Τα Φαντάσματα του Εδιμβούργου

Photography by https://www.deviantart.com/haq — *Photography by* *https://www.deviantart.com/haq*

Η εκδρομή στα πανέμορφα Highlands μόλις είχε τελειώσει. Επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν και αναχωρήσαμε για την πρωτεύουσα της Σκωτίας, το Εδιμβούργο, όπου θα μέναμε τις επόμενες τέσσερις μέρες. Φτάνοντας, το σκηνικό με τα σκούρα κτήρια, με τις μυτερές σκεπές, που ξεπρόβαλλαν από μακριά, μου προκαλούσαν δέος και μια γλυκιά ανατριχίλα. Είναι η πόλη των φαντασμάτων, μας είπαν, και δεν είχαν άδικο· ο γοτθικός ρυθμός, τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα μυστηριώδη στενά, τα ξεχασμένα νεκροταφεία και οι κατακόμβες δημιουργούν ένα ιδανικό τοπίο για ιστορίες τρόμου.

Προχωρώντας στο Royal Mile συναντούσες τα περιβόητα διώροφα λεωφορεία, που κάποια από αυτά αναλάμβαναν οργανωμένα tour στα πιο στοιχειωμένα μέρη της πόλης. Αν και για προσωπικούς λόγους δεν ακολούθησα κάποιες από αυτές τις οργανωμένες ξεναγήσεις, ο δρόμος, θέλοντας και μη, με έβγαλε σε κάποια από τα πιο φημισμένα στοιχειωμένα σημεία ολόκληρης της Σκωτίας.

Κάστρο του Εδιμβούργου

Δεσπόζει σαν σκούρο διαμάντι πάνω από την πόλη. Αν φοβάστε τα φαντάσματα, μην επιχειρήσετε να μείνετε σε κάποια από τα ξενοδοχεία δίπλα στο κάστρο, καθώς θεωρείται ένα από τα πιο στοιχειωμένα σημεία στον κόσμο: πίσω από τα ψυχρά, γκρίζα τείχη του κρύβονται αμέτρητες ιστορίες φαντασμάτων. Στα μπουντρούμια των κρατούμενων δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες πως εμφανίζονται φαντάσματα Γάλλων αιχμαλώτων. Άλλωστε, η παρουσία φαντασμάτων έχει αποδειχθεί και επιστημονικά. Το 2001 ο Dr. Richard Wiseman είχε αναλάβει ένα ερευνητικό πρόγραμμα κατά το οποίο μελέτησε τις αντιδράσεις των επισκεπτών σε διάφορα μέρη των μπουντρουμιών και σε κάποια σημεία στο κάστρο. Οι επισκέπτες που δεν είχαν προηγούμενη γνώση για την ιστορία του κάστρου αισθάνθηκαν περίεργα, και μια ασυνήθιστη αύρα να τους περιβάλει στις γωνίες του κάστρου όπου υπήρχε φήμη και μαρτυρίες για παραφυσική δραστηριότητα.

Τον 16ο αιώνα, η Janet Douglas, η Lady of Glamis ή διαφορετικά The Grey ή White Lady, φυλακίστηκε στο κάστρο του Εδιμβούργου, κατηγορούμενη για μαγεία, καθώς υπήρχαν στοιχεία πως επιχείρησε να δηλητηριάσει τον βασιλιά. Στις 17 Ιουλίου το 1537 έκαψαν την Janet ζωντανή στο προαύλιο του κάστρου, και αυτό το τραγικό γεγονός αναγκάστηκε να παρακολουθήσει κρυφά και ο μικρός της γιος. Το ανήσυχο πνεύμα της κυρίας Janet λέγεται ότι εξακολουθεί να στοιχειώνει τμήματα του κάστρου. Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως έχουν δει το φάντασμά της και άλλοι ότι ακούν τη νύχτα τα χτυπήματα από τους εργάτες που χτίζουν την ξύλινη επιφάνεια πάνω στην οποία κάηκε.

Μία από τις πιο διάσημες ιστορίες φαντασμάτων του κάστρου είναι επίσης αυτή του bagpiper boy. Πριν, λοιπόν, από εκατοντάδες χρόνια, βρέθηκαν κάτω από κάστρο του Εδιμβούργου μυστικές σήραγγες που οδηγούσαν προς το Holyrood Palace, που βρισκόταν στην άλλη άκρη του Royal Mile. To άνοιγμα, όμως, προς το τούνελ, ήταν εξαιρετικά στενό. Έτσι έστειλαν ένα μικρό αγόρι με την γκάιντά του για να εξερευνήσει. Το αγόρι έπαιζε με την γκάιντα καθώς περπατούσε μέσα στο τούνελ, έτσι ώστε οι άνθρωποι πάνω από το έδαφος να τον ακολουθούν. Ξαφνικά όμως ο ήχος εξαφανίστηκε όταν έφτασαν στο Tron Kirk και τότε κάποιες ομάδες έσπευσαν να αναζητήσουν το αγόρι. Το αγόρι δεν βρέθηκε ποτέ, θεωρήθηκε νεκρό και το τούνελ σφραγίστηκε. Στις μέρες μας υπάρχουν μαρτυρίες ότι έχουν ακούσει αμυδρά τον ήχο από τις γκάιντες. Επίσης, δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες που κάποιοι είδαν έναν ακέφαλο αγόρι να παίζει γκάιντα σε διάφορα σημεία στο κάστρο του Εδιμβούργου. Κατά τη διάρκεια του The Royal Edinburgh Military Tattoo festival, αρκετοί έχουν αναφέρει ότι είδαν το αγόρι να παίζει γκάιντα στα υψηλότερα σημεία του κάστρου.

Holyrood Palace

Βρίσκεται στην άλλη άκρη του Royal Mile και υπήρξε βασιλική κατοικία. Οι ιστορίες φαντασμάτων δεν είναι λίγες και εκεί. Στα υψηλότερα επίπεδα, το 1566, δολοφονήθηκε ο David Rizzio που ήταν πιστός ακόλουθος της βασίλισσας Mary Stuart (Queen of Scots). Ο δεύτερος σύζυγος της βασίλισσας, λόρδος Darnley διέταξε τη δολοφονία του και τον κατηγόρησε ότι υπήρξε εραστής της βασίλισσας. Η δολοφονία διαπράχθηκε μπροστά στα μάτια της Mary Stuart όταν εκείνη ήταν επτά μηνών έγκυος. Οι λεκέδες του αίματος από τη δολοφονία λέγεται ότι επανεμφανίζονται κάθε τόσο, ανεξάρτητα από το πόσες φορές έχουν καθαριστεί, καθώς επίσης αρκετοί έχουν δει το φάντασμα του λόρδου Darnley να στέκεται στα παλαιότερα δωμάτια του Holyrood.

To 1592 η Agnes Simpson κατηγορήθηκε για μαγεία, απογυμνώθηκε και βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως είδαν το φάντασμά της, δηλαδή μια νεαρή γυμνή γυναίκα να περιφέρεται στους διαδρόμους μέσα στο παλάτι.

Πάρκο Meadοws

Στο πανέμορφο καταπράσινο πάρκο του Εδιμβούργου τον Μεσαίωνα υπήρχε η Burgh Loch, μια όμορφη λίμνη που είχε έκταση 250 στρέμματα. Λέγεται πως στην περιοχή δολοφόνησαν πολλές γυναίκες που κατηγορήθηκαν για μαγεία και τις πέταξαν μέσα στη λίμνη. Στις μέρες μας, αρκετοί είναι αυτοί που έχουν ακούσει τη νύχτα ψίθυρους και κλάματα γυναικών ανάμεσα στις φυλλωσιές, πράγμα που κάνει το πάρκο να μοιάζει ανατριχιαστικό, ειδικά αν θέλει κάποιος να κάνει βόλτα τις βραδινές ώρες.

Στοιχειωμένες Pub

TOLBOOTH TAVERN

Δεν κατάφερα να επισκεφθώ τη συγκεκριμένη ταβέρνα, εξωτερικά πρόκειται όμως για ένα από τα πιο όμορφα κτήρια στο ύψος του Royal Mile, με ένα όμορφο εντυπωσιακό ρολόι να διακοσμεί την αψίδα του κτηρίου. Θεωρείται και αυτό ένα από τα πιο στοιχειωμένα σημεία της πόλης. Κατά τον Μεσαίωνα, το κτήριο αυτό λειτουργούσε ως φυλακή, και δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες του μαγαζιού που πολλές φορές έχουν αναφέρει πως ανάμεσα στα τραπέζια έχουν δει να κάθονται άνδρες με στρατιωτικές στολές μιας άλλης εποχής. Το 1999 μάλιστα, μια πελάτισσα υποστηρίζει πως άκουσε μια γυναίκα να της φωνάζει θυμωμένα να φύγει έξω!

THE BANSHEE LABYRINTH

Θεωρείται η πιο στοιχειωμένη pub σε ολόκληρη τη Σκωτία. Κάποτε υπήρχε ένας υπόγειος λαβύρινθος και ήταν το μεγαλύτερο στέκι κλεφτών και εγκληματιών· φτωχοί άνθρωποι βρήκαν φριχτό τέλος εκεί, και γυναίκες που κατηγορήθηκαν για μαγεία υπέστησαν πολλά βασανιστήρια. Πολλά πνεύματα στοιχειώνουν τη συγκεκριμένη pub: κατά την ανακαίνιση του χώρου, κάποιοι εργάτες ανέφεραν πως άκουσαν μια τρομακτική κραυγή, λίγες ώρες αργότερα ένας από αυτούς τους εργάτες έλαβε ένα τηλεφώνημα που τον πληροφορούσε πως ένα μέλος της οικογένειάς του είχε πεθάνει. Επίσης, κάποιοι από τους θαμώνες του μαγαζιού παρατήρησαν το ποτήρι τους να γλιστράει από τον πάγκο και να πέφτει και να σπάει με δύναμη πάνω στον τοίχο, σαν να το έριξε μια αόρατη δύναμη…

WHISTLEBINKIES LIVE MUSIC BAR

Ο υπόγειος χώρος φιλοξενεί δύο φαντάσματα: το ένα φάντασμα ονομάζεται “The Imp”, και πρόκειται για μια φοβερή οντότητα που ενοχλεί μονίμως το προσωπικό, μετακινεί αντικείμενα, κάνει τα ρολόγια σταματούν και τις πόρτες να κλειδώνουν συνεχώς. Το δεύτερο φάντασμα πάλι φαίνεται να είναι πιο φιλικό, ονομάζεται “The Watcher” και πρόκειται για ένα ήσυχο πνεύμα που δεν θέλει να έρθει σε επαφή με ανθρώπους, απλά κάθεται και παρακολουθεί σε απόσταση· το προσωπικό το έχει δει πολλές φορές, υποστηρίζει πως πρόκειται για έναν άνδρα με ενδυμασία του 17ου αιώνα με μακριά μαύρα μαλλιά.

THE LAST DROP

Πρόκειται για μια όμορφη pub με πρόσοψη από τον 17ο αιώνα, την οποία και επισκέφθηκα και βρίσκεται στη Victoria Street. Λέγεται πως κατά τον 18ο κρεμάστηκαν εκεί πολλοί άνθρωποι σε δημόσια θέα, ανήσυχα πνεύματα στοιχειώνουν την pub και μάλιστα αρκετοί μιλούν για το πνεύμα μιας νεαρής κοπέλας που κάνει φάρσα στους θαμώνες και στο προσωπικό.

WHITE HART INN

Μια όμορφη μικρή pub που είχα την τύχη να επισκεφτώ, η οποία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την The Last Drop, θεωρείται από τις παλαιότερες pub του Εδιμβούργου και χρονολογείται από το 1516. Φτάνοντας εκεί, λοιπόν, μπήκα σύντομα στη γνωστή πλατφόρμα Trip Advisor για να τσεκάρω σχόλια επισκεπτών και βαθμολογία για το menu, κι έκπληκτη βρέθηκα πάλι μπροστά στην εξής αναφορά -μαντέψτε;- ότι και αυτή η pub είναι στοιχειωμένη! Ναι λοιπόν, βρήκα στο διαδίκτυο φωτογραφίες από επισκέπτες που υποστηρίζουν ότι την ώρα που απολάμβαναν το φαγητό τους απαθανάτισαν με τη φωτογραφική τους μηχανή φαντάσματα. Ναι… ύστερα από αυτό ομολογώ πως είχα έναν μικρό φόβο καθόλη τη διάρκεια της επίσκεψής μου εκεί.

Με τα χρόνια οι ιδιοκτήτες και το προσωπικό έχουν αναφέρει παράξενη δραστηριότητα στο κελάρι του καταστήματος, ανήσυχα πνεύματα που προκαλούν ζημιές, μετακινούν βαρέλια και προκαλούν προβλήματα στις βρύσες. Θεωρούν πως έχουν δει μια σκοτεινή σκιά να μετακινείται στο κελάρι, και ότι χτυπήματα και δυνατοί θόρυβοι ακούγονται κάθε τόσο. Υπάρχουν, επίσης, κάποιες πληροφορίες στο διαδίκτυο που αναφέρουν πως κάποτε θανατώθηκε ένα κορίτσι που κατηγορήθηκε για μαγεία και πως οι θαμώνες έχουν δει το φάντασμά του πίσω από το μπαρ. Αυτό, όμως, που άκουσα εγώ εκεί, είναι πως ανάμεσα στο The Last Drop και το White Hart Ιnn, υπάρχει ένα άλλο παλιό κτήριο όπου τον 17ο αιώνα κρέμασαν μια γυναίκα που κατηγορήθηκε για μαγεία, η οποία όμως είχε ένα μωρό, που της το πήραν. Αρκετοί έχουν δει το πνεύμα μιας γυναίκας με σπασμένο λαιμό να τριγυρνάει στα κτήρια αυτά και να αναζητάει το μωρό της. Δεν σας κρύβω πως η ιστορία αυτή μου θύμισε έντονα την ταινία του Guillermo del Toro με τίτλο, Mama.

DEACON BRODIE’S TAVERN

Άλλη μια πανέμορφη pub που επισκέφθηκα και βρίσκεται στο Royal Mile. Η ιστορία έχει ως εξής: ο διάκονος William Brodie ήταν από τους πιο σεβαστούς πολίτες του Εδιμβούργου, όμως είχε ένα συγκλονιστικό μυστικό· το πρωί ήταν ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος, αλλά τη νύχτα ήταν επικεφαλής μιας άγριας συμμορίας ληστών. Όταν έγινε αντιληπτός για τη δράση του, προσπάθησε να διαφύγει, και τότε τον συνέλαβαν στο Άμστερνταμ και τον οδήγησαν πίσω στο Εδιμβούργο, όπου έγινε η δίκη και κηρύχθηκε ένοχος. Τον κρέμασαν σε δημόσια θέα 40.000 ανθρώπων στο παλιό Tolbooth στη High Street το 1788 και τον έθαψαν στην εκκλησία Buccleuch Church. Κάποιοι λένε πως προσπάθησε να σκηνοθετήσει τον θάνατό του και πως στην πραγματικότητα ήταν ζωντανός όταν τον έβαλαν στον τάφο. Λένε πως απέδρασε και κατέφυγε στο εξωτερικό, όπου και συνέχισε την παράνομη δράση του. Η ταβέρνα πήρε το όνομα του ληστή, καθώς πιστεύουν πως το φάντασμά του την επισκεπτόταν συχνά. Το φάντασμα του διάκονου φαίνεται να περιφέρεται στο Royal Mile σέρνοντας σχοινιά και αλυσίδες γύρω από τον λαιμό του. Το The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde θεωρείται από τα πιο όμορφα έργα του Robert Louis Stevenson και λέγεται πως η αρχική του επιρροή για το έργο αυτό ήταν η ιστορία του William Brodie. Στο Royal Mile, επίσης, ο διάκονος έχει τιμηθεί στο σημείο όπου βρισκόταν η οικογενειακή του κατοικία και η πάροδος εκεί έχει πάρει το όνομα "Brodie's Close".

Real Mary King’s Close - https://www.realmarykingsclose.com

Μυστικά Υπόγεια, η εμπειρία στο Real Mary King’s Close

Το Εδιμβούργο φημίζεται για τα μυστικά υπόγεια δρομάκια· το καθένα από αυτά έχει τη δική του συγκλονιστική ιστορία. Είχα την τύχη, λοιπόν, να παρακολουθήσω ολοκληρωμένη ξενάγηση στο υπόγειο της Mary King’s Close. Κάτω από το Royal Mile υπήρχε μια μυστική γειτονιά με ανατριχιαστικό παρελθόν. Αρχικά, ο ξεναγός της περιήγησης αυτής είναι ντυμένος με παραδοσιακά ρούχα του 17ου αιώνα και υποδύεται έναν χαρακτήρα. Πριν κατέβει κανείς στα υπόγεια αυτά, υπάρχει προειδοποίηση για τις ευπαθείς ομάδες: για τα άτομα που έχουν κλειστοφοβία, παθαίνουν κρίσεις πανικού ή έχουν άσθμα είναι απαγορευτικό να εισέλθουν στα κατώτερα αυτά σημεία. Μπαίνοντας εκεί, ομολογώ πως η εμπειρία ήταν κάτι που δεν έχω ξαναβιώσει. Η μυρωδιά ήταν πράγματι αποπνικτική, η ατμόσφαιρα ψυχρή και μελαγχολική, σε ταξίδευε σε μια άλλη εποχή, άγρια και σκληρή, και όλο αυτό το σκηνικό σου προκαλούσε ανατριχίλα. Τον 17ο αιώνα, την εποχή της Μαύρης Πανούκλας το Mary King’s Close ήταν μια υπόγεια γειτονιά όπου η πανώλη κυριαρχούσε. Κάτοικοι τέθηκαν σε καραντίνα λόγω της αρρώστιας και περιορίστηκαν εκεί προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της πανδημίας. Οι άνθρωποι έζησαν εκεί με την αρρώστια, τους αρουραίους και τις ακαθαρσίες, τα ταβάνια τους έχουν φτιαχτεί με πηγμένο αίμα ζώων και χιλιάδες άνθρωποι χτίστηκαν ζωντανοί εκεί για να αποτρέψουν την εξάπλωση της ασθένειας. Η γειτονιά πήρε το όνομά της από τη Mary King, μια γυναίκα που ζούσε εκεί και είχε συγγένεια με τον βασιλιά.

Η ιστορία, επίσης, του Dr George Rae, γνωστού ως plague doctor, δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Με αυτοθυσία επισκεπτόταν τα υπόγεια και έδινε τη βοήθειά του στους ανθρώπους που τον είχαν ανάγκη. Φορούσε έναν χοντρό δερμάτινο μανδύα προκειμένου να αποτρέψει τα δαγκώματα των ψύλλων (κάπως έτσι θεωρείται ότι μεταδιδόταν η αρρώστια και όχι κατευθείαν από τους αρουραίους), μια μάσκα που έμοιαζε με ράμφος πουλιού και μέσα εκεί είχε κρύψει μυρωδικά και βότανα προκειμένου να αποτρέψει τη δυσοσμία και τα μικρόβια. Στα υπόγεια δωμάτια μπορούσε κανείς από τους επισκέπτες να δει ρεαλιστικές κούκλες που αναπαριστούσαν την κατάσταση εκείνης της εποχής και τον plague doctor, γνωστό ως The Crow Boy.

Φυσικά, οι ιστορίες φαντασμάτων δίνουν και παίρνουν: βήματα, γέλια και απόκοσμοι ήχοι ακούγονται συχνά, μα αρκετοί τουρίστες έχουν ακούσει κατά καιρούς το κλάμα ενός μικρού κοριτσιού. Πρόκειται για την ιστορία της μικρούλας Annie, η οποία ήταν θύμα της πανώλης και λέγεται πως εγκαταλείφθηκε εκεί από τους γονείς της. Αρχές της δεκαετίας του ’90 η Ιάπωνας ψυχικός, Aiko Gibo επισκέφθηκε το Real Mary King’s Close για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ που γύριζε για τα πιο στοιχειωμένα μέρη της Βρετανίας. Όταν, λοιπόν, εισήλθε στην αίθουσα Allan's Close, είπε πως δεν μπορούσε να μπει εκεί μέσα, καθώς υπήρχε μια παρουσία αρκετά ισχυρή. Είπε πως δίπλα της στεκόταν ένα μικρό κορίτσι, της κρατούσε το χέρι και την άκρη από το παντελόνι της, της ανέφερε πως ήταν χωρισμένη από τους γονείς της και πως ήθελε να πάει σπίτι της, για να δει την οικογένειά της. Τελικά η Aiko Gibo κατάφερε να εισέλθει μέσα στο δωμάτιο και επικοινώνησε με το κορίτσι. Έμαθε πως τη λένε Annie και είχε χάσει την αγαπημένη της κούκλα, που είχε σπάσει. Τότε η Aiko Gibo ανέβηκε στο Royal Mile, αγόρασε μια κούκλα από ένα τοπικό μαγαζί και την πήγε στο δωμάτιο του κοριτσιού. Από τότε, το πνεύμα της μικρούλας ησύχασε. Αρκετοί επισκέπτες που γνωρίζουν την ιστορία της, αφήνουν ένα κουκλάκι στο κοριτσάκι. Έτσι θα δει κανείς πως ο μικρός χώρος του δωματίου έχει γεμίσει από χιλιάδες κουκλάκια που έχουν αφήσει επισκέπτες από όλα τα μέρη του κόσμου. Αξίζει να σημειωθεί πως η αρχική κούκλα της Aiko Gibo χάθηκε ή κλάπηκε -δεν βρέθηκε ποτέ, και την αναζητούν μέχρι και σήμερα.

Φτάνοντας προς το τέλος της ξενάγησης, ο κάθε επισκέπτης βγαίνει μια αναμνηστική φωτογραφία σε ένα αρκετά επιβλητικό σκηνικό που αποτελούσε την αγορά του υπογείου. Κάνοντας έρευνα στο διαδίκτυο, αρκετοί επισκέπτες που φωτογραφήθηκαν σε αυτό το σημείο εντόπισαν στις φωτογραφίες τους παράξενες οντότητες. Δεν σας κρύβω πως, όταν έλαβα τη δική μου φωτογραφία στα χέρια μου, άρχισα να την κοιτάζω εξονυχιστικά, φοβούμενη ότι θα εντοπίσω κάποιον απρόβλεπτο επισκέπτη…

Greyfriars Kirkyard

Θεωρείται ένα από τα πιο στοιχειωμένα νεκροταφεία στον κόσμο, και χρονολογείται στον 16ο αιώνα. Βρίσκεται σκαρφαλωμένο σε έναν λόφο και έχει υπέροχη θέα στην πόλη. Φτάνοντας εκεί, το τοπίο με γοήτευσε και μου θύμισε σκηνικό από την ταινία Sleepy Hollow ή κάποια από τις πίστες του παιχνιδιού Diablo. Κυριαρχεί μια υπέροχη γοτθική ατμόσφαιρα, σκούροι τάφοι με ανάγλυφα τρομακτικά σχέδια και επιγραφές, μισογκρεμισμένες ταφόπλακες, δέντρα με άγρια και κιτρινοκόκκινα φύλλα αποτελούν έμπνευση για συγγραφείς και καλλιτέχνες.

Ένα, όμως, φοβερό πνεύμα στοιχειώνει το νεκροταφείο αυτό: πρόκειται για το φάντασμα του George MacKenzie και σύμφωνα με τον θρύλο απελευθερώθηκε το 1999, όταν ένας μεθυσμένος άστεγος που αναζητούσε τροφή έσπασε το μαύρο, περίτεχνο, σπάνιας κατασκευής μαυσωλείο και απελευθέρωσε το πνεύμα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, πεζοπόροι έχουν αναφέρει μυστηριώδη γεγονότα· κάποιοι επιχείρησαν να μπουν στο μαυσωλείο και επέστρεψαν πίσω με μώλωπες, εκδορές και σοβαρά εγκαύματα στο σώμα τους, έχουν αναφερθεί 450 τεκμηριωμένες επιθέσεις, 140 άνθρωποι είχαν καταρρεύσει και η υποψία ήταν πως το φάντασμα του Mackenzie ήταν υπεύθυνο για αυτό, αλλά και για τον θάνατο ενός τοπικού ψυχικού διάμεσου.

*Greyfriars Kirkyard - Photography by Marilena Mexi*

Το νεκροταφείο απέχει μερικά μέτρα μακριά από το Elephant House Cafe, ένα όμορφο ήσυχο μαγαζί όπου η J.K Rowling, η συγγραφέας του Harry Potter, έγραψε εκεί το πρώτο της βιβλίο. Θεωρείται πως το Greyfriars Kirkyard ήταν μεγάλη πηγής έμπνευσης για τη συγγραφέα. Ανάμεσα στους τάφους, υπάρχει και ένας που ανήκει στον Thomas Riddell, και οι θαυμαστές της πιστεύουν πως από εκεί η Rowling εμπνεύστηκε το όνομα γέννησης του Lord Voldemort, του κακού της σειράς. Αρκετοί θαυμαστές των βιβλίων φωτογραφίζονται σε αυτό το σημείο, μπροστά στον συγκεκριμένο τάφο, και αφήνουν αναμνηστικά δώρα και λουλούδια.

Greyfriars Bobby

Σε έναν δρόμο κοντά στο νεκροταφείο δεσπόζει το μικρό άγαλμα ενός μαύρου σκύλου, που αρκετοί επισκέπτες φωτογραφίζουν. Ο σκύλος αυτός έχει τη δική του συγκινητική ιστορία. Πρόκειται για έναν πιστό ακόλουθο, που για 14 χρόνια μέχρι τον θάνατό του καθόταν πάνω από τον τάφο του αγαπημένου του ιδιοκτήτη και θάφτηκε κοντά στο σημείο του τάφου του. Η ιστορία έχει μνημονευθεί σε βιβλία και ταινίες. Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιοι που υποστηρίζουν πως το κουτάβι δεν υπήρξε ποτέ, και πως ήταν μάλλον ένα κατασκευασμένο μάρκετινγκ από τον επιμελητή του νεκροταφείου και έναν κοντινό ιδιοκτήτη του εστιατορίου με το όνομα Greyfriars Bobby, για την ενθάρρυνση του τουρισμού. Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που έχουν αναφέρει πως κατά τη νυχτερινή τους βόλτα στο νεκροταφείο έχουν ακούσει αμυδρά γαυγίσματα του κουταβιού ή κουδούνισμα λουριού, χωρίς βέβαια να διακρίνουν κάτι…

Οι ιστορίες φαντασμάτων του Εδιμβούργου είναι αμέτρητες. Παραπάνω ανέφερα τις πιο γνωστές και όσα πληροφορήθηκα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου. Αληθινές αυτές οι ιστορίες ή όχι; Δεν μπορώ να πω ότι με άφησαν ασυγκίνητη, επισκεπτόμενη τα περισσότερα από τα πάνω μέρη ένιωσα δέος, και ταυτόχρονα τυχερή. Αν ποτέ βρεθείτε στο Εδιμβούργο, αξίζει να επισκεφθείτε τις παραπάνω τοποθεσίες. Αν είστε συγγραφέας και αγαπάτε τον τρόμο και το φανταστικό, είμαι σίγουρη πως ο νους σας θα πλάσει ενδιαφέρουσες ιστορίες βιώνοντας όλους αυτούς τους θρύλους.

Προχωρήστε στο Royal Mile, επισκεφθείτε τις pub, επισκεφθείτε τα κάστρα, μάθετε για την ιστορία τους, κάντε μια επίσκεψη στο Mary King’s Close και βραδινό περίπατο στο νεκροταφείο Greyfriars, δείτε από εκεί τη θέα της πόλης, ακούστε τα θροΐσματα των φύλλων μέσα στη σιωπή… Το αεράκι θα σας αφήσει μια ανατριχίλα, πάρτε πένα και χαρτί και γράψτε την επόμενη τρομακτική ιστορία βγαλμένη από τα μυστηριώδη σοκάκια και τις κατακόμβες μιας γοτθικής πόλης, που οι ταλαιπωρημένες της ψυχές έχουν μείνει “ζωντανές” στο πέρασμα των αιώνων…

Πηγές:

https://el.hotels.com/go/scotland

Wikipedia

http://www.ghost-story.cο.uk

www.edinburghnews.scotsman.com

www.visitbritain.com

spookyscotland.net

www.realmarykingsclose.com