Dubrovnik, το στολίδι της Αδριατικής ή το King’s Landing του Game of Thrones

Art by Marc Simonetti

Η αναγεννησιακή πόλη των δαλματικών ακτών της Κροατίας, Dubrovnik (Ντουμπρόβνικ) μοιάζει σχεδόν αλώβητη από τον χρόνο, λες και τον συγκρατεί σ’ έναν τρυφερό εναγκαλισμό, παραπλανώντας τον. Καθώς περιδιαβαίνεις το ιστορικό της κέντρο, το βλέμμα σου θα σταθεί στα επιβλητικά κτίρια, τους πλακόστρωτους δρόμους που γυαλίζουν απ’ τη διαρκή χρήση, τα στενά του δρομάκια και τις μαρμάρινες και στολισμένες με αγάλματα κρήνες. Μνημείο της Unesco από το 1979, είναι ένας τόπος που αποπνέει μια μοναδικά υποβλητική και παραμυθική ατμόσφαιρα. Ο κεντρικός δρόμος ονομάζεται Stradun ή Placa κι ενώνει τις δύο πύλες της παλιάς πόλης. Την εξωτερική πύλη (Pile) που είναι και η κύρια είσοδος και χτίστηκε το 1537 και την εσωτερική (Ploče) που είναι προγενέστερη. Στη μία άκρη του ιστορικού κέντρου βρίσκεται το ρολόι και στην άλλη δεσπόζει το καμπαναριό. Ολάκερη η παλιά πόλη είναι περιτειχισμένη και προφυλαγμένη από τη θάλασσα, αλλά και από τη στεριά με θεόρατα τείχη που φτάνουν σχεδόν τα δύο χιλιόμετρα μήκος και χτίστηκαν από τον 8ο έως και τον 16ο αιώνα. Δεκάδες σκαλιά σε οδηγούν στον οχυρωματικό περίδρομο (διάδρομο) για να αγναντέψεις από ψηλά την παραμυθένια καστροπολιτεία που ο Bernard Shaw αποκάλεσε κάποτε «Παράδεισο της γης», και που μεταξύ του 15ου και 16ου αιώνα ήταν τόσο ισχυρή που ανταγωνιζόταν τη Βενετία για την κυριαρχία και τον έλεγχο της Αδριατικής.

Για πολλούς αιώνες η παραθαλάσσια αυτή πόλη είχε δύο ονομασίες. Λεγόταν Ντουμπρόβνικ ή Ραγούζα (Ragusa). Σύμφωνα με την επικρατούσα ιστορική παράδοση η Ραγκούζα ιδρύθηκε τον 7ο μ.Χ. αιώνα από τους πρόσφυγες μιας κοντινής πόλης με το όνομα Επίδαυρος. Υπάρχει βέβαια και μια ακόμα θεωρία που τη θέλει να έχει ιδρυθεί από Έλληνες ναυτικούς μαζί με τη γειτονική Budva (Μπούντβα) του Μαυροβουνίου και την πόλη στο νησί Korčula (Κόρτσουλα) ή μαύρη Κέρκυρα της Κροατίας, που είναι γνωστές ελληνικές αποικίες. Για αιώνες, η Ραγούζα ήταν υπό την προστασία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ωστόσο μετά τις σταυροφορίες πέρασε στην κυριαρχία της Βενετίας. Λίγο αργότερα, μια Αυγουστιάτικη νύχτα του 1296, μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε σχεδόν όλη την πόλη που ξαναχτίστηκε απ’ την αρχή. Στη διάρκεια του επόμενου αιώνα, η Ραγούζα κατάφερε να αποκτήσει μια σχετική ανεξαρτησία ως κράτος υποτελές στο Βασίλειο της Ουγγαρίας. Όμως η πραγματική της άνθιση ήρθε αργότερα -παρόλο που συνέβη πάλι, κάτω από συνθήκες υποτέλειας. Η Δημοκρατία της Ραγούζα απ’ τον 14ο αιώνα έως και το 1808 υπήρξε υποτελής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πληρώνοντας έναν μεγάλο ετήσιο φόρο, αλλά διατηρώντας το δικαίωμα της αυτοδιοίκησης. Εκείνο το χρονικό διάστημα αναπτύχθηκε εμπορικά, αλλά και σε διπλωματικό επίπεδο. Ως σύμμαχος της Αγκόνας, άρχισε να αντιμάχεται τη Βενετία εμποδίζοντάς την να καταστήσει την Αδριατική «Βενετική θάλασσα» και το υπερπόντιο εμπόριο της, της επέτρεψε να αναπτυχθεί οικονομικά και στη συνέχεια πολιτισμικά. Ήδη από τον 13ο αιώνα είχε δικούς της νόμους, οι οποίοι περιελάμβαναν διατάξεις πολεοδομικού σχεδιασμού, αλλά και υγειονομικής καραντίνας για τα πλοία που προσάραζαν στο λιμάνι της.

Τα διάσπαρτα εμπορικά της καταστήματα όμως, που βρίσκονται ανάμεσα στα γοτθικά ή μπαρόκ κτίρια, μας επαναφέρουν σε ένα πιο πεζό παρόν. Ενώ οι πινακίδες που συναντάμε μετά την κεντρική πύλη και έξω από πολλά σπίτια, μας υπενθυμίζουν με δριμύτητα το πρόσφατο αιματηρό παρελθόν της περιοχής και τις καταστροφές που υπέστη από τους βομβαρδισμούς του 1991, στη διάρκεια του πολέμου που είχε σαν αποτέλεσμα τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τη δημιουργία έξι ανεξάρτητων κρατών. Το Dubrovnik, σήμερα, κατοικείται από σαράντα τρεις χιλιάδες κατοίκους με τους χίλιους πεντακόσιους απ’ αυτούς να ζουν στην παλιά πόλη, ενώ όλο τον χρόνο βουλιάζει, στην κυριολεξία, απ’ τα εκατομμύρια των τουριστών που την επισκέπτονται.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που το κανάλι HBO διάλεξε αυτή την πόλη για πολλά απ’ τα γυρίσματα της σειράς Game of thrones, δανείζοντας τη μορφή της στην πρωτεύουσα του Westeros και των εφτά Βασιλείων, το King’s Landing του George R.R. Martin. Για να είμαστε βέβαια ακριβείς, σκηνές του Westeros γυρίστηκαν και στην Mdina της Μάλτας. Για τις σκηνές ωστόσο που πραγματοποιήθηκαν στο Dubrovnik δε χρειάστηκε να στηθούν ειδικά σκηνικά ή να γίνουν μεγάλες σε έκταση ψηφιακές επεμβάσεις, μιας και η οχυρωματική γραμμή της πόλης και το λιμάνι της μοιάζουν μ’ αυτά που περιγράφει ο Martin στα βιβλία του και τα στενά δρομάκια της πόλης αποπνέουν εκείνη την απαραίτητη μεσαιωνική ατμόσφαιρα που μαγεύει τους οπαδούς της σειράς. Οι αιώνες της Ενετοκρατίας έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στο Dubrovnik που θυμίζει ιταλικές μεσαιωνικές πόλεις, αλλά είναι επίσης μια από τις  πιο καλοδιατηρημένες καστροπόλεις της Ευρώπης μαζί μ’ αυτή της Μάλτας.

Σε ποια σημεία του Dubrovnik όμως έγιναν τα γυρίσματα;

St Dominika Street (Ο δρόμος του Αγίου Δομίνικου)

Οι δρόμοι της παλιάς πόλης είναι γεμάτοι από πέτρινα γοτθικά κτίρια και σκαλοπάτια. Στον δρόμο του Αγίου Δομίνικου γυρίστηκαν πολλές από τις σκηνές της αγοράς, οι δολοφονίες των νόθων γιών του βασιλιά Robert και ο εξευτελισμός της Cersei Lannister που διασύρεται γυμνή και λιθοβολείται στο τελευταίο επεισόδιο της 5ης σεζόν.

Ethnographic Museum Rupe (Το Εθνογραφικό μουσείο)

Πρόκειται για ένα παλιό και εντυπωσιακό κτίριο του 16ου αιώνα που υπήρξε σιταποθήκη και εκεί διατηρούνταν όλα τα αποθέματα σιτηρών. Σήμερα είναι μουσείο και φιλοξενεί λαϊκές φορεσιές και χειροτεχνήματα. Σ’ αυτό έγιναν τα γυρίσματα  όπου ο Tyrion Lannister συναντά τον Oberyn Martell στην 4η σεζόν ή βλέπουμε συχνά τον Littlefinger (Μικροδάχτυλο). Ενώ, έξω απ’ το μουσείο έγιναν τα γυρίσματα όπου ο Υψηλός Septon περπατάει δίπλα στα σπουργίτια του (Sparrows) -τους ακόλουθούς του.

Η εξωτερική πύλη (Pile) και τα Τείχη

Κάποιες από τις σκηνές της σειράς μαγνητοσκοπήθηκαν στην εξωτερική πύλη του ιστορικού κέντρου, αλλά και στα τείχη του, που μοιάζουν πολύ με όσα περιγράφει ο Martin στα βιβλία του, και που εμφανίζονται σε πολλά επεισόδια. Στην πραγματικότητα, τα τείχη είναι ο κύριος λόγος που μεγάλο μέρος της σειράς γυρίστηκε στο Dubrovnik και το καθιστά μια απ’ τις πιο καλοδιατηρημένες περιτοιχισμένες μεσαιωνικές πόλεις. Με μια μικρή χρέωση, οι επισκέπτες μπορούν να περιηγηθούν στο οχυρωματικό τους διάδρομο και να δουν την παλιά πόλη, αλλά και το λιμάνι από ψηλά.

Art by Marc Simonetti

Jesuit Staircase (Η σκάλα του Ιησουίτη)

Σ’ αυτές τις σκάλες ξεκινάει η πλέον γνωστή σκηνή του δρόμου της ντροπής (Walk of Shame), με τη Cersei. Αυτές οι μπαρόκ σκάλες που βρίσκονται στη νότια πλευρά της πλατείας, οδηγούν στην εκκλησία του Ιησουιτών του Αγίου Ιγνατίου.

Ο πεζόδρομος Stradun (Στράντουν) και η εσωτερική πύλη (Ploče)

Ο Stradun ή Placa είναι ένας μεγάλος κεντρικός πεζοδρόμος μήκους 300 περίπου μέτρων που διασχίζει το ιστορικό κέντρο και ενώνει τις δύο πύλες του. Σ’ αυτόν υπάρχει ο καθεδρικός ναός και το παλάτι Sponza (Σπόντζα). Ενώ η ανατολική είσοδος (Ploče) είναι χτισμένη τον 14ο  αιώνα σε στυλ Romanesque. Πάνω της στέκει το άγαλμα του Sveti Vlaho (Αγίου Βλάχου) που είναι ο πολιούχος της πόλης και πριν την πύλη υπάρχει μια πέτρινη γέφυρα. Είναι η γέφυρα που διασχίζει η Cersei για να φτάσει στο παλάτι της μετά τον δρόμο της ντροπής.

Το Οχυρό Lovrijenac και ο προμαχώνας Minčeta

Το οχυρό Lovrijenac (Αγίου Λορέντζου) που δεσπόζει πάνω στον λόφο έχει τριγωνικό σχήμα με τρία επίπεδα. Τα τείχη του που βλέπουν στη θάλασσα έχουν πάχος δώδεκα μέτρων, ενώ τα τείχη της ανατολικής του πλευράς που βλέπουν στην πόλη είναι κατά πολύ λεπτότερα, ώστε εάν το οχυρό καταλαμβανόταν από τον εχθρό, να μπορούσε εύκολα να επανακτηθεί απ’ τους πολεμιστές της πόλης. Πάνω στην πόρτα του υπάρχει μια, σκαλισμένη στην πέτρα, επιγραφή που γράφει: «Non Bene Pro Toto Libertas Venditur Auro» (Η ελευθερία δεν μπορεί να πωληθεί για όλο το χρυσό του κόσμου).

Το πιο εντυπωσιακό τμήμα του τείχους είναι ο στρογγυλεμένος πύργος Minčeta, ο προμαχώνας, που είναι το υψηλότερο σημείο των τειχών που έχει πάχος έξι μέτρων και ήταν φτιαγμένος για να προστατεύει το Dubrovnik από επιθέσεις από το έδαφος. Το φρούριο χτίστηκε το 1319 και ο πύργος θεωρείται ένα απ’ τα πιο γνωστά σύμβολα της πόλης.

Rector’s Palace

Εκεί γυρίστηκε η σκηνή της δεύτερης σεζόν, όπου η Daenerys Targaryen ζητά πλοία από τον Spice King of Qarth. Το παλάτι χτίστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα για να στεγάσει τον αιρετό πρύτανη, τον κυβερνήτη δηλαδή της πόλης. Οι υπαίθριες, βέβαια, σκηνές της Qarth γυρίστηκαν στο κοντινό νησί Lokrum.

Οι κήποι του Trsteno

Το Trsteno είναι ένα μικρό χωριό που βρίσκεται 24 περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Dubrovnik. Το θερινό παλάτι με τους υπέροχους κήπους του χτίστηκε τον 15ο αιώνα για να φιλοξενήσει μια πλούσια οικογένεια ευγενών της περιοχής, τους Gozze. Διαθέτει εκτός απ’ τη γοτθική-αναγεννησιακή κατοικία, τους τεράστιους σε έκταση και υπέροχους σε κάλλος κήπους, ένα υδραγωγείο, έναν μύλο και την πανέμορφη βρύση του Ποσειδώνα με τις νύμφες. Το 1962 το Arboretum Trsteno (κήποι) καταχωρήθηκε ως προστατευόμενο φυσικό μνημείο αρχιτεκτονικής τοπίου, αλλά κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1991 υπέστη τεράστιες ζημιές και λεηλασίες. Ενώ το 2000 μια δασική πυρκαγιά κατέστρεψε ένα μεγάλο τμήμα του. Σήμερα, η προστατευόμενη περιοχή με τους κήπους καλύπτει περίπου 255.000 τ.μέτρα. Σ’ αυτούς τους κήπους βλέπουμε τους πρωταγωνιστές της σειράς να κάνουν περίπατο κάνοντας σχέδια ή δολοπλοκίες και ανταλλάσοντας μυστικά.

Πηγές

 King’s landing Dubrovnik: Game of Thrones filming locations in Dubrovnik, Croatia,  διαθέσιμο στο: http://www.kingslandingdubrovnik.com/

 Republic of Ragusa, Wikipedia

Dubrovnik, Wikipedia

Mapped: Every single Game of Thrones filming location διαθέσιμο στο: http://www.telegraph.co.uk/travel/maps-and-graphics/game-of-thrones-filming-locations-guide/

Cover art by Marc Simonetti

Guest Post

Η Αγνή Σιούλα γεννήθηκε στην Κοζάνη και μεγάλωσε ακούγοντας δημώδη αλλά και αυτοσχέδια παραμύθια με φανταστικά όντα ή υπερφυσικά στοιχεία απ’ τη γιαγιά και τη μητέρα της. Έτσι πολύ σύντομα, προσπαθώντας να εντυπωσιάσει κυρίως τη γιαγιά της, άρχισε να σκαρώνει τις δικές της παραμυθίες κι αργότερα διεύρυνε το κοινό  της με τα αδέρφια, τα ξαδέρφια και τους φίλους της. Απ’ την παιδική της ηλικία υπήρξε φανατική αναγνώστρια και μεγαλώνοντας ανακάλυψε τη φανταστική λογοτεχνία. Σύντομα άρχισε να γράφει και η ίδια και η αγάπη της για τα βιβλία την οδήγησε να σπουδάσει βιβλιοθηκονομία. Από το 1991 εργάζεται σε ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες και αναγνωρίζοντας τη δυσκολία διοίκησης μιας βιβλιοθήκης, το 2007 απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στη Διοίκηση επιχειρήσεων με εξειδίκευση στη Διοίκηση Ανθρώπινων πόρων. Το πρώτο της μυθιστόρημα είναι το «Έρχονται με την ομίχλη» που εκδόθηκε και κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πατάκη, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο μυθιστόρημά της με τίτλο «Μαύρα Λιβάδια».

Σήμερα κατοικεί σε ένα μικρό χωριό του νομού Σερρών με την οικογένειά της κι εργάζεται σε ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη. Της αρέσουν τα ταξίδια, οι ταινίες και σειρές φαντασίας, συνεχίζει να λατρεύει το διάβασμα και θεωρεί ότι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής της είναι τα μεσημεριανά τραπέζια του Σαββατοκύριακου όπου όλη η οικογένεια «φιλοσοφεί» με τις ώρες.