Η μαγεία της συγγραφής: συνέντευξη με τον Βασίλη Νικόλα Συράκη

Ο Βασίλης Νίκολας Συράκης γεννήθηκε στην ήσυχη πόλη του Wilhelmshaven της Γερμανίας, το 1989. Το 1994 ήρθε στην Ελλάδα, μιας και είχε περισσότερο ήλιο και οι γονείς του ήλπιζαν ότι έτσι θα περάσει λιγότερο χρόνο μέσα στο μυαλό του.

Από μικρό παιδί είχε το κεφάλι του γεμάτο ήρωες, μάγους, δράκοντες και διαστημικά ταξίδια, ώσπου μια μέρα αποφάσισε να τα αποτυπώσει σε ιστορίες. Γράφει και ανεβάζει διάφορα διηγήματα στο site του Tales from Stranger Worlds. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Το Λίκνο της Ζωής, πρώτο μέρος μιας σειράς επικής φαντασίας, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής. Σπούδασε και πήρε πτυχίο στο πεδίο της Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρσης του ΑΤΕΙΘ. Αυτόν τον καιρό, ζει στη Λαμία και χαζολογάει, λέγοντας σε όλους ότι “γράφει” το επόμενο πόνημα του.

Τον συγγραφέα μπορείτε να τον βρείτε στην προσωπική του σελίδα: vnsyrakis.com, καθώς και στο facebook.com/vnsyrakis ή στο Instagram @v.n.syrakis.

Η μυθοπλασία του φανταστικού είναι αδιαμφισβήτητα μια περίπλοκη διαδικασία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η σύστασή της για το δικό σας συγγραφικό έργο και σε ποια πεδία κινείται η έρευνα σας για τη συνέπεια της;

ΒΝΣ: Δεν μπορώ να πω πως υπάρχει διαβάθμιση της δυσκολίας στη μυθοπλασία ενός έργου μου. Η μεθοδολογία με την οποία αντιμετωπίζει ένας συγγραφέας του φανταστικού το world building εξαρτάται καθαρά από τον τρόπο που δουλεύει ο ίδιος. Προσωπικά, το πρώτο λιθαράκι στο ψηφιδωτό του κόσμου που δημιουργώ προέρχεται από την κεντρική ιδέα για την πλοκή μιας ιστορίας. Στην πορεία ανακαλύπτω τον κόσμο μέσα από τα μάτια των χαρακτήρων μου και των αντιδράσεων που έχουν στις καταστάσεις και τα ερεθίσματα που παίρνουν από το περιβάλλον τους. Οι καλύτερες ιδέες μου βγαίνουν την ώρα που γράφω δηλαδή.

Στην πορεία ερευνώ μύθους και θρύλους του δικού μας κόσμου, καθώς και ήθη και έθιμα διαφόρων λαών, δημιουργώντας ένα κράμα για τους λαούς που κατοικούν στον κόσμο που δημιουργώ. Δηλαδή, αν έχω μια ομάδα ανθρώπων που ζουν αποκλειστικά στην έρημο, δεν μπορώ να τους βάλω τον ίδιο τρόπο ζωής με κάποιον που μένει σε μια πλούσια φεουδαρχική πόλη. Όσο πιο πολλά χαρακτηριστικά δώσεις σε μια περιοχή ή έναν λαό, τόσο πιο αληθοφανής είναι η μυθοπλασία σου.

Η αγάπη μου για την ιστορία και τη δημιουργία αληθοφανών κόσμων είναι που με οδηγεί σε τέτοιου τύπου διεξοδικές έρευνες. Γιατί αυτός ο λαός έχει αυτό το νόμισμα και γιατί απεικονίζει έναν αετό πχ. Και το κυριότερο, τι ιστορίες λένε όταν πέφτει η νύχτα; Έχουν ήρωες; Μπαμπούλες;

Ύστερα, είναι απλά θέμα να κρατάς οργανωμένες σημειώσεις (γέλια)!

Πώς αντιλαμβάνεστε την άποψη πως η συγγραφή είναι μια πνευματική διαδικασία;

ΒΝΣ: Η συγγραφή είναι ένα προσωπικό ζήτημα για όλους εμάς που γράφουμε. Είναι η ανάγκη μας να εκφραστούμε, να επεξεργαστούμε καταστάσεις στις ζωές μας και να μοιραστούμε ιδέες με άλλους ανθρώπους, αλλά και να διασκεδάσουμε.

Προσωπικά, όταν γράφω, απορροφούμαι τελείως. Το σπίτι θα μπορούσε να καίγεται και να μην το καταλάβω! Όταν τελειώνω, χρειάζομαι αρκετή ώρα για να «επανέλθω» στην πραγματικότητα. Έχουν περάσει από μέσα μου τόσα συναισθήματα, τόσα ερεθίσματα και τόση πληροφορία, που πρέπει να κάνω μια επανεκκίνηση!

Υπάρχουν σκηνές στα βιβλία σας τις οποίες «κόβετε» στην επιμέλεια;

ΒΝΣ: Σαφώς! Πιστεύω πως κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο όταν θέλεις να γράψεις μια ιστορία με καλή συνοχή και η οποία κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Στην αρχή απλά βγάζεις από το μυαλό σου όλη την ιστορία και μπορείς μετά να δεις τι κόβεις και τι κρατάς. Ακολουθώ έναν συγκεκριμένο κανόνα όταν έρχεται η ώρα της επιμέλειας: αν μια σκηνή δεν προωθεί την εξέλιξη του χαρακτήρα, της υπόθεσης, ή δίνει μια απαραίτητη πληροφορία που σχηματίζει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του κόσμου, τότε καλό είναι να βγει.

Όσο έντονος και αν είναι ο πειρασμός, δεν μπορώ να έχω ένα ολόκληρο κεφάλαιο με την προϊστορία του Λόρδου με την ουλή στο δεξί μάτι, αν ο χαρακτήρας δεν παίζει κεντρικό ρόλο στην ιστορία!

Κρύβετε στα βιβλία σας μυστικά τα οποία μόνο ελάχιστοι αναγνώστες θα καταφέρουν να ανακαλύψουν;

ΒΝΣ: Μου αρέσει το μυστήριο σε μια ιστορία, οπότε θέλω να κάνω τον αναγνώστη να προσπαθήσει να μαντέψει την εξέλιξη και από μόνος του. Πάντα θα βάλω μερικά στοιχεία για το απαραίτητο foreshadowing και όποιος το κατάλαβε, κατάλαβε (γέλια)!

Και, η αλήθεια είναι, δεν μπορώ να αντισταθώ και τις περιστασιακές αναφορές και Easter Eggs σε πράγματα που μου αρέσουν.  

Ως αναγνώστης και δημιουργός του είδους, γιατί πιστεύετε πως μας ελκύει το φανταστικό;

ΒΝΣ: Αυτό το ερώτημα προσπάθησα να απαντήσω ενώ έγραφα «Το Λίκνο της Ζωής».

Γιατί μας αρέσει το φανταστικό; Γιατί παθιαζόμαστε για τον Φρόντο και το ταξίδι του στο Βουνό του Χαμού, ή την πορεία του Luke Skywalker από απλός αγρότης σε Jedi Master;

Πέρα από την ανθρώπινη ανάγκη μας να ξεφύγουμε λίγο από τη μουντή μας καθημερινότητα, πιστεύω πως είναι αυτό το συναίσθημα θαυμασμού και ανακάλυψης που μας προσφέρουν οι φανταστικοί αυτοί κόσμοι. Πάντα μας μάγευε το παράξενο και το εξωπραγματικό.

Και υπάρχει και η αλληγορική φύση των ιστοριών αυτών. Μέσω του πρίσματος του φανταστικού, φιλτράρουμε γνώριμες για εμάς καταστάσεις και προβλήματα, με τη δυνατότητα της κάθαρσης στο τέλος της ιστορίας. Στην φαντασία αλλάζουν όχι μόνο οι χαρακτήρες, αλλά και ο κόσμος στον οποίον μένουν. Η εμπειρία που αποκομίζουμε από αυτόν τον κύκλο μας βοηθά να αντικατοπτρίζουμε μέσα μας  δικά μας βιώματα. Φαίνεται και από τις ιστορίες που διαβάζουμε τώρα που είμαστε ενήλικες, σε σύγκριση με αυτές που διαβάζαμε όταν ήμασταν παιδιά. Ως παιδιά και έφηβοι, ακολουθούσαμε τον Harry Potter όταν διέσχιζε αυτήν τη μαγική πόρτα στον σταθμό King’s Cross και ως ενήλικες ακολουθάμε τον Jon Snow και την Arya Stark μέσα από έναν ιδιαίτερα σκληρό και αφιλόξενο κόσμο με πιο «πραγματικά» προβλήματα, από ένα απλό καλός εναντίον κακού.

Ποια η άποψη σας για τη θέση του είδους του φανταστικού στην Ελλάδα, σε όλες του τις πολιτιστικές εκφάνσεις;

ΒΝΣ: Πιστεύω πως είμαστε σε ένα σημείο που έχει μεγαλύτερη mainstream αποδοχή από ό, τι πριν 10-15 χρόνια. Τα φαινόμενα της Marvel και του Game of Thrones εδραίωσαν τη φαντασία ως κάτι πιο γενικά αποδεκτό και έχει τραβήξει αρκετή προσοχή. Φαίνεται και από τη συμμετοχή του κόσμου σε εκδηλώσεις όπως το AthensCon, το ΦantastiCon κτλ.

Σίγουρα δεν έχει ακόμη τη τόσο μεγάλη προβολή από τα γενικά μέσα ή την αποδοχή από την πλειοψηφία της συλλογικής συνείδησης. Ωστόσο, είναι σε καλύτερο σημείο απ’ ό, τι πριν. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι όσοι ασχολούμασταν από παιδιά με το είδος έχουμε μεγαλώσει και αντικαταστήσει τους παλαιότερους που το έβλεπαν ως απλά παραμυθάκια (γέλια)!

Πού βρίσκεται το πρώτο σας draft αυτή τη στιγμή;

ΒΝΣ: Σε ικανοποιητικό σημείο, αν και έχει ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να το πιάσω από την αρχή. Δυστυχώς, η καθημερινότητα δεν με αφήνει να αφοσιωθώ πλήρως στο έργο μου.

Πού συναντάτε τους ήρωες σας; Έρχονται με την ιδέα ή συμβαίνει να προϋπάρχουν και να φέρουν την έμπνευσή της;

ΒΝΣ: Θα έλεγα ότι έρχονται με την ιδέα, αλλά όχι πάντα. Εξαρτάται από την ιστορία που θέλω να πω. Αν θέλω να γράψω κάτι πιο hero-centric τότε χτίζω την ιστορία γύρω από τα κίνητρα και τον χαρακτήρα του ήρωα. Συνήθως, όμως, μου έρχεται μια ιδέα για μια ιστορία και έναν κόσμο και ξεκινάω να τον γεμίζω με χαρακτήρες όταν ξέρω τι ακριβώς θέλω να πω.

Γράφοντας τις ιστορίες σας έχετε εξαρχής τον επίλογο στο μυαλό σας, ή αφήνετε τους ήρωες σας να σας οδηγήσουν ως το τέλος;

ΒΝΣ: Προσωπικά θέλω να έχω ένα προσχεδιασμένο τέλος, μόνο και μόνο για να μου δώσει έναν τελικό στόχο για την ιστορία μου. Γιατί, εν τέλει, συμβαίνουν όλα αυτά στην ιστορία. Γιατί πρέπει η μάγισσα να αφήσει την άνεση του σπιτιού της και να ταξιδέψει στον ευρύτερο κόσμο να βρει τον τάδε να σταματήσουν τον χ κακό; Τι θέλω να πω με την ιστορία μου;

Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως έχω κλειδώσει τόσο με την ιδέα του τέλους που οδηγώ την υπόθεση και τους χαρακτήρες εκεί με το ζόρι. Κάνει την υπόθεση να φαίνεται αφύσικη και αναγκάζεις τους ήρωες να συμπεριφέρονται κόντρα στον χαρακτήρα τους. Όσο και να μου αρέσει το τέλος, όσο ανατρεπτικό και πρωτότυπο να μου φαίνεται, αν η ιστορία μου λέει πως δεν βγάζει νόημα, θα αλλάξει.

Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο και πώς;

ΒΝΣ: Και ναι και όχι. Έχοντας φρέσκια την επίσκεψή μου στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, μπορώ να πω πως χάρηκα πάρα πολύ με τη συμμετοχή του κόσμου σε αυτήν. Δεν ήταν απλά περαστικοί. Όλοι κρατούσαν από μια σακούλα. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα σίγουρα δεν είναι ρόδινα. Τα βιβλία θεωρούνται ακριβά και υπάρχει και ο κόσμος που έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης για το τι σημαίνει διασκέδαση. Είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο. 

Το μεγαλύτερο πλήγμα θαρρώ πως έχει γίνει στο εκδοτικό πεδίο. Από τη στιγμή που η αγορά είτε έχει στρέψει αλλού την προσοχή του, είτε δεν μπορεί να στηρίξει οικονομικά το βιβλίο, λαμβάνονται και λιγότερα ρίσκα. Ειδικά για έναν νέο συγγραφέα, φαίνεται αδύνατον να εκδώσει κάτι στις μέρες μας.

Mια “παραδοσιακή” ερώτηση: Ετοιμάζετε ή έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;

ΒΝΣ: Αυτόν τον καιρό κάνω επιμέλεια σε παλαιότερα διηγήματά μου με σκοπό να τα εκδώσω σε μια συλλογή. Και, το κυριότερο, ετοιμάζω τη συνέχεια για «Το Λίκνο της Ζωής», με την ελπίδα πως θα ανακοινώσω και τον τίτλο σύντομα!

Κλείστε με μία ευχή για το Will o’ Wisps.

ΒΝΣ: Σας εύχομαι να συνεχίσετε την υπέροχη δουλειά που κάνετε και το εγχείρημά σας να μεγαλώνει και να προσεγγίζει όλο και περισσότερα άτομα. Είναι σημαντικό να έχουμε κάτι σαν το Will o’ Wisps στη χώρα μας!