Βιβλιο-πρόταση: «Tο Τέλος της Αιωνιότητας» του Isaac Asimov από τις Εκδόσεις Anubis

TO_TELOS_THS_AIONIOTHTAS-THE_END_OF_ETERNITY_800pxls.jpg

Τα βιβλία είναι πόρτες, όχι μόνο προς άλλους κόσμους, γαλαξίες και σύμπαντα αλλά και προς άλλους χρόνους. Η επιστημονική φαντασία είναι αγαπημένο μου είδος, όμως πρέπει να είμαι στο κατάλληλο mood για να μπορέσω να το απολαύσω. Συνήθως η ανάγνωση αυτού του είδους της λογοτεχνίας σε ταξιδεύει σε αχαρτογράφητα νερά, καθόλου γνώριμα και αρκετά συχνά ψυχρά, μεταλλικά, απρόσωπα και αυτή είναι η γοητεία της. Είχα να πιάσω λοιπόν αυτή την κατηγορία από το καλοκαίρι και να που έφτασε στα χέρια μου η πρόσφατη επανέκδοση του βιβλίου Το Τέλος της Αιωνιότητας του Isaac Asimov από τις εκδόσεις Anubis, σε μετάφραση της Βασιλειάνας Ζηκίδη. Φυσικά και μόνο το όνομα του συγγραφέα, κλασικού στο είδος του, αποτελεί εγγύηση ως προς το βάθος και την ποιότητα που θα μπορούσε να αγγίξει αυτό το μυθιστόρημα. Και πάλι όμως, όσο προετοιμασμένη κι αν ήμουν, εντυπωσιάστηκα από το πόσο πραγματικά καλό ήταν αυτό το βιβλίο. Εντάξει, λάβετε υπόψη σας πως προσωπικά τρελαίνομαι για ιστορίες με ταξίδια στον χρόνο (ένα plus για τον ενθουσιασμό μου)!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα ένα ένα! Για αρχή έχουμε την Αιωνιότητα. Μία συνθήκη/μηχανισμό έξω από τον χρόνο, ανδροκρατούμενη, γραφειοκρατική και σαφώς τεχνοκρατική, που σκοπός της είναι να διαχειρίζεται και να πειράζει/αλλάζει τους αιώνες του χρόνου αλλάζοντας τις πραγματικότητές τους με στόχο πάντα το κοινό καλό της ανθρωπότητας, κοιτάζοντας το «δάσος» και όχι το «δέντρο». Αυτό σημαίνει πως με τις αλλαγές της, ανθρώπινες ζωές, συνειδήσεις, επιστημονικές ανακαλύψεις και τεχνουργήματα εξαφανίζονται ή μετατρέπονται σε κάτι άλλο για πάντα. Οι εργαζόμενοι και κάτοικοι της Αιωνιότητας (οι Αιώνιοι), πλήρως αποξενωμένοι από τον χρόνο, αποκομμένοι από τις χρονοπατρίδες τους (τον αιώνα και εποχή που γεννήθηκαν), παρότι ανίκανοι να νιώσουν οποιοδήποτε συναίσθημα δεν παύουν να είναι άνθρωποι. Άνθρωποι στερημένοι μεν, αφού ουσιαστικά έχουν χάσει την ανθρώπινη φύση τους καθώς ξέρουν πως δεν υπάρχει σταθερή πραγματικότητα για να ριζώσουν, έχοντας δε ακόμη τη δυνατότητα να προβληματιστούν για τον κόσμο γύρω τους και την κατάστασή τους.

Όλα ρέουν για το κοινό καλό. Ποιος γνωρίζει όμως ποιο πραγματικά είναι αυτό; Η Αιωνιότητα στηρίζει τις μελέτες της για όλες τις αλλαγές πραγματικότητας που κάνει σε υπερ-υπολογιστές. Αρκεί αυτό; Οι Αιώνιοι πασχίζουν να κρατήσουν την ανθρωπότητα ασφαλή· ασφαλή από πολέμους, αρρώστιες και άλλα καταστροφικά γεγονότα τοποθετώντας τη σε μια φούσκα όπου θεωρητικά τίποτα δεν μπορεί να την βλάψει. Είναι πάντα όμως τελικά ζητούμενο η ασφάλεια;

Ο ήρωας του βιβλίου πάει και έρχεται στον χρόνο, μας ταξιδεύει από τον πρωτόγονο άνθρωπο του 21ου αιώνα (κατωχρόνος) στους ανώτερους ανθρώπους του ανωχρόνου των Κρυμμένων Αιώνων (100.000στου αιώνα και πάνω) και μπλέκει σε χρονικές και αιτιολογικές λούπες όπου φιλοσοφικά και υπαρξιακά ζητήματα αναδύονται καθώς ο συγγραφέας θέτει ταυτόχρονα και ηθικά προβλήματα σε σχέση με το ταξίδι στον χρόνο αυτό καθεαυτό.

Το βιβλίο είναι μικρό σε έκταση και παρά την πολυπλοκότητά του πολύ κατανοητό ακόμα και για αρχάριους αναγνώστες τους είδους. Φυσικά, όπως κάθε βιβλίο, ταινία ή σειρά που ως βασικό άξονα έχει το ταξίδι στον χρόνο χρειάζεται και αυτό την κατάλληλη συγκέντρωση και προσοχή. Η πλοκή του είναι σφιχτοδεμένη, ο συγγραφέας φροντίζει να μην αφήνει κενά καταφέρνοντας αρκετά συχνά να εκπλήσσει τον αναγνώστη με ανατροπές, ενώ παράλληλα δεν πέφτει σε χρονικές παγίδες και ελλείψεις σε σχέση με τα χρονικά ταξίδια και όλες τις αλλαγές που αυτά επιφέρουν στην γραμμή του χρόνου. Οι χαρακτήρες έχουν βάθος και είναι χτισμένοι ρεαλιστικά, κουβαλάνε όλες τις παθογένειες που το ίδιο τους το κοινωνικό περιβάλλον τους φορτώνει ενώ ταυτόχρονα ο καθένας με τον τρόπο του προσπαθεί να θεραπευσεί τον εαυτό του και συνειδητά ή ασυνείδητα κάποιοι από αυτούς να επαναστατήσουν ενάντια σε ό,τι τους καταπιέζει.

Συνοψίζοντας, το βιβλίο αυτό διαβάζεται απνευστί· πέρα από μια καλή και ανατρεπτική ιστορία προσφέρει μπόλικη τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Αν σας αρέσουν τα ταξίδια στον χρόνο νομίζω θα ενθουσιαστείτε όπως εγώ. Τέλος, το ερώτημα παραμένει: αν το ταξίδι στο χρόνο ήταν εφικτό εσύ θα άλλαζες την πραγματικότητα;

Καλές αναγνώσεις λοιπόν!

 

Περίληψη Οπισθόφυλλου:

 

Ο Άντριου Χάρλαν είναι ένας Αιώνιος, ένας άντρας που εγκατέλειψε τη χρονοπατρίδα του προκειμένου να βοηθήσει στη βελτίωση της ανθρωπότητας. Εισέρχεται στους διάφορους Αιώνες του παρελθόντος και του μακρινού μέλλοντος εντοπίζοντας ανθρώπινα «λάθη» και, όπου κρίνεται απαραίτητο, προβαίνει σε Αλλαγές Πραγματικότητας – πάντα υπολογισμένες με απόλυτη ακρίβεια και δεξιοτεχνία. Η απλή μετακίνηση ενός αντικειμένου ένα εκατοστό πιο δίπλα μπορεί να καταργήσει εντελώς έναν πόλεμο ή να εξαφανίσει μια επιδημία από την ιστορία του Χρόνου. Ωστόσο, ποιο το ηθικό κόστος μιας τέτοιας Αλλαγής;
Ο Χάρλαν θα έρθει αντιμέτωπος με το απόλυτο δίλημμα και θα κληθεί να ρισκάρει τα πάντα όταν θα ερωτευτεί τη Νόις Λάμπεντ, μια Χρόνια, και θα δημιουργήσει μαζί της ένα χωροχρονικό παράδοξο.

Το καθηλωτικό μυθιστόρημα που θεωρείται από πολλούς το σημαντικότερο έργο του Ισαάκ Ασίμωφ, του συγγραφέα που συγκλόνισε με τις πρωτοποριακές του ιδέες και άλλαξε για πάντα το χώρο της επιστημονικής φαντασίας.

«Aυτή η ιστορία ταξιδιού στο χρόνο είναι, από πλευράς λογοτεχνίας, το καλύτερο έργο του Ασίμωφ.»
– Entertainment Weekly

«Το πιο αποτελεσματικό του έργο.»
– Locus

 

Λίγα λόγια για τoν συγγραφέα:

Ο ρωσικής καταγωγής Αμερικανός συγγραφέας Isaac Asimov (1920 - 1992) θεωρείται από πολλούς ως ο σημαντικότερος συγγραφέας Ε.Φ. όλων των εποχών και συγκαταλέγεται μεταξύ των λεγόμενων «Τριών Μεγάλων» της Χρυσής Εποχής του είδους, μαζί με τον Arthur C. Clarke και τον Robert A. Heinlein. Πολυγραφότατος, με μοναδικό ύφος, βαθιές επιστημονικές και ιστορικές γνώσεις και περισσότερα από πενήντα χρόνια αδιάλειπτης συγγραφικής παρουσίας, επηρέασε καθοριστικά το χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας, αλλά και την ίδια την επιστήμη. Ξεκίνησε την καριέρα του με το διήγημα "Marooned off Vesta" στο περιοδικό Amazing Stories το 1939. Εδραιώθηκε στο χώρο με τη σειρά των διηγημάτων με ρομπότ, όπου θεμελίωσε τους Τρεις Νόμους της Ρομποτικής. Το διήγημά του με τίτλο "Nightfall" έχει επανειλημμένως ψηφιστεί από το αναγνωστικό κοινό και τους κριτικούς ως το καλύτερο σύντομο έργο Ε.Φ. που γράφτηκε ποτέ, ενώ τα βιβλία της σειράς Foundation έχουν τιμηθεί συνολικά με το Βραβείο Hugo ως η κορυφαία σειρά όλων των εποχών. Ο Isaac Asimov είναι ο συγγραφέας περισσότερων από τετρακόσια βιβλία, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται έργα εκλαϊκευμένης επιστήμης, αστυνομικές ιστορίες, παιδικά μυθιστορήματα κ.α. Επιμελήθηκε επίσης δεκάδες ανθολογίες Ε.Φ. αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο είδος αλλά και γενικότερα στη σύγχρονη λογοτεχνία.