Βιβλιο-πρόταση: Από την τριλογία «Ο θησαυρός της Δαμασκού» της Δανάη Ιμπραχήμ, «Το παιχνίδι των θεών», Βιβλίο 1ο
Το γνωρίζω πως δεν διαλέγουμε βιβλία από τα εξώφυλλα αλλά σίγουρα ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο μας κάνει να πιάσουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο με πολύ μεγαλύτερη όρεξη, προδιαθέτοντάς μας για το ταξίδι που μας περιμένει. Αυτό ισχύει και με το πρώτο βιβλίο της τριλογίας Ο θησαυρός της Δαμασκού με τίτλο Το παιχνίδι των θεών, της Δανάης Ιμπραχήμ που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή και γι’ αυτόν τον λόγο θα ξεκινήσω από έξω και θα πάω προς τα μέσα σιγά σιγά. Όταν ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο εντυπωσιάστηκα από την εικονογράφηση του εξωφύλλου, με ένα ανατολίτικο, λευκό σαν χάρτινο, παλάτι να δεσπόζει σε ένα όμορφο μπλε-τιρκουάζ φόντο. Η φαντασία μου έπαιρνε ήδη στροφές ταξιδεύοντας στη Μέση ανατολή, σε αμμόλοφους, σε τζίνι και γιαταγάνια πριν καν ανοίξω το βιβλίο και ξεκινήσω να διαβάζω τις πρώτες σελίδες. Είχα ήδη κερδηθεί αφού οι λαϊκές ιστορίες της Σεχραζάντ ήταν οι αγαπημένες μου από μικρή και οι τέχνες και οι πολιτισμοί εκείνων των περιοχών ανέκαθεν με σαγήνευαν. Έμενε λοιπόν, με θετική προδιάθεση ήδη, να ανταποκριθεί και το ίδιο το βιβλίο στις προσδοκίες μου. Και το έκανε και με το παραπάνω!
Η ιστορία μας ξεκινάει το 674 μ.Χ. Οι Άραβες εξαπλώνονται στην Ανατολή και πλέον απειλούν την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Από τη μία πλευρά ο Χαλίφης Μωαβίας ο Α΄ και από την άλλη ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Δ΄. Και ο όπως πάντα η δίψα για χρήματα έρχεται να πυροδοτήσει την ιστορία. Ο αυτοκράτορας τα χρειάζεται για να χτίσει την άμυνα της Πόλης, και ένας στρατιώτης, ο Αστέριος, θα αναλάβει να βρει τον θησαυρό που βρίσκεται κρυμμένος στα εδάφη της Συρίας και να τον φέρει στον αυτοκράτορά του. Κάπως έτσι ο ήρωάς μας ξεκινάει το ταξίδι του· πρόκειται για έναν από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας τον οποίο γνωρίζουμε φορτωμένο με προκαταλήψεις για ένα ταξίδι αναζήτησης του θησαυρού μα πάνω από όλα του εαυτού του. Δεξί του χέρι, βοηθός, σύντροφος και «φωνή» της λογικής και της συνείδησης του ο εκ γενετής μουγκός ξάδερφός του. Περιδιαβαίνοντας την αραβοκρατούμενη Δαμασκό, πολύτιμη βοήθεια θα βρουν από την κόρη του χαλίφη, Ααζίν, μια νεαρή κοπέλα με υψηλές γνώσεις αλλά και ιδιαίτερες ικανότητες. Δύο χριστιανοί και μία μουσουλμάνα θα πρέπει να συμμαχήσουν για να φέρουν εις πέρας μια αποστολή χωρίς ξεκάθαρα χαρακτηριστικά. Άλλωστε, είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζουν. Η εμπιστοσύνη τους, η πίστη τους και η ανθρωπιά τους δοκιμάζονται. Προσωπικοί δαίμονες αλλά και φαντάσματα τους παρελθόντος έρχονται να περιπλέξουν τις μεταξύ τους σχέσεις και οι τρεις ήρωες θα βρεθούν απέναντι σε εχθρούς που ούτε φανταζόντουσαν. Η πραγματική ιστορία της δυναστείας των Ομεϋαδών καθώς και οι συνωμοσίες εξουσίας που πλέκονται γύρω τους αποκαλύπτονται σταδιακά και οι δύο άντρες θα χρειαστεί να προστατέψουν τη σουλτάνα Ααζίν από θανάσιμους κινδύνους. Η ήρωες θα αναζητήσουν και θα βρουν βοήθεια από τη μαγεία, από τους θεούς αλλά πάνω από όλα από τους ανθρώπους γύρω τους. Οι θρησκείες ανακατεύονται και ερωτήματα αναπάντητα από τις απαρχές γεννήσεως των απανταχού θεών θα προβληματίσουν τους πρωταγωνιστές αλλά και τους αναγνώστες.
Εδώ έχουμε λοιπόν ένα ιστορικό μυθιστόρημα που ανακατεύει με πολύ όμορφο τρόπο τη μαγεία, το υπερφυσικό και τη φαντασία με ιστορικά πρόσωπα. Μία ανατολίτικη ιστορία από αυτές που θα μπορούσε να λέει ένα βράδυ η Σεχραζάντ στον σουλτάνο της έτσι ώστε να αποφύγει τον αποκεφαλισμό της το πρωινό που θα ξημερώσει. Η συγγραφέας καταφέρνει μέσω των λέξεων της να μας ταξιδέψει με πανέμορφες εικόνες και με αλληγορικές σκηνές σε τόπους που υποφέρουν από τη θρησκευτική βία και ματώνουν συνεχώς εδώ και χιλιετίες, μέχρι και ακριβώς αυτή την στιγμή που γράφω το κείμενο. Μας παρουσιάζεται μία Συρία που παλεύει με τους δικούς της δαίμονες αλλά και εξωτερικούς, προσπαθώντας να διαφυλάξει τον θησαυρό της που δεν είναι άλλος από τους ανθρώπους που ζήσανε κατά καιρούς στα εδάφη της και τον πολιτισμό που αυτοί κουβαλούσαν. Τα κρυμμένα κοινωνικά μηνύματα πολλά και επίκαιρα όσο ποτέ: ζητήματα ηθικά, θρησκευτικά αλλά και σε σχέση με τη γυναίκα και τη θέση της στην κοινωνία. Η Δανάη Ιμπραχήμ έχει χτίσει δυνατούς χαρακτήρες που σε κάνουν να τους συμπαθήσεις, να τους αντιπαθήσεις αλλά και να τους συμπονέσεις. Η πλοκή είναι δεμένη και κυλάει χωρίς να βιάζεται με όμορφους διαλόγους ενώ το βιβλίο, παρά το μέγεθός του, ρέει ευχάριστα και δεν κουράζει. Είχα καιρό να διαβάσω μια όμορφη ανατολίτικη ιστορία για περασμένες εποχές και μάλιστα δοσμένη με έναν σύγχρονο τρόπο, που τελειώνοντας το βιβλίο μπορώ να πω με βεβαιότητα πως ανυπομονώ να εκδοθεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας αφού πολλά μυστικά έχουν μείνει κρυμμένα ακόμα.
Αν λοιπόν έχετε όρεξη για ανατολίτικες μυρωδιές και ταξίδια σε εποχές σκληρές μα με παραμυθένια ατμόσφαιρα γεμάτη αραβική μαγεία και αν σας αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Ένα ζεστό ανάγνωσμα για τις κρύες και σκοτεινές μέρες του Δεκέμβρη.
Καλές αναγνώσεις!