Brian Froud: μια σπουδή για τη φύση των Νεράιδων, Καλών και Κακών!

Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Brian Froud, γεννημένος το 1947 στο Winchester της Αγγλίας, είναι από τους πιο γνωστούς και πολυβραβευμένους εικονογράφους του Φανταστικού (Hugo Award, Chesley Award), καθώς και συγγραφέας. Ζει και εργάζεται στο Devon της Νοτιοδυτικής Αγγλίας μαζί με τη σύζυγό του Wendy, η οποία είναι επίσης εικονογράφος του Φανταστικού.

Ο Froud ήταν ο conceptual σχεδιαστής και ενδυματολόγος για τις ταινίες The Dark Crystal (Ο Σκοτεινός Κρύσταλλος, 1982) και Labyrinth (Λαβύρινθος, 1986), σε συνεργασία με την εταιρία Jim Henson's Creature Shop. Συνεργάστηκε και με τον Terry Jones των Monty Pythons -που ήταν και σεναριογράφος του Labyrinth- στον τίτλο The Goblins of the Labyrinth (1986, με περικομμένη επανέκδοση υπό τον τίτλο The Goblin Companion: A Field Guide to Goblins το 1996), ενώ στη συνέχεια έβγαλαν μαζί και διάφορα άλλα βιβλία που δεν σχετίζονταν με το Labyrinth, αλλά σχετίζονταν με νεράιδες και γκόμπλινς. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τη σειρά βιβλίων The Lady Cottington series, το πιο γνωστό εκ των οποίων είναι το Lady Cottington's Pressed Fairy Book (1994). Έχει συνεργαστεί επίσης και με τον Αμερικανό Ari Berk, σε τίτλους όπως το Goblins! (2004) και το The Runes of Elfland (2003).

Αναμφισβήτητα όμως, το πιο διάσημο βιβλίο του είναι το Faeries (1978), το οποίο αποτέλεσε συνεργατική προσπάθεια μαζί με τον εξίσου ταλαντούχο και διάσημο εικονογράφο του Φανταστικού, Alan Lee, που αργότερα γνωρίσαμε πιο ενδελεχώς μέσω της εξαιρετικής δουλειάς του στην κινηματογραφική τριλογία Lord of the Rings. Είκοσι χρόνια αργότερα, προέκυψε το βιβλίο Good Faeries/Bad Faeries, σε συνεργασία με την editor Terri Windling, επίσης βραβευμένη συγγραφέα και ερευνήτρια του φανταστικού στις λαογραφικές παραδόσεις. Το βιβλίο αυτό, λοιπόν, αποτελεί την αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου και αποσκοπεί σε μια αρχική σκιαγράφηση της φύσεως των όντων που αποκαλούμε χαριστικά “Νεράιδες”, ακόμα και σήμερα. Τα ακόλουθα αποτελούν μια ελεύθερη μετάφραση και καταγραφή όσων αναφέρει ο ίδιος ο δημιουργός στο βιβλίο:

Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν, προσπαθεί ο δημιουργός να μας δώσει μια αίσθηση -μια γεύση, αν θέλετε-, του πώς αντιλαμβάνεται αυτός τον κόσμο των Νεράιδων και των Ξωτικών. Παίρνει εδώ τον ρόλο του χαρτογράφου και συνταξιδευτή, που μας οδηγεί με τις εικόνες και τα λόγια του και μας προτρέπει να χρησιμοποιήσουμε την εσωτερική μας ματιά, με την ελπίδα οι διαισθητικές ως επί το πλείστον εμπειρίες του ως εικονογράφου, σκιαγραφώντας τον κόσμο των Ξωτικών, να ωθήσουν και τους αναγνώστες σε δικές τους ενορατικές περιπλανήσεις και εσωτερικές αναζητήσεις της προσωπικής τους αλήθειας.

Οι εικόνες του ξεχύνονται στον καμβά πάντα σαν ένας πλούσιος τάπητας πλεγμένος από ιδέες και συναισθήματα και συνήθως διηγούνται μια ιστορία που “διαβάζεται” από εικόνα σε εικόνα από σελίδα σε σελίδα. Φυσικά, υπάρχει πάντα και το κρυμμένο επίπεδο της εσωτερικής γεωμετρίας της κάθε εικόνας -της δομής της-, που θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί και ένα είδος μυστικού χάρτη που με τα μοτίβα ξωτικών αστερισμών που σχηματίζει, σιγά σιγά μας οδηγεί όλο και πιο βαθιά στο βασίλειό των Νεράιδων, καλών και κακών.

Προσέξτε όμως! Οι Νεράιδες είναι εκ φύσεως όντα ευμετάβλητα σε μορφή, ποιότητα, ρόλο, διάθεση και ονομασία. Γι’ αυτό λοιπόν, το να ονοματίσεις μια Νεράιδα είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα, το οποίο μπορεί να σου προκαλέσει καλή τύχη ή να σε βάλει σε μπελάδες. Μια Νεράιδα αλλάζει το όνομά της ανάλογα με τον άνθρωπο που της απευθύνει τον λόγο και τις ανάγκες και επιθυμίες αυτού του ανθρώπου. Οι προθέσεις της δεν είναι πάντα ξεκάθαρες. Τα δώρα που μπορεί να σου προσφέρει όσο διαβαίνεις στα μονοπάτια της Ξωτικοχώρας μπορεί να είναι όντως δώρα, αλλά μπορεί και να είναι κατάρες. Και το να γνωρίζεις το Αληθινό Όνομα μιας Νεράιδας, το επτασφράγιστο, μυστικό τους Όνομα, είτε από Τύχη ή πονηριά, είτε από Χάρη και κλεψιά, μπορεί να είναι δίκοπο μαχαίρι, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Αποτελεί όμως πάντα μια πηγή δύναμης, γιατί εμπεριέχει την Ουσία της Νεράιδας, αυτό που της δίνει υπόσταση και σκοπό και την ενώνει με τον υπόλοιπο Κόσμο. Γι’ αυτό, να είστε πάντα προσεκτικοί και πολύ, πολύ ευγενικοί όταν απευθύνεστε σε μια Νεράιδα, μιας και γενικά εκτιμούν τους καλούς τρόπους και την κόσμια συμπεριφορά. Με τον καιρό, μπορεί έτσι να γίνετε και φίλοι και να σας εκμυστηρευτούν οι ίδιες πως θέλουν να τους απευθύνετε τον λόγο.

Συνεχίζοντας την περιήγησή του, ο Froud μας περιγράφει πως οι Νεράιδες είναι άμεσα συνυφασμένες με τα δομικά στοιχεία του κόσμου στον οποίο κατοικούν οι άνθρωποι. Θα μπορούσε κανείς να πει πως πρόκειται για διάφορες εκφάνσεις των στοιχειακών ποιοτήτων της ύλης και πνευματικοί θεματοφύλακες των απανταχού φυσικών φαινομένων: Γη, Νερό, Φωτιά, Αέρας.

Υπάρχουν λοιπόν Νεράιδες της Γης, πλάσματα που ζουν βαθιά στα σπλάχνα της: σε βράχους, ρίζες, λόφους και λαγούμια· σε σπηλιές και υπόγειες διαβάσεις, ακόμα και στο κέντρο της Γης! Γνώμοι, Νάνοι, Δρυάδες που ζουν στα δέντρα, γκόμπλινς, μικροσκοπικά pixies που ζουν στα ριζά των δέντων, Green Men, Green Women, κομπόλτς και ένα σωρό άλλα. Τα Πλάσματα της Γης απαντώνται σε πολλές κουλτούρες ανά τον κόσμο με διάφορες ονομασίες, αλλά συνήθως έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: είναι πονηρά και ιδιότροπα, αλλά διαθέτουν και τεράστια γνώση και τεχνογνωσία όσον αφορά το δούλεμα του γήινου στοιχείου, την οποία γνώση συχνά μοιράζονται και με τους ανθρώπους που θεωρούν άξιους. Οι Νεράιδες της Γης είναι αυτές που αντιπροσωπεύουν τη δύναμη της Φύσης, τις διαθέσεις της, τη Σοφία της και τους Κύκλους των εποχών.

Μετά, συναντάμε τις Νεράιδες του Νερού, μαγικά πλάσματα που συνδέονται με το ισχυρό αυτό στοιχείο, το “ρευστό της Ζωής”, με τη διαίσθηση, τη μεταμόρφωση και τα βάθη του ασυνείδητου. Τέτοια πλάσματα συναντά κανείς όπου υπάρχει το υγρό στοιχείο: σε ωκεανούς, καταρράκτες, λίμνες και ποτάμια, σε πηγάδια και σιντριβάνια, στις σταγόνες της βροχής, στις δροσοσταλίδες, ακόμα και στα δάκρυά μας. Λατρεύουν το τρεχούμενο νερό, και μάλιστα λέγεται, ότι αν κάποιος διασχίσει τρεχούμενο νερό, μπορεί και να βρεθεί ξαφνικά στην Ξωτικοχώρα. Υπάρχουν, για παράδειγμα, τα Nixies, μια αρχαία φυλή Νεράιδων των Ποταμών της Αγγλίας, με διάφανο δέρμα και μακριά πράσινα μαλλιά. Υπάρχουν οι δικές μας Νηρηίδες, Νύμφες του Νερού, η glaistig, η Γυναίκα-κατσίκα από τη Σκωτία, που ζει στο σκοτάδι πίσω από τους καταρράκτες, ο Νορβηγός Strömkarl, Νεράιδα-μουσικός που ζει και αυτός στους καταρράκτες και ξέρει να παίζει έντεκα σκοπούς για να χορέψεις, αλλά θα σου διδάξει μόνο τους δέκα. Είναι και η Jenny Greenteeth, μια Νεράιδα που παραμονεύει στον πάτο των ελών και μπορεί να σε παρασύρει σε έναν υγρό θάνατο. Υπάρχουν οι γοργόνες των ωκεανών, οι σειρήνες, οι Νεράιδες-φώκιες -τα επονομαζόμενα selchies-, που καμιά φορά παντρεύονται θνητούς, αλλά και τα kelpies, τα θαλάσσια άλογα, θαλάσσια ερπετά, ακόμα και θαλάσσιοι ταύροι, όλα συνυφασμένα με τη ρευστή και ευμετάβλητη ποιότητα του στοιχείου του Νερού, και όλα με αμφιλεγόμενες διαθέσεις σε σχέση με τους ανθρώπους και τις τύχες τους.

Στη συνέχεια, συναντάμε τις Νεράιδες της Φωτιάς. Η διφυής και ακραία φύση του στοιχείου της Φωτιάς ως Δημιουργού, αλλά και ως Καταστροφέα (αν κανείς δεν είναι προσεκτικός και δεν αντιμετωπίσει το στοιχείο αυτό πάνω απ’ όλα με σεβασμό), είναι εμφανής σε πλάσματα που συνδέονται με αυτήν. Συναντώνται με διάφορες μορφές και ονομασίες όπως σαλαμάνδρες, δράκοι της φωτιάς, drakes, drachen, draks. Μπορούν να ταξιδεύουν σαν σπίθες φωτιάς ή μεγαλοπρεπείς ακτίνες φωτός, και διερχόμενες αφήνουν μια ανυπόφορη μυρωδιά από θειάφι. Τέτοια πλάσματα συνδέονται μεταξύ άλλων με την εστία ενός σπιτιού, την “ψυχή” του σπιτικού, αν θέλετε, είναι προστάτες του σπιτιού, αλλά πάντα απαιτούν τη δέουσα προσοχή και τις δέουσες τιμές, αλλιώς είναι ικανά να κάψουν το σπίτι συθέμελα. Οι Ξωτικο-σιδεράδες είναι πάλι μια άλλη συνομοταξία Νεράιδων της Φωτιάς που απαντώνται σε διάφορες κουλτούρες, από τον Βαβυλώνιο Girru, θεό της μεταλλουργίας και τον δικό μας Ήφαιστο, μέχρι τον Goibniu, μεταλλουργό των Tuatha De Dannan, της Νεραϊδο-φυλής των Ιρλανδών, αλλά και τον Govannon και τον Wayland, επίσης διάσημων μεταλλουργών στους μύθους των Βρετανικών Νήσων. Συχνά τέτοια πλάσματα φέρνουν έμπνευση και καλές δουλειές σε μια φάρμα, ένα εργαστήρι, στάβλο ή κυνοτροφείο. Φέρνουν πλούτη και καλή τύχη στους ανθρώπους με τους οποίους θα έρθουν σε επαφή, αλλά λόγω της πύρινης φύσης τους, θα απαιτήσουν άμεσα και το σωστό αντίτιμο για τις υπηρεσίες τους. Και αν δυσαρεστηθούν ή θυμώσουν, τότε όλα όσα σου προσέφεραν απλόχερα μπορούν εύκολα να γίνουν στάχτη.

Τέλος, υπάρχουν οι Νεράιδες του Αέρα. Όλες οι Νεράιδες που έχουν φτερά θεωρούνται Νεράιδες του Αέρα, και καθορίζονται από ποιότητες γρηγοράδας, σπιρτάδας και ρευστής χάρης. Με μυθολογικούς όρους, τα γοργά φτερά της σκέψης (όπως τα σανδάλια του Ερμή) μεταφέρουν τα μηνύματα των Θεών. Με αλχημιστικούς όρους, τα φτερά αντιπροσωπεύουν την πτητική ποιότητα του στοιχείου του υδραργύρου, που είναι κατά κάποιο τρόπο η γήινη έκφανση της ενέργειας του Φεγγαριού, αλλά και της πραγματικής φύσεως μιας Νεράιδας: όχι ακριβώς στέρεο, αλλά όχι και τελείως υγρό. Όμορφο στην όψη, αλλά και θανάσιμα επικίνδυνο. Οι Νεράιδες του Αέρινου Στοιχείου είναι οι αγγελιοφόροι της Ψυχής, αντιπροσωπεύοντας το Πνεύμα, απελευθερωμένο από τα τετριμμένα. Είναι πλάσματα φιλόδοξα και υπερβατικά, και ταξιδεύουν ακατάπαυστα μεταξύ των Πεδίων, μεταξύ Παραδείσου και Γης, Σώματος και Ψυχής. Όλες οι καταιγίδες και οι άνεμοι συνδέονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με Νεράιδες του Αέρα, από το απαλό αεράκι που θα σου χαϊδέψει το πρόσωπο μια καλοκαιρινή βραδιά στη Νήσο Man, μέχρι τον αραβικό μουσώνα που θα παρασύρει οικισμούς ολόκληρους στην καταστροφή εξαιτίας ενός οργισμένου Jinn. Στην Ιρλανδία, οι κυκλώνες αντιπροσωπεύουν ολόκληρες στρατιές διερχόμενων Νεράιδων. Στη Φινλανδία, ο Ukko είναι ο Γέρος που εξουσιάζει τον αέρα και τη βροχή, τις καταιγίδες, τον κεραυνό και την αστραπή! Και πάει λέγοντας...

Οι Νεράιδες του Αέρα συχνά παίρνουν τη μορφή πουλιών και μπορούν να μιλάνε και τη γλώσσα των πουλιών. Άλλοτε πάλι, προτιμούν χιμαιρικές μορφές· εν μέρη πουλιά, εν μέρη άνθρωποι, αλλά πάντα με φτερά. Τα tengu, για παράδειγμα, είναι Νεράιδες του Αέρα που ζουν στα δάση της Ιαπωνίας και εμφανίζονται πότε με κεφάλι πουλιού, φτερά και σώμα ανθρώπου, πότε με κεφάλι ανθρώπου και σώμα πουλιού.

Γενικά, οι ιπτάμενες Νεράιδες του Αέρινου στοιχείου αποτελούν μια εξελιγμένη νεραϊδομορφή, από την άποψη ότι εμπεριέχουν με κάποιο τρόπο και τα τέσσερα βασικά στοιχεία. Τα φτερά αντιπροσωπεύουν το στοιχείο του Αέρα, τα ανθρώπινα ή ζωώδη πόδια το στοιχείο της Γης. Η απαστράπτουσα, λαμπυρίζουσα χροιά τους αντιπροσωπεύει το στοιχείο της Φωτιάς και η ικανότητά τους να ρέουν από τη μία μορφή στην άλλη, αντιπροσωπεύει το στοιχείο του Νερού. Έτσι λοιπόν, μπορούν να συνάψουν εξισορροπημένες σχέσης με όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες Νεράιδων. Συν τοις άλλοις, προσθέτουν στη μαγιά και τη μαγεία του Φεγγαρόφωτου, του πέμπτου, μυστικού Νεραϊδο-στοιχείου!

Στη φυσική τους κατάσταση βέβαια, οι Νεράιδες υπάρχουν ως καθαρή ενέργεια, ως Αιθέρας, αν θέλετε, που είναι το δομικό υλικό ακόμα και αυτών των τεσσάρων Στοιχείων που απαντώνται στον πλανήτη μας. Ερχόμενη όμως σε επαφή μαζί τους, η ανθρώπινη συνειδητότητα μοιραία θα προσπαθήσει να “ντύσει” αυτές τις αόριστες κατά μία έννοια μορφές ενέργειας με οικείες σκεπτομορφές και σύμβολα, με εικόνες και συνθήκες που αφορούν την καθημερινότητα και αντίληψη του εκάστοτε Ταξιδευτή. Και αυτό, γιατί αλλιώς η συνειδητότητά μας δεν μπορεί τόσο εύκολα να αναγνωρίσει τι είναι αυτό που αντιλαμβάνεται φευγαλέα. Δεν είναι κάτι απτό, γειωμένο. Και μιας και οι ίδιοι είμαστε δέσμιοι της υλικής μορφής και υπόστασης, έτσι και οι αισθήσεις μας δύσκολα αντιλαμβάνονται κάτι πέρα από αυτό το φάσμα. Τουλάχιστον, όχι χωρίς μεγάλη προσπάθεια και επιμονή. Έτσι λοιπόν, “ντύνουμε” αυτά τα όντα με αρχέτυπα μυθικών Ηρώων, Πολεμιστών, Μάγων ή Τρελών με φτερά που διασχίζουν τα Πεδία, με αστραφτερά μάτια που βλέπουν στα βάθη της Ψυχής, με κέρατα που συμβολίζουν την Αναγέννηση, με κατακκόκινα αυτιά που συμβολίζουν τους Αλλόκοσμους, με κεφάλι κορακιού που συμβολίζει τον Θάνατο ή κουκουβάγιας που συμβολίζει τη Σοφία και άλλα πολλά.

Οι Νεράιδες, μπορείτε να πείτε πως αποτελούν ένα “κατασκεύασμα”, τρόπον τινά, του συλλογικού ασυνείδητου όλης της ανθρωπότητας, σε μια πρωτόλεια και πανάρχαια προσπάθεια να μπορέσει ο άνθρωπος να γεφυρώσει τον υλικό με τον πνευματικό του εαυτό, να βρει διόδους επικοινωνίας και κατανόησης με τον θείο σπινθήρα που ενυπάρχει μέσα του και να ξορκίσει τους δαίμονες που τον κατατρέχουν κατά καιρούς. Υπό αυτό το πρίσμα, η “επικοινωνία” με τις Νεράιδες μπορεί να καθιερωθεί με τόσους και διαφορετικούς τρόπους, όσες είναι και οι ίδιες οι Νεράιδες. Πολλές φορές, οι Νεράιδες έρχονται σε επαφή με τους ανθρώπους μέσω του χορού, της μουσικής, των γρίφων, των οιωνών και των συμβόλων. Πιστές στη φύση τους, είναι πονηρές, θα σε δουλέψουν, θα σε κοροϊδέψουν, θα σε εξοργίσουν, θα σε κάνουν να νιώθεις παράλογος. Θα κάνουν υπεκφυγές, θα φάσκουν και θα αντιφάσκουν και θα το κάνουν πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη και διάθεση ανάλαφρη. Κατά τον ίδιο τον δημιουργό, μάλιστα, «Όλα τα παράλογα, μη-γραμμικά, τρελά, μη-λογικά και φεγγαροπαρμένα ποιητικά πράγματα αποκαλύπτουν τα μυστικά του ασυνείδητου και της μυστικής γλώσσας των Νεράιδων». Όταν διαβαίνουμε την Ξωτικοχώρα σε ένα ταξίδι προσωπικής αναζήτησης των εσώτερων πτυχών του Εαυτού μας, έχοντας ως φαναράκι την εσωτερική μας όραση -τη διαίσθηση, αν θέλετε- και οδηγούς μας τις Νεράιδες που κατοικούν σε αυτόν τον τόπο, τα πάντα έχουν σημασία, τα πάντα μπορούν να μας δώσουν στοιχεία για κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, ούτως ώστε να το κατανοήσουμε καλύτερα, και κατ’ επέκταση να το λύσουμε. Η σειρά και η έννοια των λέξεων που θα χρησιμοποιήσει ο εκάστοτε νεραϊδο-οδηγός μας, το σχήμα των φτερών ή του κεφαλιού του, ακόμα και το χρώμα του γιλέκου του, μπορούν να μας δώσουν κάποια ένδειξη για το πώς θα βαδίσουμε παραπέρα, για το ποιες είναι οι σωστές ερωτήσεις που οφείλουμε να κάνουμε και τι φοβόμαστε ότι θα βρούμε μπροστά μας.

Ευελπιστεί σε κάποιο άλλο σημείο ο δημιουργός, ότι οι εικόνες που φιλοτεχνεί μπορούν να βοηθήσουν τον Ταξιδευτή να μεταμορφωθεί σε μια όλο και καλύτερη εκδοχή του εαυτού του μέσω της επαφής του με τον Νεραϊδόκοσμο που τόσο εύγλωττα και με μεράκι σκιαγραφεί.

Το ανθρώπινο σώμα και μυαλό, υπακούει στον αρχαίο, μυθικό συμπαντικό νόμο του «'Οπως Πάνω, έτσι και Κάτω», και αποτελεί τον καθρεπτιζόμενο μικρόκοσμο του μακρόκοσμου της Δημιουργίας. Έτσι λοιπόν, γνωρίζοντας και κατανοώντας τον εαυτό μας, μπορούμε να γνωρίσουμε το σύμπαν ολάκερο. Προχωρώντας όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο σπειρωτά στα ταξίδι μας στην Ξωτικοχώρα, μπορούμε να φτάσουμε στα ανώτερα στρώματα του Αστρικού αυτού Τόπου, όπου κατοικούν όλο και πιο μορφικά αόριστες οντότητες. Οντότητες που, παρ’ όλ’ αυτά, μπορούν ακόμα να μας καθοδηγήσουν σε αυτήν μας την Αναζήτηση, που μπορούν να μας βοηθήσουν να θεραπευτούμε από πληγές ψυχικές, συναισθηματικές και σωματικές. Αυτού του είδους οι Νεράιδες, ως πρώιμα φυσικά και διαισθητικά πλάσματα, φορείς των κοσμικών μηχανισμών, αλλά και των εσώτερων μηχανισμών της Φύσης και του Ανθρώπου, ιδεατά και εμπεριέχοντας την άχρονη σοφία των αιώνων, μπορούν να μας δείξουν τον τρόπο να έρθουμε σε ειρήνη με τον εαυτό μας, να κατανοήσουμε λάθη του παρελθόντος, να αποδεχτούμε πλήρως την ανθρώπινη, αλλά και θεϊκή φύση μας και να βρούμε την ισορροπία που μας λείπει για να πορευόμαστε με Αγάπη, Σοφία και Αρμονία προς τον Ορθό Δρόμο μας.

Γι’ αυτό, πάντα να είστε σε εγρήγορση και πάντα να παρατηρείτε: με τα μάτια, με τ’ αφτιά, και κυρίως, με την καρδιά. Ποτέ δεν θα πάρετε μια ευθεία απάντηση από μια Νεράιδα, αλλά η απάντησή της πάντα θα κρύβει μια μεγάλη, βαθιά κρυμμένη αλήθεια, μόνο για σας. Επιτρέψτε στο Φως να σας τυλίξει και αφεθείτε στην απόλαυση αυτής της επαφής, πάντα με σεβασμό και πρόθεση κατανόησης και θεραπείας. Και πάντα να γελάτε, ακόμα και στα δύσκολα. Κυρίως στα δύσκολα!

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Brian_Froud

http://www.worldoffroud.com/index.php

Βιβλιογραφία:

Brian Froud (Author), Terri Windling (editor), Good Faeries/Bad Faeries, 1998, Simon & Schuster Editions, New York.

https://www.amazon.com/Good-Faeries-Bad-Brian-Froud/dp/0684847817

Bιβλία του Brian Froud κυκλοφορούν και στα Ελληνικά, από τις εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος.

Μπορείτε να τα βρείτε εδώ

Η Γιώτα Τσιμπαλίδη σπούδασε Εφαρμοσμένες Τέχνες στο ΤΕΙ Αθηνών και Κόμιξ στη σχολή Ορνεράκη. Ασχολείται με την γραφιστική και το design, την εικονογράφηση, τα κόμικς, τη φωτογραφία, τα παιχνίδια ρόλων και την οπτική τέχνη γενικά όπου τη βρίσκει εύκαιρη. 'Εχει συνεργαστεί με διάφορους εκδοτικούς οίκους όσον αφορά την εικονογράφηση και σχεδιασμό βιβλίων και μικρά κομιξάκια της θα βρείτε στα fanzines “Zine of Synergy 1-3”, και στην συλλογή “Εν Αιθρία,” 2016.

Τελευταία, το έχει ρίξει στην μελέτη και πρακτική εφαρμογή της φιλοσοφίας του ευ ζην, στις εναλλακτικές θεραπείες κ στην διεύρυνση του νου και κυρίως της καρδιάς. Αρέσκεται στο να διαβάζει πολύ, να χαϊδεύει (και να σχεδιάζει) γατιά, να geek-ιάζει με Netflix και RPGs και να σκέφτεται συχνά-πυκνά ότι «και πολύ το άργησαν το VR, ρε παιδιά”.

Ευελπιστεί να αλλάξει τον κόσμο με την δύναμη της αγάπης, του κάλλους και της επικοινωνίας σε ό,τι επίπεδο αυτό είναι εφικτό.

Δουλειά της θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους:

Website: animafelis.deviantart.com

Website: www.facebook.com/ANIMAfelis