The Bell Witch - Η ιστορία μιας μάγισσας από την άλλη ακτή του Ατλαντικού
William Porter Attempts to Burn the Witch, 1894.
Οκτώβριος. Ο μήνας που ο χειμώνας αρχίζει να σέρνεται στους σκιώδεις τοίχους και να μουρμουρίζει στη σκεπή, προκαλώντας ανατριχίλες. Ο μήνας που το φθινόπωρο αρχίζει να εξασθενεί και να ξεθωριάζει, να παραπαίει και να υποκλίνεται στο τέλος του χρόνου που πλησιάζει. Ο μήνας που κάθε λογής φανταστικό πλάσμα έχει την τιμητική του. Halloween. Η εποχή του χρόνου που το αόρατο παραπέτασμα μεταξύ του κόσμου μας και εκείνου που βρίσκεται στην άλλη πλευρά, λεπταίνει, εξασθενεί και εξαφανίζεται, ανοίγοντας την πόρτα σε πλάσματα, τέρατα, θηρία, στοιχειά και πνεύματα να πλησιάσουν. Σχεδόν μπορούμε να τα νιώσουμε πίσω μας. Είναι εκείνη η ανεπαίσθητη αίσθηση στο σβέρκο, οι τριχούλες που ανασηκώνονται, το δέρμα που ανατριχιάζει, οι χτύποι της καρδιάς που αυξάνονται χωρίς προφανή λόγο. Είναι ο αρχέγονος φόβος για οτιδήποτε ανεξήγητο και σκοτεινό με τον οποίο μας έχει προικίσει η ίδια η φύση. Το ένστικτο της επιβίωσης.
Η μαγεία υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κοινωνίας και οι εκπρόσωποί της βρίσκονται ανάμεσα σ’ εκείνους που ταξιδεύουν από την άλλη μεριά: Μάγισσες. Μία λέξη, δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες κινηματογραφικές εικόνες, μεσαιωνικές ιστορίες και αφηγήσεις από χρόνους περασμένους. Ιστορίες και θρύλοι για πλάσματα που μπορούν να σκοτώσουν με ένα σωρό τρόπους, να εκδικηθούν με μαγικά ξόρκια και μαγγανείες, να στοιχειώσουν και να ξυπνήσουν κάθε αίσθηση αρχέγονου φόβου που σκιαγραφείται στον πυρήνα της ύπαρξής μας.
Οι ανθρώπινες κοινωνίες γεννήθηκαν, άκμασαν και παρήκμασαν σε πλήρη συνύπαρξη με τη μαγεία. Ιστορίες καταφθάνουν από κάθε γωνιά του κόσμου, για μαντζούνια και καταπότια, μαγικά σκευάσματα, ιπτάμενα σκουπόξυλα, μαγικές γνώσεις και αρχαίες δυνάμεις από καιρό λησμονημένες. Οι μάγισσες κυνηγήθηκαν στα Σκοτεινά Χρόνια, την εποχή του Μεσαίωνα, τότε που ο σκοταδισμός βρισκόταν στο ζενίθ του, τότε που οποιοδήποτε ίχνος διαφορετικότητας μπορούσε να χαρακτηριστεί ως δαιμονικό σημάδι. Χιλιάδες άνθρωποι, με τις γυναίκες να αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, κάηκαν στις πυρές που υψώθηκαν σε όλη την Ευρώπη· θυσία στο βωμό της εκκαθάρισης απέναντι σε οτιδήποτε δαιμονικό και απόκοσμο.
Η λαογραφία παρουσίασε τις μάγισσες ως κακόβουλες, μοχθηρές και υπεράνθρωπες, και η ιστορία που θα διαβάσετε παρακάτω αποτελεί την επιτομή αυτού που οι περισσότεροι φανταζόμαστε όταν ακούμε για σατανικές μορφές που δρουν τη νύχτα, δολοπλοκώντας και υφαίνοντας τα μαγικά τους ξόρκια.
Dean Turned into a Mule, 1894, An Authenticated History of the Famous Bell Witch
The Bell Witch
Για το θρύλο της μάγισσας αυτής, θα πρέπει να ταξιδέψουμε αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικά. Φανταστείτε πως με κάποιο τρόπο (καλή ώρα με μια ψάθινη σκούπα) πετάτε πάνω από τον Ατλαντικό, διασχίζοντας την απέραντη μπλε έκταση μέχρι την άλλη ακτή και τις ΗΠΑ. Εκτός από πτητικές δεξιότητες, θα πρέπει να ταξιδέψετε και λίγο πίσω στο χρόνο, πηγαίνοντας στις αρχές του 19ου αιώνα. Το δουλεμπόριο σκλάβων έχει κάνει την εμφάνισή του, οι ΗΠΑ είναι εμφανώς πιο αδύναμες από τη σύγχρονη εποχή καθώς βρίσκονται ακόμα στα σπάργανα της σύστασής τους, πιονέροι διασχίζουν τα κεντρικά υψίπεδα και τις πεδιάδες ταξιδεύοντας προς τη δύση και όσα κρύβουν τα ομιχλιασμένα Βραχώδη Όρη, ενώ βρισκόμαστε δεκαετίες ακόμα μακριά από την εποχή του Εμφυλίου, του Abraham Lincoln και της Άγριας Δύσης.
Στις αρχές λοιπόν του 1800, η οικογένεια του John Bell μετακόμισε στα βόρεια της πολιτείας του Tennessee. Πιονέρος κι ο ίδιος, αγόρασε μια έκταση γης κοντά στην περιοχή Red River και, όντας εργατικός άνθρωπος, κατάφερε να προκόψει, να βγάλει χρήματα, να επενδύσει στη γη του και να αποκτήσει νέες εκτάσεις, τις οποίες μετέτρεψε σε χωράφια που καλλιεργούσε καλαμπόκι. Παράλληλα, απέκτησε τρία ακόμη παιδιά, την Elizabeth, τον Richard και τον Joel.
Ήταν ένα απόγευμα του 1817 που ο John, ενώ επιθεωρούσε τα χωράφια του, αντίκρισε μία σκιά καταμεσής του αγρού. Ανάμεσα στις σειρές των καλαμποκιών έστεκε ατάραχο ένα πλάσμα που έμοιαζε με ζώο, κοιτώντας τον κατάματα, έτσι που έκανε την καρδιά του να παγώσει. Περισσότερο όμως τον τρομοκράτησε η όψη του πλάσματος: ένας συνδυασμός από σώμα σκύλου και κεφάλι λαγού. Ο John άρπαξε στη στιγμή το όπλο του και πυροβόλησε. Μέσα στους καπνούς της πυρίτιδας είδε το πλάσμα να εξαφανίζεται και όταν πλησίασε παρατήρησε πως δεν είχε αφήσει κανένα ίχνος πίσω του. Ο άντρας συλλογίστηκε μήπως όλα αυτά ήταν της φαντασίας του.
Το ίδιο βράδυ όλα επρόκειτο να αλλάξουν. Την ώρα μετά το δείπνο, καθώς το σούρουπο κάλπαζε ολοταχώς, περίεργοι θόρυβοι άρχισαν να ταράζουν το σπίτι. Έρχονταν μέσα από τους τοίχους και κάτω από το ξύλινο πάτωμα, με ολοένα και αυξανόμενη συχνότητα. Το ίδιο ακριβώς συνεχίστηκε την υπόλοιπη νύχτα, και κάθε νύχτα μετά από αυτή. Ο John με τους μεγαλύτερους γιους του έτρεχαν πάντοτε βιαστικά έξω από το σπίτι κρατώντας όπλα για να προλάβουν και να εξουδετερώσουν τον ένοχο αλλά δεν έβρισκαν τίποτα παρά μόνο σκιές και πυκνό σκοτάδι.
Η κατάσταση συνεχίστηκε, αρχίζοντας να επηρεάζει αρνητικά την οικογένεια. Τα παιδιά ξυπνούσαν τρομαγμένα το βράδυ, λέγοντας πως ποντίκια σουλατσάριζαν στα κρεβάτια τους, ενώ σύντομα μια περίεργη οντότητα τράβαγε τα παπλώματά τους και πετούσε στην άλλη γωνία τα μαξιλάρια τους. Η συνέχεια μοιάζει βγαλμένη από εφιάλτες: Φωνές και περίεργοι ήχοι άρχισαν να ακούγονται από τα έγκατα του σπιτιού. Ψίθυροι ταξίδευαν στην ξύλινη σάλα και στις ψηλές κάμαρες, σχεδόν άηχοι, θαρρείς και κάποια γυναίκα, αόρατη σε αυτούς, μουρμούριζε ύμνους και επικλήσεις. Κάποια από τα λόγια της έμοιαζαν με εδάφια από τη Βίβλο· ολόκληρα χωρία που τα μουρμούριζε τις μικρές ώρες της νύχτας.
Οι επαφές με την αόρατη οντότητα κορυφώθηκαν. Η κόρη του John, Elizabeth, υπέστη το βαρύτερο πλήγμα. Άρχισε να αυτοτραυματίζεται, να χαστουκίζει τον εαυτό της, και η δύναμη ήταν τέτοια που βαθιά σημάδια από νύχια και δάχτυλα εμφανίζονταν στο πρόσωπο και το σώμα της. Οι Bell αναστατώθηκαν τόσο που ενώ αρχικά είχαν αποφασίσει να κρατήσουν κρυφές τις υπερφυσικές εμπειρίες τους, εκμυστηρεύτηκαν το μυστικό τους στους γείτονές τους. Οι Johnston τους άκουσαν με προσοχή και μάλιστα πέρασαν ένα βράδυ στο σπίτι των Bell, όπου έγιναν μάρτυρες των ίδιων αλλόκοτων συμβάντων. Ψίθυροι, ανατριχιαστικές φωνές και ανεξήγητοι θόρυβοι.
Η φήμη των συμβάντων γρήγορα ξέφυγε από τα όρια της αγροτικής περιοχής και από στόμα σε στόμα έφτασε μέχρι την πρωτεύουσα της πολιτείας Nashville, και στα αυτιά του τότε στρατηγού –και μέλλοντα έβδομου προέδρου της χώρας– Andrew Jackson, ο οποίος εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον για τα φαινόμενα.
The Death of John Bell, 1894, An Authenticated History of the Famous Bell Witch
Οι τρεις μεγαλύτεροι γιοι του John, ο John Jr., ο Drewry και ο Jesse, είχαν πολεμήσει υπό τις διαταγές του Jackson στη Μάχη της Νέας Ορλεάνης, έτσι θεώρησε χρήσιμο να επισκεφθεί την οικία των Bell για να τους ξεπληρώσει την υποχρέωση. Με μία πολυπληθή συνοδεία στρατιωτών, αλόγων και μιας άμαξας, έσπευσε να επισκεφθεί το αγρόκτημα των Bell όμως η παράξενη οντότητα είχε άλλα σχέδια. Στη διαδρομή, οι στρατιώτες έχασαν τον έλεγχο των αλόγων τους και η άμαξα ακινητοποιήθηκε. Καθώς ο στρατηγός βλαστημούσε και οι στρατιώτες προσπαθούσαν να υποτάξουν τα άλογα, μια ανατριχιαστική φωνή ακούστηκε από το πουθενά, λέγοντας στον Jackson πως θα συναντιόντουσαν το ίδιο βράδυ στο σπίτι των Bell. Οι στρατιώτες τρόμαξαν όμως ο στρατηγός παρέμεινε ψύχραιμος και την ίδια στιγμή η άμαξα άρχισε να κινείται ξανά.
Το ίδιο απόγευμα, το στρατιωτικό απόσπασμα βρέθηκε στην οικία των Βell, όπου ο Jackson μίλησε με τον John Bell. Καθόλη τη διάρκεια της κουβέντας, ο στρατηγός ανέμενε για την εμφάνιση της οντότητας. Ένας από τους στρατιώτες του ήταν αρκετά γενναίος ώστε να ισχυριστεί ότι η οντότητα, την οποία αποκάλεσε Μάγισσα, δεν εμφανιζόταν επειδή φοβόταν την ασημένια σφαίρα στο όπλο του. Το κράτησε στα χέρια του και διακήρυξε ότι το ασημένιο βλήμα του θα σκότωνε κάθε σκοτεινό πνεύμα. Πριν ακόμα τελειώσει τα λόγια του, ο στρατιώτης άρχισε να ουρλιάζει σαν δαιμονισμένος ενώ τα χέρια του προσπαθούσαν να ξεσκίσουν το σώμα του. Ξεφώνιζε ότι αόρατες καρφίτσες τρυπούσαν τα σωθικά του και το σώμα του κόντευε να καταρρεύσει. Ένα απότομο και επίσης αόρατο χτύπημα στα οπίσθιά του τον έστειλε έξω από την πόρτα της οικίας ενώ η ίδια γυναικεία φωνή μήνυσε τους άντρες ότι κάθε βράδυ που θα παρέμεναν στο σπίτι θα βασάνιζε κι από έναν τους. Έπειτα όλα ησύχασαν. Οι στρατιώτες με κατάχλομα πρόσωπα απαίτησαν από το στρατηγό να μην διανυκτερεύσουν στο αγρόκτημα των Bell, όμως ο Jackson ήταν αμετάκλητος. Αυτό που ακολούθησε δεν έχει διευκρινιστεί. Το επόμενο πρωινό, όλο το απόσπασμα συμπεριλαμβανομένου του στρατηγού βρέθηκε χωρίς εξήγηση σε μια κοντινή πόλη να απομακρύνονται από το αγρόκτημα και την «καταραμένη» περιοχή.
Η οντότητα που πλέον όλοι αποκαλούσαν Μάγισσα συνέχισε να παρενοχλεί την οικογένεια. Η Elizabeth, η κόρη του John, μεγάλωσε και κάποια στιγμή αποφάσισε να παντρευτεί κάποιον νεαρό άντρα με το όνομα Joshua Gardner. Η Μάγισσα όμως είχε και πάλι διαφορετική γνώμη και μάλιστα κατάφερε τελικά να χωρίσει το ζευγάρι, με την Elizabeth να κόβει κάθε επαφή με τον νεαρό άντρα, ώστε να γλιτώσει από τις ασταμάτητες φωνές της γριάς Μάγισσας. Μέχρι το θάνατό της το 1888, η Elizabeth δεν κουβέντιασε για την μοχθηρή οντότητα με κανέναν εκτός της οικογένειας. Και φρόντιζε να μην πηγαίνει ποτέ μονάχη της για ύπνο.
Μετά τον χωρισμό των δύο νέων, σειρά είχε ο John Bell. Η Μάγισσα αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να τον ξεκάνει. Επί ένα χρόνο, καθόλη τη διάρκεια του 1820, η υγεία του άντρα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, με προβλήματα στην κατάποση και έντονα δερματικά εξανθήματα στο πρόσωπο που δεν υποχωρούσαν παρά την όποια ιατρική βοήθεια έλαβε. Τελικά έπεσε σε κώμα, ενώ κάθε τόσο αόρατα χτυπήματα έρχονταν από το πουθενά, κάνοντας το εξασθενημένο σώμα του να τραντάζεται και να καταρρέει, επιδεινώνοντας την κατάστασή του. Στις 20 Δεκεμβρίου, άφησε την τελευταία του πνοή. Την ίδια μέρα, η οικογένειά του βρήκε ένα φιαλίδιο με κάποιο άγνωστο υγρό στο ντουλάπι δίπλα του. Ο γιος του εξέτασε το υγρό και έριξε λίγο από αυτό στο πάτωμα. Η γάτα που έτρεξε και το έγλειψε με τη γλώσσα της έπεσε νεκρή σχεδόν αμέσως. Τότε, η φωνή της Μάγισσας ακούστηκε να γελάει μοχθηρά, πληροφορώντας τους ότι την προηγούμενη νύχτα είχε δώσει στον νεκρό άντρα αρκετή ποσότητα από το άγνωστης φύσεως υγρό. Ο γιος του John υποχώρησε αηδιασμένος και πέταξε το φιαλίδιο στο τζάκι. Γαλαζοπράσινες φλόγες σκόρπισαν, υψώθηκαν ψηλά και χάθηκαν από την καμινάδα.
Ο θάνατος του αφέντη της φαμίλιας δεν ήταν αρκετός. Κατά τη διάρκεια της κηδείας στο κοντινό νεκροταφείο, ένα απόκοσμο γέλιο αντιλαλούσε ανάμεσα από τα ψηλά δέντρα και τις υγρές φυλλωσιές, ενώ ένα επίσης ανατριχιαστικό τραγούδι συνέχισε να ακούγεται μέχρι που ο τελευταίος καλεσμένος αποχώρησε από την τελετή.
Μπορεί ο σκοπός της Μάγισσας να είχε εκπληρωθεί, όμως λίγους μήνες μετά, το 1821, η οντότητα επισκέφθηκε ξανά τη χήρα του John, και της υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε σε εφτά χρόνια. Και πράγματι το 1828 η Μάγισσα έφτασε ξανά στην οικεία των Bell, όπου συνομίλησε με τον μεγαλύτερο γιο για διάφορα θέματα, προβλέποντας μάλιστα τον Αμερικανικό εμφύλιο, που θα ξεκινούσε χρόνια αργότερα, το 1861. Πριν φύγει, υποσχέθηκε πως θα επέστρεφε ξανά σε 107 χρόνια και θα επισκεπτόταν τον κοντινότερο απόγονό του.
Το 1935, ο γιατρός Charles Bailey Bell, μακρινός απόγονος του John, δέχτηκε επίσκεψη από την αόρατη οντότητα, χωρίς όμως να ξέρουμε αν υπήρξε κάποιος διάλογος ανάμεσά τους. Ο Charles έγραψε και δημοσίευσε ένα βιβλίο για την Bell Witch και πέθανε τελικά το 1945.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη στην οικογένεια Bell. Το γεγονός ότι οι μαρτυρίες τους έχουν καταγραφεί, με συγκεκριμένες μάλιστα ημερομηνίες, επισημαίνουν ακόμα περισσότερο την πιθανότητα κάτι πραγματικά κακό να ταλανίζει την περιοχή. Αρκετές ταινίες έχουν γυριστεί για την συγκεκριμένη υπόθεση ή έχουν βασιστεί σε αυτήν, όπως το κινηματογραφικό έργο του 1999, The Blair Witch Project.
Μία εξήγηση για την ταυτότητα της μάγισσας είναι η εξής: Σύμφωνα με κάποιους, η μάγισσα ονομάζεται Kate Batts, και δεν είναι παρά το φάντασμα της γυναίκας από την οποία ο Bell αγόρασε τη γη του. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στη συμφωνία που έκαναν την «έριξε» και έτσι το πνεύμα της στοιχειώνει από τότε το μέρος.
Στα χρόνια που ακολούθησαν αλλά και μέχρι σήμερα, ανεξήγητα φαινόμενα κατακλύζουν την περιοχή της οικίας των Bell και το Red River γενικότερα. Παράξενα φώτα ανάβουν τη νύχτα, φώτα που μοιάζουν να βγαίνουν από νεκρικά καντήλια και μικρά κεριά. Φωτογραφίες από την περιοχή έχουν απαθανατίσει περίεργες μορφές με σχήμα ανθρώπου που δεν βρίσκονταν εκεί τη στιγμή της λήψης. Ακόμα και σήμερα κάτι φαίνεται να πηγαίνει εντελώς λάθος στην περιοχή. Ορισμένες νύχτες, αν σταθείς ήρεμος χωρίς να κάνεις κανέναν θόρυβο, μπορείς να ακούσεις παιδικές φωνές να ηχούν ανάμεσα στα καλαμποκοχώραφα και τα ψηλά δέντρα που σκεπάζονται από ομίχλη. Και πιο σπάνια, ανάμεσα στις παιδικές φωνές που φτάνουν πνιχτά από μακριά, μπορείς να ακούσεις και άλλους ήχους, πιο σκοτεινούς και μοχθηρούς, να βγαίνουν από λαρύγγια φρικιαστικών πλασμάτων. Ο θόρυβος μοιάζει να πλησιάζει ύπουλα, σαν κάτι να έρπει, σαν κάτι να καιροσκοπεί, σαν κάτι να σιμώνει.
Πηγές
“Bell Witch.” Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Bell_Witch. Accessed 01 Oct. 2019.
Fitzhugh, Pat. The Bell Witch Haunting. http://www.bellwitch.org/story.htm. Accessed 01 Oct. 2019.
Skyler, Gordon. “Year of the Witch: 1937 and the Return of the Bell Witch.” The Tennessee Historical Society, 30 Οκτ. 2017, www.tennesseehistory.org/year-of-the-witch/ . Accessed 01 Oct. 2019.
Tenpas, Harrison. “10 Scary Facts about The Bell Witch Legend.” Ranker, www.ranker.com/list/facts-about-the-bell-witch/ . Accessed 01 Oct. 2019.