Η μαγεία της συγγραφής: συνέντευξη με τον Άγγελο Κυπριανό

Ο Άγγελος Κυπριανός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 και μεγάλωσε στο νησί των Σπετσών. Είναι τραγουδοποιός Αμερικάνικης φολκ μουσικής με το καλλιτεχνικό όνομα «Remi & the road» και έχει στο ιστορικό του 5 δίσκους και αμέτρητες εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ανάμεσα σε άλλα έργα του είναι το μιούζικαλ «ΛΕΤΖΕΝΤΑ», η ταινία «I DREAMT ABOUT THIS», καθώς επίσης και ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ρόλων και στρατηγικής με τίτλο «Meteor Tales».

Η μυθοπλασία του φανταστικού είναι αδιαμφισβήτητα μια περίπλοκη διαδικασία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η σύστασή της για το δικό σας συγγραφικό έργο και σε ποια πεδία κινείται η έρευνα σας για τη συνέπεια της;

Η μυθοπλασία του φανταστικού υπήρξε μέρος της ζωής μου από τότε που ήμουν 11 χρονών. Τότε ξεκίνησα να παίζω επιτραπέζια παιχνίδια ρόλου και φαντασίας και να διαβάζω ιστορίες και συνεπώς, να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες και κοσμογονίες. Έτσι, όταν έφτασα στο σημείο να γράψω ένα μυθιστόρημα, είχα ήδη έτοιμο και στημένο υλικό μέσα στο μυαλό μου. Χάρτες και μέρη και μύθους και ιστορίες που απλά έπρεπε να συνθέσω και να καλλιεργήσω. Για εμένα, η μυθολογία των βρικολάκων υπήρξε μία από τις ομορφότερες ιστορίες στον κόσμο του φανταστικού, αλλά την έβλεπα παντού να αδικείται, σε βιβλία, σε ταινίες, σε παιχνίδια, και ήθελα να δώσω τη δική μου ερμηνεία σε αυτόν τον ήδη πανέμορφο μύθο, πλαισιώνοντας τον σε έναν δικό μου φανταστικό κόσμο με άλλους κανόνες και άλλη ιστορία.

Πώς αντιλαμβάνεστε την άποψη πως η συγγραφή είναι μια πνευματική διαδικασία;

Για εμένα είναι όπως η μουσική, γιατί κατά κύριο λόγο υπήρξα και είμαι μουσικός. Είναι ένας τρόπος ψυχογραφίας, η διαδικασία δηλαδή του να γράφεις σε χαρτί αυτά που έχεις μέσα σου, ας πούμε σαν παλμογράφος που ανταποκρίνεται στα συναισθήματα μας.

Υπάρχουν σκηνές στα βιβλία σας τις οποίες «κόβετε» στην επιμέλεια;

Δεν θα το έλεγα. Διόρθωση σίγουρα και “κουράρισμα” αλλά ολική αλλαγή δεν έγινε μέχρι τώρα.

Κρύβετε στα βιβλία σας μυστικά τα οποία μόνο ελάχιστοι αναγνώστες θα καταφέρουν να ανακαλύψουν;

Να ανακαλύψουν ίσως όχι, το βιβλίο είναι αρκετά “ανοικτό” για όλους, λάτρεις του φανταστικού και μη, παρόλα αυτά υπάρχουν σίγουρα στοιχεία όπου οι λάτρεις του είδους θα εκτιμήσουν αρκετά, όροι όπως η “Νεκρομαντεία” ή η “Χρονομαντεία” και άλλα είδη που αναφέρονται σε μαγεία ή αλχημεία ή γενικά στοιχεία του είδους.

Ως αναγνώστης και δημιουργός του είδους, γιατί πιστεύετε πως μας ελκύει το φανταστικό;

Κάποιοι λένε ότι η φαντασία είναι ανάγκη για άρνηση της πραγματικότητας Παλιά με στεναχωρούσε αυτός ο όρος αλλά πια δεν με ενοχλεί, ίσα-ίσα, από τη σκέψη ξεκινάει κάθε κίνηση για αλλαγή προς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πολλή φαντασία σημαίνει πολλή σκέψη και πολλή αλλαγή προς το καλύτερο, για εμένα τουλάχιστον.

Ποια η άποψη σας για τη θέση του είδους του φανταστικού στην Ελλάδα, σε όλες του τις πολιτιστικές εκφάνσεις;

Θα πω το αυτονόητο. Έχουμε πανέμορφη μυθολογία, άπειρες απίστευτα επικές ιστορίες που θα έπρεπε να βγουν ξανά και ξανά σε βιβλία, ταινίες, παιχνίδια και η μία έκδοση να είναι καλύτερη από τη προηγούμενη και θα ήταν ένα τεράστιο δώρο προς την ανθρωπότητα, ξανά. Το υλικό βρίσκεται εκεί, τα μυαλά και τα ταλέντα επίσης, ίσως λείπουν τα στοιχεία που ενώνουν όλα αυτά αλλά θέλω να πιστεύω ότι είναι ένα πεδίο που ακμάζει συνέχεια.

Πού βρίσκεται το πρώτο σας draft αυτή τη στιγμή;

Στον υπολογιστή μου χωρίς backup, όπως τα περισσότερα πολύτιμα πράγματα που δουλεύω.

Πού συναντάτε τους ήρωες σας; Έρχονται με την ιδέα ή συμβαίνει να προϋπάρχουν και να φέρουν την έμπνευσή της;

Τα τελευταία 20 χρόνια δημιουργούσα ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ρόλου και φαντασίας. Το κυκλοφόρησα φέτος και λέγεται “Meteor Tales”. Μέσα σε αυτό, έφτιαξα αμέτρητες ιστορίες, έφτιαξα έναν ολόκληρο κόσμο και αναρίθμητους χαρακτήρες. Έχω ένα ατέλειωτο πηγάδι ιδεών και ιστοριών για να γράφω μυθιστορήματα για πολλά χρόνια πιστεύω, όμορφες ιστορίες, αβίαστα φτιαγμένες, με βάθος και πράγματα να πουν.

Γράφοντας τις ιστορίες σας έχετε εξαρχής τον επίλογο στο μυαλό σας, ή αφήνετε τους ήρωες σας να σας οδηγήσουν ως το τέλος;

Σχεδόν πάντα ναι. Έχω έναν σκελετό, με αρχή μέση και τέλος αλλά επιτρέπω στον εαυτό μου να το αλλάξει βάσει της διαδικασίας. Κάπου είχα διαβάσει ότι λέγεται η μέθοδος του Κηπουρού αυτό, το να αφήνεις την ιστορία να εξελίσσεται μόνη της και εσύ να τη κουράρεις απλά, να μην της δίνεις σχήμα με το ζόρι.

Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο και πώς;

Αμφιβάλλω. Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι όποιος θέλει να κάνει κάτι θα το κάνει, απλά πιο δύσκολα ή με λιγότερα μέσα. Το βλέπουμε παντού άλλωστε, και στα καλά και στα άσχημα. Πώς αλλιώς δικαιολογείται το γεγονός ότι κάποιος μένει πιστός σε έθιμα όπως πχ σε γάμο, βάπτιση κτλ ξοδεύοντας 30-40.000 ευρώ που πλέον δεν έχει; Ίδιες τιμές, άλλες εποχές και δυνατότητες, αλλά παραμένουν το ίδιο. Νομίζω ότι αυτό το παράδειγμα εφαρμόζεται παντού.

Mια “παραδοσιακή” ερώτηση: Ετοιμάζετε ή έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;

Έχω, ναι. Ήδη έχω γράψει μερικές σελίδες. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πρόκειται για μια μεσαιωνική πειρατική ιστορία.

Κλείστε με μία ευχή για το Will o’ Wisps.

Εύχομαι το Will o’ Wisps να είναι ανθεκτικό στον χρόνο, όσο και το ομώνυμο τέρας στο Monstrus Manual.

Δείτε τη σελίδα του βιβλίου εδώ