Η μαγεία της συγγραφής: συνέντευξη με τον Σταύρο Μαμούτο

Ο Σταύρος Μαμούτος Καλαϊτζής γεννήθηκε το 1986 στη Θεσσαλονίκη, και μεγάλωσε στον Εύοσμο. Έδειξε από μικρός την αγάπη του προς τα βιβλία και ιδιαίτερα στα μυθιστορήματα. Τον κέντριζε η πολιτική, η ιστορία και η μυθολογία, πάντα μέσα από ένα πρίσμα σκεπτικισμού.

Φοίτησε στη Βιομηχανική Πληροφορική στα Τ.Ε.Ι. Καβάλας. Οι διάφορες εμπειρίες τον ακολουθούσαν τα βράδια στον ύπνο του, μετατοπισμένες χρονικά και τοπικά. Παραλλαγμένες από το υποσυνείδητο, έμεναν στο μυαλό του για να τον τυραννήσουν.

Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη εν μέσω οικονομικής κρίσης, και παράλληλα με την εταιρία διακόσμησης ρούχων της οικογενείας του, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Τα βράδια, αντί να φοβάται τους εφιάλτες, τους καλοδέχεται, κάθεται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, και τους κάνει βιβλία.

Η μυθοπλασία του φανταστικού είναι αδιαμφισβήτητα μια περίπλοκη διαδικασία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η σύστασή της για το δικό σας συγγραφικό έργο και σε ποια πεδία κινείται η έρευνα σας για τη συνέπεια της;

Σ.Μ. Το καλό με τη μυθοπλασία είναι πως δεν σε περιορίζει ως δημιουργό. Προσωπικά μου αρέσει να ανατρέχω στην ιστορία για να βρω τα δικά μου εφαλτήρια, αλλά και στη σύγχρονη επιστήμη. Για παράδειγμα, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν ο Αννίβας Βάρκας δεν είχε περάσει ποτέ τις Άλπεις; Θα υπήρχε ακόμη η μεγάλη πολιτεία της Καρχηδόνας; Θα άλλαζε η ιστορία της Αφρικής από αυτό; Από κάτι τέτοια ξεκινάω. Η έρευνα είναι πλέον κάτι το εύκολο με τους υπολογιστές. Την σήμερον ημέρα μπορείς να μάθεις σχεδόν τα πάντα πατώντας μερικά πλήκτρα, αρκεί να μπορείς να ξεδιαλύνεις τις πηγές σου. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις αμερόληπτες πηγές. 

Πώς αντιλαμβάνεστε την άποψη πως η συγγραφή είναι μια πνευματική διαδικασία;

Σ.Μ. Σαφώς και είναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Απαιτεί πάθος, υπομονή, επιμονή, θάρρος, και πολλές, μα πολλές εργατοώρες. Ας μην ξεχνάμε πως πολλές σελίδες αυτής της πνευματικής διαδικασίας θα καταλήξουν στο καλάθι των αχρήστων. Για να φτάσεις στο πνευματικό, πρέπει πρώτα να κάνεις το χειρωνακτικό.

Υπάρχουν σκηνές στα βιβλία σας τις οποίες «κόβετε» στην επιμέλεια;

Σ.Μ. Ναι, αν δεν έχουν να προσφέρουν κάτι θετικό στο συνολικό έργο. Ποτέ όμως για λόγους λογοκρισίας.

Κρύβετε στα βιβλία σας μυστικά τα οποία μόνο ελάχιστοι αναγνώστες θα καταφέρουν να ανακαλύψουν;

Σ.Μ. Πάρα πολλά, και είναι εκεί για όσους θέλουν να τα ψάξουν.

Ως αναγνώστης και δημιουργός του είδους, γιατί πιστεύετε πως μας ελκύει το φανταστικό;

Σ.Μ. Λόγω του καινούργιου∙ του ξένου, που μας τρομάζει και παράλληλα μας εξάπτει. Της απόδρασης από το δεδομένο, και της πρόσβασης σε μια περιπέτεια όπου όλα είναι πιθανά.

Ποια η άποψη σας για τη θέση του είδους του φανταστικού στην Ελλάδα, σε όλες του τις πολιτιστικές εκφάνσεις;

Σ.Μ. Ο σύγχρονος Έλληνας διαβάζει Λάβκραφτ και Πόε, Τόλκιν και Μάρτιν, Κλαρκ, Ασίμωφ, Όργουελ, Βερν, Σέλεϊ και Στόκερ. Βλέπει ταινίες και σειρές. Διαβάζει κόμικς με βάση το φανταστικό. Είναι αυστηρός κριτής και καλά κάνει. Ας μην ξεχνάμε πως στο σχολείο διδάσκεται Όμηρο, τον μεγάλο πατέρα της μυθοπλασίας.

Πού βρίσκεται το πρώτο σας draft αυτή τη στιγμή;

Σ.Μ. Στη βιβλιοθήκη μου, δίπλα στον «Μαύρο πύργο» του Στίβεν Κινγκ...

Πού συναντάτε τους ήρωες σας; Έρχονται με την ιδέα ή συμβαίνει να προϋπάρχουν και να φέρουν την έμπνευσή της;

Σ.Μ. Έρχονται με την ιδέα, αλλά όλοι είναι μπολιασμένοι με στοιχεία αληθινών προσώπων.

Γράφοντας τις ιστορίες σας έχετε εξαρχής τον επίλογο στο μυαλό σας, ή αφήνετε τους ήρωες σας να σας οδηγήσουν ως το τέλος;

Σ.Μ. Έχω πάντα έναν σκελετό για τις ιστορίες μου, αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που οι ήρωες μου με εξέπληξαν και διάλεξαν διαφορετικό δρόμο από αυτόν που θα ήθελα. Τους αφήνω το περιθώριο της επιλογής. Αν σπρώξεις έναν χαρακτήρα προς μία κατεύθυνση θα φέρει αντίσταση, κι αυτό θα φανεί στη γραφή. Τους αφήνω να πάνε όπου θέλουνε. Αν επιστρέψουν, έχει καλώς. Αν δεν επιστρέψουν, το τέλος είναι άγνωστο ακόμα και στον συγγραφέα. 

Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο και πώς;

Σ.Μ. Δυστυχώς, λόγω της οικονομίας, ο πολιτισμός θεωρείται πολυτέλεια. Οι εκδοτικοί οίκοι δυσκολεύονται να προωθήσουν βιβλία, ενώ παράλληλα οι λογαριασμού τρέχουν. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη παθιασμένοι αναγνώστες και πάμπολλοι συγγραφείς. Όσο υπάρχει κόσμος που θέλει να γράφει και κόσμος που θέλει να διαβάζει, το βιβλίο θα ζει.  Επέζησε τις πυρές των τυράννων. Δεν θα σβήσει ποτέ.

Mια “παραδοσιακή” ερώτηση: Ετοιμάζετε ή έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;

Σ.Μ. Έχω ήδη έτοιμο ένα μικρό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, με τίτλο «Όσοι θυμούνται την Ντάλια». Αφορά τη δολοφονία ενός διεμφυλικού προσώπου στη Θεσσαλονίκη του 1987. Δύσκολο θέμα, όμως προσπάθησα να το προσεγγίσω με ευαισθησία. Αυτήν τη στιγμή δουλεύω πάνω στη συνέχεια του «Σκοτώνοντας το παιδί των καταρρακτών», ένα βιβλίο με τίτλο «Το φίδι στην άμμο». Επιστροφή στο φανταστικό, λοιπόν.

Κλείστε με μία ευχή για το Will o’ Wisps.

Σ.Μ. Καλή επιτυχία στο έργο σας. Συνεχίστε να μεταδίδετε την αγάπη για το βιβλίο, τον πολιτισμό και το φανταστικό.

Η σελίδα του συγγραφέα στο FB.

Δείτε το βιβλίο εδώ.