Το Τρομερό Χιονο-τέρας του Βορρά
Το Τρομερό Χιονο-τέρας του Βορρά (The Abominable Snowmonster of the North) είναι ένας χαρακτήρας που εμφανίζεται σε μια κλασική πλέον τηλεταινία stop-motion animation του 1964, το Rudolph the Red-Nosed Reindeer (Ρούντολφ, ο κοκκινομύτης τάρανδος). Η τηλεταινία βασίζεται στο τραγούδι του Johnny Marks, Rudolph the Red-Nosed Reindeer, το οποίο με την σειρά του ήταν βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα του Robert Lewis May (1905 – 1976), γραμμένο το 1939.
Στην ταινία, ο χιονάνθρωπος αφηγητής μας ξεκινάει δείχνοντας πώς είναι η καθημερινότητα στο κάστρο του Santa Claus στον Βόρειο Πόλο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Στη συνέχεια, θυμάται τη χρονιά που το καθιερωμένο ταξίδι του Santa Claus, με το έλκηθρο και τους ταράνδους του για να μοιράσει δώρα σε όλα τα καλά παιδιά του κόσμου, παραλίγο να ακυρωθεί εξαιτίας μια τρομερής χιονοθύελλας που έκανε τον διάβα αδύνατο. Και εκεί είναι που μαθαίνουμε την ιστορία του Rudolph, αυτού του πολύ ιδιαίτερου και γενναίου ταράνδου, που μόνο με τη βοήθειά του μπόρεσε τελικά ο Santa Claus να οδηγήσει το έλκηθρό με ασφάλεια και να μοιράσει τα δώρα.
Ο Rudolph είναι ο γιος του αρχηγού της ομάδας των ταράνδων του Santa Claus, του Donner. Επειδή γεννήθηκε με την πασίγνωστη, πλέον, κόκκινη, φωτεινή μύτη, έγινε αντικείμενο ντροπής και κοροϊδίας από οικογένεια και φίλους, μέχρι που αποφάσισε να φύγει από το σπίτι, μαζί με ένα από τα ξωτικά του Santa Claus, που δεν του άρεσε καθόλου να φτιάχνει παιχνίδια, αλλά το όνειρό του ήταν να γίνει οδοντίατρος. Στον δρόμο οι δυο φίλοι έχουν πολλές περιπέτειες, κάνουν νέους φίλους, αλλά συναντούν και το τρομερό Χιονο-τέρας του Βορρά, που είναι ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής και τους κυνηγά για να τους φάει, μιας και είναι ικανό να φάει τα πάντα!
Το τέρας αυτό είναι γιγάντιο, με πυκνή λευκή γούνα, σουβλερούς κυνόδοντες και άτριχο μπλε πρόσωπο, χέρια και πατούσες. Στη θέα της κόκκινης μύτης του Rudolph, καταβάλλεται από οργή, και μαθαίνουμε από τον χιονάνθρωπο-αφηγητή ότι μισεί ό,τι έχει να κάνει με τα Χριστούγεννα, συμπεριλαμβανομένων των ταράνδων, αλλά και του νέου φίλου του διδύμου μας, του Yukon Cornelius, ενός εξερευνητή που ψάχνει για χρυσό και ασήμι στον Βορρά, και ο οποίος λόγω χρόνιας έχθρας με το Χιονο-τέρας –που ο ίδιος αποκαλεί Bumble–, έχει γίνει ειδικός στα χούγια του. Καθώς με τα πολλά ξεφεύγουν από το τέρας, επιβαίνοντας σε ένα κομμάτι επιπλέοντος πάγου, ο Yukon λέει στον Rudolph και στο ξωτικό, τον Hermey, ότι το τέρας δεν μπορεί να επιπλεύσει και δεν μπορεί να τους ακολουθήσει.
Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, μαθαίνουμε ότι οι γονείς του Rudolph έφυγαν μες στην αγωνία κάποια στιγμή από το κάστρο του Santa Claus στο Βόρειο Πόλο, για να πάνε να ψάξουν τον χαμένο γιο τους, και κατέληξαν αιχμάλωτοι του Bumble στη σπηλιά του, ενώ όταν πήγε να τους σώσει ο μεγαλωμένος πια Rudolph, αιχμαλωτίστηκε και αυτός. Τους βρίσκουν όμως ο Hermey και ο Yukon, δελεάζουν τον Bumble να βγει από τη σπηλιά του, οπότε και τον λαβώνουν πλακώνοντάς τον με βράχια που βρίσκονται πάνω από την είσοδο της σπηλιάς. Έπειτα, ο Hermey του βγάζει όλα τα δόντια με μια τανάλια και μετά ο Yukon και ο Bumble παλεύουν σώμα με σώμα, ώσπου τελικά το τέρας πέφτει σε μια σχεδόν απύθμενη χαράδρα, παρασύροντας μαζί και τον Yukon.
Ύστερα από αυτήν την τραγωδία, οι τάρανδοι και ο Hermey επιστρέφουν στο κάστρο του Santa Claus, ο οποίος τελικά καταφέρνει να περάσει τη χιονοθύελλα με τη βοήθεια του Rudolph, και να μοιράσει τα δώρα των Χριστουγέννων. Πριν από αυτό όμως, και ενώ είναι όλοι μαζεμένοι στο Εργαστήρι Παιχνιδιών του Santa Claus, ο Bumble εμφανίζεται και πάλι στην είσοδο, τρομάζοντας τους πάντες. Μαζί του όμως είναι και ο Yukon, που υποστηρίζει ότι ο Bumble έχει συμμορφωθεί και δεν είναι κακός πλέον (φήμες λένε, ότι αυτό συνέβη επειδή με την αφαίρεση των δοντιών, του πέρασε ο χρόνιος πονόδοντος που είχε και τον καθιστούσε κακόκεφο), αλλά τουναντίον, ψάχνει για δουλειά στο Εργαστήρι του Santa Claus! Και τη βρίσκει, ως διακοσμητής του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου. Όταν ο Rudolph ρωτάει τον Yukon τι συνέβη αφού έπεσαν στη χαράδρα και πώς επιβίωσαν τελικά, ο Yukon του λέει ότι γνώριζε ήδη ότι ο Bumble ναι μεν δεν επιπλέει, αλλά αναπηδά!
Το 2001, έχουμε το 3D-animation sequel της τηλε-ταινίας, το Rudolph the Red-Nosed Reindeer and the Island of Misfit Toys. Η ιστορία αυτή χρησιμοποιεί τους χαρακτήρες από την τηλε-ταινία του 1964, λαμβάνοντας χώρα αρκετά χρόνια μετά τα προηγούμενα συμβάντα, και έχει να κάνει με την απαγωγή των παιχνιδιών του Νησιού των Απόκληρων Παιχνιδιών από τον κακό Toy Taker και τη διάσωσή τους από τον Rudolph και την παρέα του. O Bumble κάνει και πάλι την εμφάνισή του εδώ, ως φίλος και σύμμαχος των πρωταγωνιστών, πλέον, που τους βοηθάει να σώσουν τα απαχθέντα παιχνίδια.
Η καταγωγή του συγκεκριμένου τέρατος θα μπορούσε, κατ’ εκτίμηση, να συνδέεται με κάποια μυθικά πλάσματα που συναντώνται στον πολιτισμό των Inuit, συγκεκριμένα τα Saumen Kar, σε ελεύθερη μετάφραση «Άνθρωποι του Χιονιού». Πρόκειται για πλάσματα πάνω από δυο μέτρα σε ύψος, καλυμμένα με λευκή γούνα και συχνά φέροντας μαύρα γυριστά κέρατα στο κεφάλι. Είναι νομαδικά πλάσματα τόσο θηριώδη, όσο και σοφά, που προτιμούν την απομόνωση. Περνούν πολύ χρόνο παρατηρώντας τους ανθρώπους και λέγοντας ιστορίες για αυτούς και τις ζωές τους μεταξύ τους. Δεν τρώνε ανθρώπους, αλλά προτιμούν να κυνηγούν και να ψαρεύουν και διακατέχονται από μεγάλη ευλάβεια για τη γη που τους παρέχει τροφή και καταφύγιο. Τα Saumen Kar είναι διατεθειμένα να έρχονται σε επαφή με τους σοφούς ή τους πνευματικούς οδηγούς των ανθρώπινων φυλών και επικοινωνούν μαζί τους -κατά μία εκδοχή- μέσω τηλεπάθειας. Με την ίδια αυτή ικανότητα, καταφέρνουν να διατηρούν την παρουσία τους μυστική, προκαλώντας επιλεκτική αμνησία σε όποιο ανεπιθύμητο πλάσμα τα πλησιάσει. Όταν τα Saumen Kar θυμώνουν, είναι ικανά για τρομερά ξεσπάσματα, αλλά μπορεί κανείς να τα καλμάρει λέγοντάς τους ιστορίες.
Ένα άλλο μυθολογικό πλάσμα που θα μπορούσε να συνδέεται με την καταγωγή του Bumble, είναι το Yeti (και το καναδικό Sasquatch). Πρόκειται για μια δίποδη οντότητα, ψηλότερη από τον μέσο άνθρωπο, που λέγεται ότι κατοικεί στα υψίπεδα των Ιμαλάϊων στο Νεπάλ, το Μπουτάν και το Θιβέτ. Σύμφωνα με τοπικούς μύθους, το Yeti λατρευόταν ως «Πλάσμα των Παγετών» ή ως Θεός του Κυνηγιού. Σύμφωνα με άλλους μύθους, το αίμα του πλάσματος θεωρούνταν μαγικό και χρησιμοποιούνταν σε μυστικιστικές τελετές. Μορφολογικά, παρουσιαζόταν ως πιθηκοειδές που κραδαίνει μια τεράστια πέτρα ως όπλο και κάνει ένα χαρακτηριστικό σφυριχτό, συρτό ήχο που το ξεχωρίζει από άλλα πλάσματα και είναι σαφώς πιο επιθετικό από το προαναφερθέν Saumen Kar.
Έχουν υπάρξει κατά καιρούς πολλές επιστημονικές αποστολές και μελέτες (από τον 19ο αιώνα ήδη) που προσπάθησαν να βρουν αποδείξεις σχετικά με την ύπαρξη ή όχι του Yeti, βασισμένες σε περιστασιακά στοιχεία, θεάσεις, αναφορές και διφορούμενες διηγήσεις ντόπιων, αλλά παραμένει ακόμα και σήμερα ένα μυστήριο, όπως οφείλει άλλωστε κάθε μυθολογικό πλάσμα που σέβεται τον εαυτό του!
Πηγές:
http://pdsh.wikia.com/wiki/Abominable_Snow_Monster_of_the_North
http://villains.wikia.com/wiki/Abominable_Snow_Monster
https://en.wikipedia.org/wiki/Rudolph_the_Red-Nosed_Reindeer_(song)
https://en.wikipedia.org/wiki/Rudolph_the_Red-Nosed_Reindeer
https://en.wikipedia.org/wiki/Rudolph_the_Red-Nosed_Reindeer_and_the_Island_of_Misfit_Toys
https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_L._May
https://en.wikipedia.org/wiki/Rudolph_the_Red-Nosed_Reindeer_(TV_special)
https://thebelugasarewatching.com/tag/robert-l-may/
http://christmas-specials.wikia.com/wiki/The_Abominable_Snowmonster_of_the_North
http://www.therobotsvoice.com/2013/12/ten_chilling_fictional_ice_monsters.php
http://www.tribality.com/2016/12/21/6-wintery-mythological-creatures-that-arent-yetis-and-giants/
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε την τηλεταινία του 1968, καθώς και τo original short animation του 1948, με θέμα τον Ρούντολφ, τον κοκκινομύτη τάρανδο του Robert L. May.
Η Γιώτα Τσιμπαλίδη σπούδασε Εφαρμοσμένες Τέχνες στο ΤΕΙ Αθηνών και Κόμιξ στη σχολή Ορνεράκη. Ασχολείται με την γραφιστική και το design, την εικονογράφηση, τα κόμικς, τη φωτογραφία, τα παιχνίδια ρόλων και την οπτική τέχνη γενικά όπου τη βρίσκει εύκαιρη. 'Εχει συνεργαστεί με διάφορους εκδοτικούς οίκους όσον αφορά την εικονογράφηση και σχεδιασμό βιβλίων και μικρά κομιξάκια της θα βρείτε στα fanzines “Zine of Synergy 1-3”, και στην συλλογή “Εν Αιθρία,” 2016.
Τελευταία, το έχει ρίξει στην μελέτη και πρακτική εφαρμογή της φιλοσοφίας του ευ ζην, στις εναλλακτικές θεραπείες κ στην διεύρυνση του νου και κυρίως της καρδιάς. Αρέσκεται στο να διαβάζει πολύ, να χαϊδεύει (και να σχεδιάζει) γατιά, να geek-ιάζει με Netflix και RPGs και να σκέφτεται συχνά-πυκνά ότι «και πολύ το άργησαν το VR, ρε παιδιά”.
Ευελπιστεί να αλλάξει τον κόσμο με την δύναμη της αγάπης, του κάλλους και της επικοινωνίας σε ό,τι επίπεδο αυτό είναι εφικτό.
Δουλειά της θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους:
Website: animafelis.deviantart.com
Website: www.facebook.com/ANIMAfelis