Blind Guardian - 15 χρόνια από το "A Night at the Opera"

Blind Guardιan, Photo from "Somewhere far Beyond" Photographer: Tom Ragy

Το θυμάμαι σαν χθες κι όμως πάνε 15 χρόνια. Ο Μάρτης του 2002 ήταν γεμάτος φως, νοσταλγία και ανυπομονησία. Τα μυαλά μας ακόμα βρίσκονταν στη Μέση Γη του J. R. R. Tolkien, μιας και λίγους μήνες νωρίτερα είχε προβληθεί η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού στους κινηματογράφους. Περιμέναμε πως και πως να δούμε την δεύτερη ταινία ενώ ο ερχομός της Άνοιξης μας γυρνούσε πίσω στο ειρηνικό Shire των Hobbit και αγωνιούσαμε να συνεχίσουμε το ταξίδι στην Mordor, στο Rohan και στο δάσος του Fangorn. Κι ενώ ο κόσμος προχωρούσε, εμείς παραμέναμε κολλημένοι στη Μέση Γη, πολύ πριν τα γεγονότα της Τρίτης Εποχής. Ήδη από το 1998 οι Blind Guardian, οι Γερμανοί power metallers, μας είχαν οδηγήσει εκεί μέσα από τον τελευταίο μέχρι τότε δίσκο τους. Και αυτό δεν ήταν άλλο από το Nightfall in Middle Earth, έναν δίσκο αφιερωμένο από την αρχή ως στο τέλος του στο Silmarillion, τη Βίβλο της Μέσης-Γης.

Η είδηση πως οι Blind Guardian θα έβγαζαν νέο δίσκο, είχε συνεπάρει τους φίλους του φανταστικού και της σκληρής μουσικής. Μαζί με τους Δύο Πύργους αναμέναμε την καινούργια τους δουλειά που θα μας γέμιζε με νέες εμπειρίες και θα μας έφερνε πιο κοντά στην μπάντα που λατρεύαμε. Ο δίσκος τελικά κυκλοφόρησε στις 25 Μαρτίου. Πρόκειται για το θρυλικό A Night At the Opera που πήρε το όνομα του από τον ομότιτλο δίσκο των Queen.

Εκείνο που μας μάγευε ανέκαθεν στους Blind Guardian ήταν στιχουργικές επιρροές του Hansi Kursch, τραγουδιστή και βασικού μέλους τους συγκροτήματος. Τα οχτώ στα δέκα τραγούδια τους είναι βασισμένα σε βιβλία της φανταστικής λογοτεχνίας, όπως ο Elric του Melnibone, τo Dune, το The Dark Tower και άλλα πολλά, στα οποία προστέθηκε αργότερα το Game of Thrones και το Wheel of Time. Φυσικά η μεγαλύτερη τους επιρροή ήταν η Μέση Γη του J. R. R. Tolkien, που όπως είπαμε και πριν, τους ώθησε να συνθέσουν το Nightfall in Middle Earth, το κορυφαίο έργο της καριέρας τους που ξεχώρισε όχι μόνο για τα τραγούδια του αλλά και για την θεατρικότητα με την οποία ήταν δεμένο.

Στο Night at the Opera οι Blind Guardian άφησαν τον R. R. Tolkien να... ξεκουραστεί. Βέβαια μια υπόνοια ότι του αφιέρωσαν κάποιο τραγούδι, υπάρχει, μιας και αρκετοί πιστεύουν ότι το Harvest of Sorrow γράφτηκε για τον Túrin Turambar και την Niënor, παρ΄όλα αυτά έχω τις επιφυλάξεις μου για την εν λόγω μπαλάντα. Στο Night at the Opera συναντούμε επικά συμβάντα και ιστορικά πρόσωπα καθώς και ήρωες της ελληνικής μυθολογίας. Ακούμε για τον τελευταίο πειρασμό του Ιησού στην έρημο (Precious Jerusalem) και για το μαρτύριο του πάνω στο σταυρό (Sadly Sings Destiny). Ακούμε για τον Nietzsche (Punishment Divide) , τον Γαλιλαίο (Age of False Innocence)  και για τον Hildebrand που συνάντησε τον γιο του στη μάχη και αναμετρήθηκε μαζί του (Battlefield) όπως συμβαίνει στο σχετικό ποίημα “Hildebrand's Song”. Ακούμε για τον ατυχή έρωτα του Tristan και της Izolde από τον Αρθουριανό κύκλο (The Maiden and the Minstrel Knight). Ακούμε για την μάντισσα της Τροίας, Κασσάνδρα, που προσπαθεί μάταια να προειδοποιήσει τον Αγαμέμνονα για την δολοφονία που του ετοιμάζει η Κλυταιμνήστρα και ο Αίγισθος κατά την επιστροφή του στις Μυκήνες (Under the Ice).

Το τραγούδι που έχει την πιο εξέχουσα θέση στο δίσκο, είναι το The Soulforged, το οποίο είναι και το μοναδικό που αναφέρεται σε βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας. Είναι αφιερωμένο σε έναν από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της σειράς Dragonlance, στον μάγο Raistlin Majere που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε στις τριλογίες Δράκοι και Δίδυμοι και σε πολλές ακόμα νουβέλες όπως στο "Αμόνι της Μαγείας" (Soulforged) που έδωσε και τον τίτλο στο συγκεκριμένο τραγούδι. Αξίζει να αναφερθεί ότι πολύ πριν την κυκλοφορία του δίσκου, οι Blind Guardian είχαν αναρτήσει στην ιστοσελίδα τους ένα θεματολόγιο καλώντας τους οπαδούς τους να ψηφίσουν το αγαπημένο τους θέμα ώστε να γράψουν ένα τραγούδι πάνω σε αυτό. Από τα δεκάδες θέματα η Dragonlance βγήκε πρώτη κι έτσι γεννήθηκε το παραπάνω άσμα και το Soulforged θεωρείται το τραγούδι του κοινού.

Φυσικά δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στο And then there was Silence, ένα από τα πιο επιβλητικά και λυρικά κομμάτια της δισκογραφικής πορείας των Guardian και όχι μόνο. Πρόκειται για ένα μεγάλης διάρκειας τραγούδι (14 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα) που αποτελείται από μικρές συνθέσεις και ρεφρέν. Το οπερετικό αυτό κομμάτι, αν και επρόκειτο αρχικά να συνεχίσει στιχουργικά την παράδοση του Silmarillion και του Nightfall in Middle Earth σύμφωνα με δηλώσεις της μπάντας, εστιάζει στον μύθο του Τρωικού Πολέμου, καταφέρνοντας με μαεστρία να χωρέσει όλη την ιστορία μέσα σε λίγα λεπτά. Στους στίχους συναντάμε το Μήλο της Έριδας και την επιλογή του Πάρη, τη Θυσία της Ιφιγένειας και τον θάνατο του Πάτροκλου, τις προφητείες της Κασσάνδρας και την εκδίκηση του Αχιλλέα, και τέλος την καταστροφή του Ίλιου που ακολούθησε μετά το γλέντι των Τρώων αφού ξεγελάστηκαν από τον Δούρειο Ίππο. Το And then there was Silence βρίσκεται αριθμητικά στην τελευταία θέση του δίσκου αλλά λίγους μήνες νωρίτερα (Νοέμβριος 2001) είχε κυκλοφορήσει σε single μαζί με το Harvest of Sorrow, προετοιμάζοντας το έδαφος για το A Night At the Opera.

Μπορεί μεν η θεματολογία των νέων τραγουδιών να ήταν διαφορετική, χωρίς ξωτικά, δράκους και χόμπιτ, όμως όλα αυτά τα πλάσματα βρήκαν τη θέση τους στο εξώφυλλου του δίσκου. Έτσι βλέπουμε νάνους, ορκς, περιπλανώμενους φύλακες, μάγους ακόμα και έναν μπάλρογκ να κρατούν φλάουτα, βιολιά, άρπες και τύμπανα, σχηματίζοντας μια συμφωνική ορχήστρα που παίζει κάτω από  τις οδηγίες του μαέστρου. Στο οπισθόφυλλο βλέπουμε και τους ίδιους τους Guardian ντυμένους επίσημα να παρακολουθούν την όπερα. Λίγα χρόνια αργότερα, ενώ κυκλοφόρησε το  A Night Through the Looking Glass από την παγκόσμια περιοδεία του A Night At the Opera, στο σχετικό εξώφυλλο οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Η μπάντα βρίσκεται επί σκηνής ενώ τα πλάσματα του φανταστικού τους αποθεώνουν. Χαρακτηριστικές είναι οι μορφές του Gollum και του Gandalf που βγάζει φωτογραφία καθώς και των Legolas και Gimli που περιμένουν στο εκδοτήριο να βγάλουν εισιτήρια.

Το αρχικό εξώφυλλο του Leo Hao

O συγγραφέας Γιώργος Χατζηκυριάκος και οι Blind Guardian

Το εξώφυλλο του A Night At the Opera σχεδίασε ο Paul Gregory αλλά αυτό που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι το αρχικό εξώφυλλο που τελικά απορρίφθηκε ήταν του Leo Hao, ενός από τους κορυφαίους εικονογράφου του Φανταστικού που μεταξύ των άλλων έχει επιμεληθεί το εξώφυλλο του A Glorious Burden των Iced Earth. Δυστυχώς δεν μάθαμε ποτέ γιατί αυτή η συνεργασία δεν απέδωσε.

Το A Night At the Opera ήταν ο τελευταίος δίσκος του ντράμερ Thomen “The Omen” Stauch οποίος διαφωνούσε με τον τόσο μελωδικό και οπερετικό χαρακτήρα που είχε αρχίσει να αποκτά η μπάντα. Αποχώρησε λίγο αργότερα αφήνοντας απογοητευμένους τους οπαδούς που για τόσα χρόνια είχαν συνηθίσει να ακούν και να βλέπουν τους τέσσερις αχώριστους βάρδους μαζί. Τη θέση του ανέλαβε ο Frederic Ehmke και οι Guardian συνέχισαν την πορεία τους χαρίζοντας μας τρεις ακόμα δίσκους και πολλές ακόμα ιστορίες.

Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα στο 15χρονο Night At the Opera, δεν μπορώ να παραλείψω εκείνο το αγαπημένο δισκάδικο που πέρασε στην ιστορία μαζί με τόσα άλλα καταστήματα μέσω της οικονομικής κρίσης. Ήταν το Rock City το οποίο την άνοιξη του 2000 είχε καλέσει τον Hansi Kursch και τον Jon Shaffer όταν είχαν σχηματίσει το project των Demons & Wizards. Τον Μάρτιο του 2002, όταν κυκλοφόρησε το A Night At the Opera, με κάθε αγορά του δίσκου το Rock City χάριζε έναν στυλό Blind Guardian.

Τέλος, δύο μήνες μετά την κυκλοφορία του A Night At the Opera οι Blind Guardian επισκέφτηκαν τη χώρα μας για την περιοδεία του νέου τους δίσκου, παίζοντας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα ο χώρος που τους φιλοξένησε ήταν το ιστορικό πλέον Ρόδον Club. Έναν χρόνο αργότερα, στις 25 Οκτωβρίου του 2003, οι Guardian επέστρεψαν απρόσμενα για να παίξουν ακόμα μια βραδιά στο αγαπημένο τους κοινό, αυτή τη φορά στο Silo Club στον Πειραιά. Εκείνη ήταν και η πρώτη φορά που ακούσαμε ζωντανά το And then there was Silence και το παλιότερο μα αρκετά επίκαιρο Lord of the Rings, εκείνα τα όμορφα χρόνια της νέας χιλιετίας που ο νους μας ταξίδευε στη Μέση-Γη και στις ιστορίες των Βάρδων.   

And then there was silence

just a voice from the Other World

like a leaf in an icy world

memories will fade