Αποκλειστικό: συνέντευξη με τον P.J. Lynch, τον αγαπημένο εικονογράφο της Ιρλανδίας
P. J. Lynch
O P. J. Lynch (Patrick James Lynch) είναι ένας Ιρλανδός εικονογράφος. Γεννημένος το 1962, ο Lynch φοίτησε στο Brighton College of Art στην Αγγλία, απ’ όπου ωστόσο έφυγε για να εργαστεί ως εικονογράφος. Από το 1986 έως σήμερα έχει εικονογραφήσει περισσότερα από 20 βιβλία, λαμβάνοντας πληθώρα βραβείων και διακρίσεων, ανάμεσα στα οποία το μετάλλιο Kate Greenaway, μία φορά για το βιβλίο The Christmas Miracle of Jonathan Toomey της Susan Wojciechowski ενώ τη δεύτερη για το βιβλίο When Jessie Came Across the Sea της Amy Hest. Ωστόσο, τα έργα του δεν σταματούν στις σελίδες των βιβλίων. Τα τελευταία χρόνια ο Lynch έχει σχεδιάσει πόστερ τόσο για την Όπερα της Ιρλανδίας όσο και για το παγκοσμίως γνωστό Abbey Theater, ενώ ένα μεγάλο μέρος των Ιρλανδικών γραμματοσήμων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε κυκλοφορία, είναι σχεδιασμένα από εκείνον. Παράλληλα με τη δουλειά του, ο Lynch πραγματοποιεί διαλέξεις στην Εθνική Γκαλερί και την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιρλανδίας -καθώς και σε ποικιλία συνεδρίων και πανεπιστημίων στην Αμερική-, σχετικά με την προσωπική του δουλειά αλλά και την Τέχνη και την Εικονογράφηση γενικότερα. Το 2016 διαδέχθηκε τον Eoin Colfer, λαμβάνοντας τον τίτλο Laureate na nÓg, ο οποίος κάθε δύο χρόνια απονέμεται από το Ιρλανδικό Συμβούλιο Τέχνης σε έναν διακεκριμένο συγγραφέα ή εικονογράφο, με σκοπό την προώθηση της ποιοτικής λογοτεχνίας στους νέους και την υπογράμμιση της σημασίας της παιδικής λογοτεχνίας στις ζωές και τη φαντασία μας.
M.M. Τι είδους θεματολογία σας άρεσε να ζωγραφίζετε όταν ήσασταν νεότερος και από πού αντλούσατε έμπνευση;
P.J.L. Πρώτη φορά που θυμάμαι ν’ απόλαυσα πράγματι τη ζωγραφική είναι τότε που ζωγράφιζα “cowboys” και Ινδιάνους, ατμομηχανές και άλογα. Μάλλον έβλεπα πολλά western στην τηλεόραση. Όταν μεγάλωσα λίγο, άρχισα ν’ απολαμβάνω τις τρομακτικές ιστορίες και τους θρύλους. Λατρεύω να ζωγραφίζω τους πιο γκροτέσκο χαρακτήρες από αυτές.
M.M. Έχετε κάποιο άλλο χόμπι (πέρα από την τέχνη);
P.J.L. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω χρόνο για άλλα χόμπι, εκτός κι αν θεωρήσουμε το διάβασμα ως χόμπι. Ασχολούμαι, ωστόσο, με διάφορες μορφές τέχνης. Μου αρέσει να ζωγραφίζω πορτρέτα καθώς και τα μαθήματα ζωγραφικής ανθρώπινων μορφών (life drawing/figure drawing). Μερικές φορές ασχολούμαι λίγο και με τη γλυπτική.
M.M. Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για τη διαδικασία που ακολουθείτε όταν δημιουργείτε ένα καλλιτέχνημα;
P.J.L. Όταν εικονογραφώ ένα βιβλίο, η διαδικασία ξεκινάει πάντοτε με το βιβλίο. Αν είναι μια ιστορία από κάποιον άλλο συγγραφέα, τη διαβάζω ξανά και ξανά, αναζητώντας διαρκώς τις στιγμές εκείνες που πρέπει να εικονογραφηθούν, προσπαθώντας να εισέλθω στο νου των χαρακτήρων του βιβλίου. Εν τέλει, ζωγραφίζω μια σειρά από πρόχειρα σκίτσα. Πάντοτε με εντυπωσιάζει το πόσο συχνά αυτά τα πρώτα σκαριφήματα μοιάζουν με τις τελικές εικόνες. Ύστερα από αυτό, αναζητώ ποικίλο υλικό αναφοράς από βιβλία ή και στο διαδίκτυο, ενώ πολλές φορές δουλεύω με μοντέλα. Κατόπιν, αναπτύσσω σταδιακά την εικόνα μέχρι να καταλήξω στο τελικό έργο.
M.M. Αν σας δινόταν η ευκαιρία να διαλέξετε ένα οποιοδήποτε πρότζεκτ για να ασχοληθείτε, ποιο θα ήταν αυτό; Έχετε κάποιο όνειρο ή στόχο που επιθυμείτε να εκπληρώσετε στο μέλλον;
P.J.L. Υπάρχουν σίγουρα μερικοί συγγραφείς με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ. Δεν θα πω ποιοι είναι αυτοί, ωστόσο. Μου αρέσει να κάνω εικόνες μεγάλης κλίμακας, και θα ήθελα να κάνω περισσότερες τέτοιες στο μέλλον. Πρόσφατα, είχα την ευκαιρία να εργαστώ πάνω στις δικές μου ιστορίες, κάτι που απόλαυσα πολύ, και συνεπώς θα ήθελα να κάνω περισσότερα εικονογραφημένα βιβλία στα οποία θα έχω το ρόλο τόσο του συγγραφέα όσο και του εικονογράφου.
M.M. Ποια είναι η γνώμη σας για τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας (βιβλία, ταινίες) σήμερα και πόσο, κατά τη γνώμη σας, έχει αλλάξει ανά τα χρόνια;
P.J.L. Νομίζω ότι ο κόσμος του βιβλίου είναι ιδιαίτερα συναρπαστικός αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν ένα σωρό εξαιρετικοί συγγραφείς, που γράφουν υπέροχες ιστορίες και βιβλία τα οποία αποδεικνύονται ένας πολύ καλός τρόπος να μυηθούν οι νεότεροι στη συνήθεια της ανάγνωσης. Τα βιβλία σήμερα έχουν πολύ πιο γρήγορο ρυθμό, απ’ ότι όταν εγώ ήμουν μικρός, όπως το ίδιο συμβαίνει και στις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές που βλέπω. Όταν καταφέρνω να πείσω τα παιδιά μου να δούμε όλοι μαζί μια κλασική ταινία, συνήθως τη βρίσκουν ανυπόφορα αργή. Η βασική διαφορά στον πολιτισμό των ημερών, είναι ο τρόπος διάδοσης του. Τα πάντα είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο και “on demand”, και συνεπώς ο τρόπος που αφομοιώνουμε την τέχνη είναι ριζικά διαφορετικός συγκριτικά με είκοσι χρόνια πριν. Οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε ταινίες, βιβλία και μουσική, πράγμα καλό, μα που ταυτόχρονα οδηγεί σε μια σειρά από προβλήματα όπως η πειρατεία, η οποία αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα για τους καλλιτέχνες κάθε είδους σήμερα.
M.M. Ποιο είναι το αγαπημένο σας καλλιτέχνημα μέχρι σήμερα;
P.J.L. Το αγαπημένο μου προσωπικό δημιούργημα είναι το “The Boy Who Fell Off The Mayflower” (Το αγόρι που έπεσε απ’ τον κραίταγο), γιατί αφιέρωσα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου στη δημιουργία τόσο του κειμένου όσο και των εικόνων τούτου του βιβλίου.
M.M. Υπάρχει κάποιος νεαρός καλλιτέχνης που ξεχωρίζει; Αν ναι, ποιος και γιατί;
P.J.L. Τώρα που το σκέφτομαι, οι περισσότεροι απ’ τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες είναι ήδη καταξιωμένοι σήμερα, ωστόσο ο Levi Pinfold είναι ένας νεαρός καλλιτέχνης, του οποίου η δουλειά πάντοτε μ’ ενθουσιάζει.
M.M. Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο καλλιτέχνη, που μόλις ξεκινά την καριέρα του;
P.J.L. Θα συμβούλευα κάθε νεαρό καλλιτέχνη να ζωγραφίζει πολύ σε μπλοκ ζωγραφικής κι εμπνεόμενος απ’ τη ζωή. Όλοι αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε ψηφιακές μεθόδους, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να μάθει κανείς να ζωγραφίζει και να σκιτσάρει με τον παραδοσιακό τρόπο. Αυτές τις μέρες είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε και να ασχολούμαστε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να εισέλθουμε στον οποιονδήποτε καλλιτεχνικό χώρο. Απλώς, καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί και να μη σπαταλάμε πολύ χρόνο σε αυτά. Άλλωστε το Facebook και το Twitter έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα εθιστικά. Το βασικότερο, όμως, είναι να κάνουμε αυτό που αγαπάμε να κάνουμε.
Μ.Μ. Κλείστε με μια ευχή για το Will o’ Wisps.
P.J.L. “May the road rise to meet you, and may the wind be ever at your back”.
(Σ.τ.Μ: Τμήμα γνωστής Ιρλανδικής ευχής, για εύκολες διαδρομές δίχως μεγάλες ανηφόρες, και πάντα με τον άνεμο συνοδοιπόρο στην κατεύθυνση του ταξιδιού).
• English Version •
PJ Lynch (Patrick James Lynch) is an Irish illustrator. Born in 1962, Lynch attended Brighton College of Art in England, which he dropped out from, to work as an illustrator. From 1986 to present he has illustrated more than 20 books, receiving numerous awards and distinctions, including Kate Greenaway medal, for Susan Wojciechowski’s book The Christmas Miracle of Jonathan and Amy Hest’s When Jessie Came Across the Sea. However, his work isn’t limited in the pages of books. In the past few years, Lynch has designed posters for both the Irish Opera and the world-famous Abbey Theater, while a large proportion of Irish stamps currently in circulation are designed by him. Along with his work, Lynch lectures at the National Gallery and the National Library of Ireland -and at a variety of conferences and universities in America- about his personal work and Art and Illustration in general. In 2016 he succeeded Eoin Colfer, being nominated the title “Laureate na nÓg”, which is awarded every two years by the Irish Art Council to a distinguished writer or illustrator who promotes quality literature to young people and emphasizes the importance of children's literature in our lives and imagination.
M.M. What kind of themes did you enjoy drawing when you were young, and where did you draw inspiration from?
P.J.L. The first things I remember really enjoying drawing were cowboys and Indians, and steam engines and horses. I must have been watching a lot of westerns on TV! As I got a bit older I really enjoyed scary stories and nits and legends. And I love to draw the more grotesque characters from them.
M.M. Do you have any hobbies that you enjoy (besides creating art)?
P.J.L. I really don’t have time for any other hobbies unless you current reading. I do lots of different types of art though. I enjoy portraiture and life drawing classes. Sometimes I do a little bit of sculpture as well.
M.M. Can you tell us a bit about the process you use when making a piece of art?
P.J.L. When I’m illustrating a book the process always begins with the text. If it’s a story written by another author, I will read it repeatedly looking for key moments that need to be illustrated, and trying to find my way into the minds of the characters in the book. Eventually I get down to drawing lots of thumbnail sketches. It’s amazing to me how often my final book illustrations resemble those first rough sketches. After that the process involves getting lots of reference material from books and online, and sometimes working with models. Then I gradually develop the image until I get to the finished art.
M.M. If you were able to choose any project of your preference to work on, what would that be? Do you have any dream or goal that you’d like to fulfill in the future?
P.J.L. There are certainly a few authors I would love to do a book with. I won’t say who they are though! I enjoy doing large scale pictures, and I would love to do more of those. I have really enjoyed working on my own stories recently, so I would like to do more picture books where I am the author and the illustrator.
M.M. What’s your opinion on the entertainment industry (books, films) today, and how much has it changed throughout the years?
P.J.L. I think the book world is really exciting at the moment. There are lots of great writers producing brilliant stories and sets of books which are an excellent way to help young people to get the reading habit. Books are much more fast-paced now than when I was a boy, and that tendency is very much in the movies and TV programs that I see these days. When I try to get my children to watch a classic movie with me usually they find them just achingly slow. The really big difference in culture these days is the delivery method. Because everything is available online, and on demand, the way we absorb culture is drastically different from how it was 20 years ago. People have hugely increased access to movies books and music, but this leads to various problems as well, such as piracy, which is a serious issue for creative people today.
M.M. What would be your favorite personal artwork so far?
P.J.L. My favourite personal creation would probably be “The Boy Who Fell Off The Mayflower”, because I put so much into creating the text and the pictures for that book.
M.M. Is there any young artist who you think stands out from the crowd? If so, who and why?
P.J.L. Now that I think of it, most of my favourite artists would be well into their careers at this stage but Levi Pinfold is one young artist whose work I’m always excited to see.
M.M. What’s the best advice you could give to a young artist who’s just starting his/her career?
P.J.L. I would encourage any young artist to draw a lot in sketchbooks and from life. We all need to use digital methods, but it’s essential to learn conventional drawing and painting too. These days it is very important to have a social media presence to get on in any arena these days. Just be careful you don’t spend too much time on them as Facebook and Twitter or highly addictive! The main thing is to do the work you love to do!
M.M. Give a wish to Will o’ Wisps.
P.J.L. May the road rise to meet you, and may the wind be ever at your back.
Συνέντευξη: Μαριλένα Μέξη
Μετάφραση: Γιώργος Αγγελίδης
Επιμέλεια: 'Αρτεμις Βελούδου - Ανδρέας Μιχαηλίδης
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση της συνέντευξης, για οποιαδήποτε χρήση του περιεχομένου, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τη συγγραφική ομάδα του Will o' Wisps.gr