Η μαγεία της συγγραφής: συνέντευξη με την Άννα Σπανογιώργου
Η Άννα Σπανογιώργου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοχό Θεσσαλονίκης, όπου ζει μέχρι σήμερα. Έχει σπουδάσει στο τμήμα Εμπορίας και Διαφήμισης στη Θεσσαλονίκη, µε εξειδίκευση στον τομέα των πωλήσεων. Η ενασχόλησή της µε τον γραπτό λόγο, την οδήγησε αρχικά στη στιχουργία, µε την οποία εκφράζει αναζητήσεις και ανησυχίες μέσα από το πρίσμα της φαντασίας, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Αργότερα, η ιδέα της συγγραφής εξελίχθηκε ως µία επιπλέον πτυχή της δημιουργικότητας της, γεγονός που την οδήγησε στην ολοκλήρωση του πρώτου της μυθιστορήματος.
Κυκλοφορούν τα έργα της:
«Αέναη μάχη- η πτώση», εκδόσεις Πηγή (2016)
Συμμετέχει στο συλλογικό έργο «Το έπος της φαντασίας: Αδιέξοδο» με το διήγημα «Η σκιά», εκδόσεις iWrite (2017)
Η μυθοπλασία του φανταστικού είναι αδιαμφισβήτητα μια περίπλοκη διαδικασία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η σύστασή της για το δικό σας συγγραφικό έργο και σε ποια πεδία κινείται η έρευνα σας για τη συνέπεια της;
Α.Σ. Συμφωνώ απόλυτα ότι το να δημιουργήσεις έναν φανταστικό κόσμο είναι πολύπλοκο. Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται ότι είναι και δύσκολο. Πιστεύω, απλά, ότι είναι πολλά περισσότερα αυτά που πρέπει να περιγράψεις για να αποδοθεί η ιστορία όσον το δυνατόν πλησιέστερα σε αυτό που έχεις φανταστεί.
Η έρευνα είναι ένα πολύ κρίσιμο σημείο της συγγραφής. Αρκετές φορές κάνω μικρές παύσεις για συλλογή πληροφοριών και σχεδόν πάντα καταλήγω να διψάω για περισσότερη ενημέρωση, ακόμα και αν έχω βρει το ζητούμενο.
Πώς αντιλαμβάνεστε την άποψη πως η συγγραφή είναι μια πνευματική διαδικασία;
Α.Σ. Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να το αμφισβητήσει αυτό. Το να βάλεις λέξεις τη μια δίπλα στην άλλη και να προσπαθήσεις να κάνεις τον αναγνώστη να δει, να βιώσει, να χρησιμοποιήσει τις αισθήσεις του και τη σκέψη του, απαιτεί σκληρή πνευματική δουλειά. Πολλές φορές, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα της συγγραφής σου δεν είναι ικανοποιητικό, υπάρχει πνευματικός μόχθος πίσω από κάθε λέξη.
Υπάρχουν σκηνές στα βιβλία σας τις οποίες «κόβετε» στην επιμέλεια;
Α.Σ. Φράσεις, λέξεις, προτάσεις, ναι. Σκηνές όχι. Ή τουλάχιστον δεν το έχω κάνει ως τώρα. Προσπαθώ καθετί που γράφω να αποτελεί έναν συνδετικό κρίκο με το παρελθόν και το μέλλον της ιστορίας, όποτε η αλυσίδα μου αυτή πρέπει να είναι συνεχόμενη. Φυσικά, όμως, αντιμετωπίζω τα πάντα με κριτική ματιά, όποτε εάν νιώσω κάποια στιγμή ότι υπάρχει κάποια σκηνή που δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό ή δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου, νομίζω ότι θα εκλείψει από το κείμενο χωρίς δεύτερη σκέψη.
Κρύβετε στα βιβλία σας μυστικά τα οποία μόνο ελάχιστοι αναγνώστες θα καταφέρουν να ανακαλύψουν;
Α.Σ. Εξαιρετική ερώτηση, μου δίνει την ευκαιρία να αναλύσω τον τρόπο σκέψης μου κατά τη συγγραφή της Αέναης Μάχης – Η Πτώση (μιας και προς το παρόν είναι το μοναδικό μου βιβλίο). Κρύβω πολλά πράγματα, σημεία που ίσως ο αναγνώστης προσπεράσει βιαστικά. Στην πορεία της ανάγνωσης, νομίζω, ότι δίνοντας την πρέπουσα προσοχή, θα χρειαστεί αρκετές φορές να αναζητήσει στις προηγούμενες σελίδες κάτι που είχε διαβάσει, κάτι που συνδέεται στο παρόν. Επίσης, πολλά κομμάτια, θα τα βρει στα επόμενα μέρη της τριλογίας, όπου πολλά εξηγούνται, βρίσκουν τη θέση τους, αναλύονται ή απαντώνται δημιουργώντας νέα ερωτηματικά αρκετές φορές. Γενικά, θέλησα να φτιάξω ένα βιβλίο που θα βάζει τον αναγνώστη να σκέφτεται, θα περνάει ηθικά διλλήματα και προβληματισμούς.
Ως αναγνώστης και δημιουργός του είδους, γιατί πιστεύετε πως μας ελκύει το φανταστικό;
Α.Σ. Γιατί έχει κάτι που το θεωρώ μοναδικό: δεν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν υπάρχει, αλλά δεν μπορείς να αποδείξεις και ότι υπάρχει. Είναι μια βαθύτερη ανάγκη στον άνθρωπο, την οποία εγώ κατατάσσω σε πνευματικό επίπεδο. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ένα κομμάτι μας, η ψυχή μας, ζει αιώνια. Διαβάζοντας π.χ. ιστορίες με φαντάσματα, ενισχύεται αυτή η πεποίθησή μας. Καθώς ανακατευόμαστε σε έναν φανταστικό κόσμο με αγγέλους, δαίμονες και άλλα απέθαντα όντα κατά κάποιον τρόπο τρέφουμε την ελπίδα μας και ταυτόχρονα σπάμε τα όρια του υλικού κόσμου, προσφέροντας στον εαυτό μας ένα είδος ελευθερίας. Οπότε, πιστεύω ότι ουσιαστικά είναι αυτή η αίσθηση που αποκομίζω, ως αναγνώστρια και ως δημιουργός, που με συναρπάζει.
Ποια η άποψη σας για τη θέση του είδους του φανταστικού στην Ελλάδα, σε όλες του τις πολιτιστικές εκφάνσεις;
Α.Σ. Το φανταστικό εξελίσσεται, αποκτά ολοένα και περισσότερους fans. Με χαροποίει ιδιαίτερα που βλέπω ότι πολλοί νέοι δημιουργοί επιλεγούν να ασχοληθούν με το είδος. Νιώθω ότι υπάρχει μια αγάπη σε αυτή τη δημιουργία και εφόσον ακόμη βρισκόμαστε σε πρώιμα, θεωρώ, στάδια έχω την πεποίθηση ότι οι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν πολλά να δώσουν. Αισιοδοξώ ότι το μέλλον μας επιφυλάσσει μια εξαιρετική πορεία.
Πού βρίσκεται το πρώτο σας draft αυτή τη στιγμή;
Α.Σ. Πού βρίσκεται άραγε; Δεν θυμάμαι, ειλικρινά.
Πού συναντάτε τους ήρωες σας; Έρχονται με την ιδέα ή συμβαίνει να προϋπάρχουν και να φέρουν την έμπνευσή της;
Α.Σ. Σχεδόν πάντα έρχονται με την ιδέα. Σπάνια υπάρχει ένα ήρωας γύρω από τον όποιο χτίζω την ιστορία. Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα «πακέτο» που προσγειώνεται στο μυαλό μου. Αυτό όσον αφορά τους κεντρικούς ήρωες, γιατί οι δευτερεύοντες και οι βοηθητικοί χαρακτήρες ξεπηδάνε καθώς η ιστορία εξελίσσεται και λειτουργούν υποβοηθητικά, προκειμένου να επιτευχτεί η ομαλή ροή.
Τους συναντάω παντού! Σε συζητήσεις, σε απόψεις, σε χαρακτήρες όλα γύρω μου συλλέγονται και αρχειοθετούνται, σε ένα ράφι του μυαλού μου, οπότε μόλις χρειαστώ κάποιο χαρακτηριστικό, είναι εκεί και με περιμένει.
Γράφοντας τις ιστορίες σας έχετε εξαρχής τον επίλογο στο μυαλό σας, ή αφήνετε τους ήρωες σας να σας οδηγήσουν ως το τέλος;
Α.Σ. Το τέλος είναι πάντα προκαθορισμένο. Πολλές φορές, μετά την αρχή γράφω τον επίλογο και έπειτα την εξέλιξη. Οι ήρωες έχει τύχει να έχουν πάρει άλλους δρόμους, να έχουν παρεκκλίνει ακολουθώντας μια δική τους πορεία, όμως η μοίρα τους έχει ήδη γραφτεί. Οπότε, πάντα καταλήγουν εκεί που η δημιουργός τούς θέλει… ή μήπως όχι;
Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο και πώς;
Α.Σ. Φυσικά και το έχει πλήξει. Δυστυχώς, όταν υπάρχουν οικογένειες που δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες τα βιβλία μοιάζουν να αποτελούν πολυτέλεια. Αυτό όσον αφόρα την αγορά του βιβλίου. Διότι, αν δει κάποιος την άλλη πλευρά του νομίσματος, δηλαδή τη δημιουργία, πιστεύω πως διαπιστώνει ότι οι δύσκολες εποχές που διανύουμε προσφέρουν αρκετή τροφή για σκέψη και νέες ιδέες, προβληματισμούς και κοινωνικές παραμέτρους και αποτελούν εφαλτήριο για αρκετούς καλλιτέχνες.
Mια “παραδοσιακή” ερώτηση: Ετοιμάζετε ή έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;
Α.Σ. Οδεύω στην ολοκλήρωση του δευτέρου μέρους της Αέναης Μάχης που τιτλοφορείται «Άνοδος». Ελπίζω πολύ σύντομα να μπορέσει να βρεθεί στα χέρια των αναγνωστών και από εκεί και έπειτα θα δουλέψω το τρίτο μέρος, που θα ολοκληρώσει την τριλογία.
Κλείστε με μία ευχή για το Will o’ Wisps.
Α.Σ. Μια ευχή! Αγαπώ τις ευχές. Κάποτε, μια κυρία μου είχε πει: «Να μην αφήνεις καμία ευχή να πέφτει κάτω». Μια ροή θετικής ενεργείας, πραγματικά, θα πρέπει να είναι πάντα αποδεκτή με χαρά. Όπως, επίσης, και η προσφορά της ευχής θα ήταν φρόνιμο να είναι εκ βάθους και με τις καλύτερες διαθέσεις.
Οπότε, ολόψυχα εύχομαι σε όλους σας να είστε υγιείς, για να μπορείτε να συνεχίζετε με δύναμη να διοχετεύετε την αγάπη σας για το φανταστικό στο υπέροχο Will o’ Wisps!
Σας ευχαριστώ για την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη!
http://www.pigi.gr/?product=aenai-maxi
ΑΕΝΑΗ ΜΑΧΗ - Η Πτώση
https://aenaimahi.wordpress.com/