωστε το γράψιμο είναι μια προσωπική υπόθεση που συνήθως γίνεται στα κρυφά - αυτοί οι δύο φίλοι το δοκίμασαν και μας παρέδωσαν ένα άψογο, χιουμοριστικό και συνάμα τρυφερό διήγημα.
Η πρώτη φορά που «συναντήθηκα» με τον Pratchett, ήταν με το «Χρώμα της Μαγείας», το εναρκτήριο βιβλίο της πολύ μεγάλης σειράς του Discworld (για τον οποίο έχει γράψει σύνολο 41 μυθιστορήματα). Αυτό που θυμάμαι έντονα ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, είναι ότι σταματούσα κάθε τόσο την ανάγνωση και σκεφτόμουν πως ο συγγραφέας σίγουρα γελούσε μόνος του καθώς έγραφε εκείνες τις αράδες και το θέμα ήταν, ότι το ίδιο έκανα και εγώ. Τελειώνοντας το βιβλίο, κατέληξα στο ότι αυτή η ειλικρινής και πολύ χιουμοριστική του προσέγγιση ήταν πολύ του γούστου μου και από τότε έγινα μια μεγάλη φαν των ιστοριών του και του προσωπικού του συγγραφικού στυλ.
Τον Gaiman από την άλλη μεριά, τον έμαθα με τον Ωκεανό στο Τέλος του Δρόμου και παρόλο που συνήθως προτιμώ άλλου είδους ιστορίες (προσπαθώ να αποφύγω τα spoilers γι’ αυτό μην με ρωτάτε παραπάνω), κατέληξα να το διαβάσω μονορούφι και να θαυμάσω την δεξιοτεχνία του και τον χειρισμό του, όταν σε μια τόσο μικρή ιστορία κατάφερε να με κάνει να νιώσω τόσα πολύπλοκα πράγματα και να αντιληφθώ άλλα τόσα που όμως δεν μου είπε ποτέ. Από τότε παρακολουθώ συστηματικά την δουλειά του, απολαμβάνοντας το εύρος του και την τεχνική του.
Αλλά ας μιλήσουμε λίγο για τους Καλούς Οιωνούς. Το συγκεκριμένο βιβλίο είχα ξεκινήσει να το διαβάζω από ένα μεταχειρισμένο αντίτυπο στα αγγλικά, μέχρι που εκείνο διαλύθηκε και το αγόρασα ξανά σε έκδοση τσέπης. Πριν λίγο καιρό, είχα την χαρά να το δω μεταφρασμένο στα ελληνικά και μάλιστα σε μια καλή -και στιβαρή- έκδοση. Δεν μπορούσα παρά να το απολαύσω ξανά, γελώντας συχνά πυκνά μόνη μου και απολαμβάνοντας τον άγγελο και τον δαίμονα, δύο μάλλον φίλους -μετά από τόσα χρόνια αντιπαλότητας και αλληλοβοήθειας-, που μάλλον κατέληξαν στο να ψιλοαγαπάνε την ανθρωπότητα. Και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Όλο αυτό φαίνεται τελείως ουτοπικό και στην σφαίρα του φανταστικού αλλά πίσω από αυτές τις σειρές, υπάρχουν κρυμμένα νοήματα που αγγίζουν προβληματισμούς του σύγχρονου κόσμου στους οποίους πολλές φορές φαίνεται να μην υπάρχει λύση. Δεν θα ήθελα να σας αποκαλύψω παραπάνω, θέλοντας να αφήσω στον καθένα προσωπικά την ευκαιρία να δει και να αισθανθεί μόνος του αυτά που διηγείται η συγκεκριμένη ιστορία. Αλλά αν σας αρέσουν τα ανάλαφρα βιβλία με βαθύ νόημα, οι ευφυείς διάλογοι με χιούμορ και η ταύτιση μιας ιστορίας με την ζωή, δώστε του μια ευκαιρία και ανακαλύψτε αν η Αγνή Νάτερ είχε δίκιο καθώς, και τι κοινό έχουν μεταξύ τους ο Αζιραφάλ και ο Κρόουλυ, ο Πάλσιφερ, η Ανάθεμα, οι Αυτοί, ένας πλήρης χορός από Θιβετιανούς, Εξωγήινους και άλλα παράξενα Πλάσματα των Τελευταίων Ημερών, οι Ιππότες της Αποκάλυψης, ο Λοχίας Σάντγουελ και το Another one bites the dust του Τσαικόφσκι (και αυτοί δεν είναι ούτε οι μισοί!).
Λίγα λόγια για τους συγγραφείς (όπως αναγράφονται στο βιβλίο):
Ο Neil Gaiman είναι ο φημισμένος δημιουργός των SANDMAN, Coraline, Ο Ωκεανός στο Τέλος του Δρόμου, η Αστερόσκονη κα. Τα κόμικς και τα βιβλία του έχουν πουλήσει δεκάδες εκατομμύρια αντίτυπα. Η δουλειά του, όπως και του Terry, έχει μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο και το θέατρο και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Carnegie Medal. Αντίθετα όμως με τον Τέρρυ, δεν έχει χριστεί ιππότης για την προσφορά του στην λογοτεχνία, αν και η μητέρα του πιστεύει ότι αργά ή γρήγορα η Βασίλισσα θα διαβάσει ένα από τα βιβλία του και αμέσως θα το κάνει, οπότε για να το σιγουρέψουμε καλό θα είναι να αφήσουμε έξω κάθε βρώμικη λέξη. Έχει πάρει όμως το Newbery Medal.
Ο Terry Pratchett είναι ο φημισμένος δημιουργός της παγκόσμιας σειράς bestseller Discworld, με πρώτο βιβλίο, το Colour of Magic, που εκδόθηκε το 1983. Τα βιβλία του έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στο θέατρο και στον κινηματογράφο και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Carnegie Medal. Έχει χριστεί ιππότης για την προσφορά του στη λογοτεχνία. Το 2015 ο Θάνατος, ένας από τους πολυαγαπημένους του χαρακτήρες, τον πήρε από το χέρι. Σύμφωνα με πληροφορίες για να αποφύγει την κίνηση αργότερα.
Οι 'Καλοί Οιωνοί' (Good Omens) θα μεταφερθούν στη μικρή οθόνη το 2018, για το Amazon Prime Video και το BBC. Μια συμπαραγωγή των BBC Studios με την Narrativia και την The Blank Corporation και σε συνεργασία με την BBC Worldwide. Η σειρά όπως έχει ανακοινωθεί θα είναι σε 6 μέρη
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις SEΛΙΝΙ (http://www.psihalos.gr/selini)
Μετάφραση: Καραγιαννόπουλος Θάνος
Επιμέλεια: Αρβανίτης Δημήτρης
Ξενόγλωσσος τίτλος: Good Omens
Πηγή 1, Πηγή 2, Πηγή 3, Πηγή 4, Πηγή 5
Cover art by http://candra.deviantart.com/
Guest Post
Η Ιωάννα-Ελίζα Πολιτσοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Από πολύ μικρή τής άρεσε το διάβασμα και περνούσε πολλές ώρες χαμένη μέσα σε ένα βιβλίο. Καθώς μεγάλωνε, ανέπτυξε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στους μύθους, στα παράξενα πλάσματα και στις μαγικές τοποθεσίες. Και ποιο το καλύτερο μέρος γι’ αυτά από την Ιρλανδία και τη Σκοτία; Αγαπώντας ιδιαίτερα την παραδοσιακή τους μουσική αλλά και τις απομονωμένες περιοχές τους, δε θα μπορούσε παρά να έχει γράψει μια ιστορία που να διαδραματίζεται σε αυτά τα μέρη. Πράγματι, με ηρωίδα ένα ασυνήθιστο κορίτσι, μας ταξιδεύει σε πρωτόγνωρους μαγικούς τόπους, που δεν είναι πάντοτε και τόσο ακίνδυνοι.
Η σειρά σύγχρονης μυθοπλασίας που φέρει τον τίτλο Ουροβόρος Κρίνος πραγματεύεται μύθους, δολοφονίες και ιδιαίτερα επικίνδυνες θεωρίες, μα πάνω απ' όλα αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής κοκκινομάλλας Κέλτισσας, της Μόριγκαν Κρόου.