Η θάλασσα του Διαβόλου: Το μυστηριώδες τρίγωνο του Ειρηνικού ωκεανού

Art by Rodel Gonzalez

Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το επάγγελμα του ναυτικού είναι αρκετά δύσκολο και επικίνδυνο. Όσο όμορφη είναι η απέραντη θάλασσα, άλλα τόσο εκδικητική μπορεί να γίνει χάρη στα θηρία που ζουν στην άβυσσο ή την ορμή που την κυριεύει ανά διαστήματα, με αποτέλεσμα να κλείνει τους ανθρώπους στην ασφυκτική αγκαλιά της. Αν ταξιδεύαμε στον χρόνο και ρωτούσαμε τους δαμαστές των ωκεανών τι ήταν αυτό που φοβόντουσαν στη διάρκεια των εξορμήσεών τους, θα ακούγαμε εκατοντάδες απαντήσεις. Τις περισσότερες φορές, όμως, οι ναυτικοί θα συνέκλιναν στο ότι έτρεμαν συγκεκριμένους θαλάσσιους δρόμους, όχι εξαιτίας τεράτων ή πειρατών, αλλά μιας ανεξήγητης δύναμης που βυθίζει τα πλοία.

Το πιο γνωστό σημείο του κόσμου στο οποίο πνίγηκαν ταξιδιώτες και ναυτικοί είναι το τρίγωνο των Βερμούδων στον Ατλαντικό ωκεανό. Το Διαβολικό τρίγωνο, όπως πολλοί το αποκαλούν, είναι υπεύθυνο για δεκάδες εξαφανίσεις πλοίων ακόμα και αεροπλάνων. Πολλές από τις εξηγήσεις που δόθηκαν για τις μυστηριώδες εξαφανίσεις και τα τραγικά ατυχήματα ακολούθησαν το μονοπάτι της φαντασίας, καθώς για πάρα πολλούς αιώνες ο κόσμος αδυνατούσε να βρει μια λογική εξήγηση για αυτό το φαινόμενο. Ο Ατλαντικός όμως δεν είναι ο μόνος ωκεανός που ταλανίζεται από ένα φονικό τρίγωνο.

Τα νερά νότια της Ιαπωνίας, ανατολικά της Κίνας και βόρεια των Φιλιππίνων, έχουν ανησυχήσει κατά καιρούς ναυτικούς και επιστήμονες, διότι χιλιάδες πλοία ανά τους αιώνες χάθηκαν μόλις βρέθηκαν στην περιοχή. Η μυστήρια εξαφάνιση ανθρώπων και πλοίων είχε ως αποτέλεσμα να ονομαστεί από τους Ιάπωνες Ma no Umi που κυριολεκτικά σημαίνει η θάλασσα του Διαβόλου. Με τον όρο αυτό οι Ιάπωνες χαρακτήριζαν όλα εκείνα τα υδάτινα μέρη που προκαλούσαν συμφορές στα πλοία. Θεωρούσαν ότι μια αφύσικη και σατανική ενέργεια ήταν η βασική αιτία για τον θάνατο εκατομμυρίων ταξιδιωτών.

Ο θρύλος για τα σκοτεινά μυστικά του ωκεανού ανάγεται στην αρχαιότητα. Οι Κινέζοι πίστευαν πως στον βυθό της θάλασσας κατοικούσαν δράκοι και κάθε αναταραχή, κάθε κύμα, κάθε ατύχημα αποδιδόταν σε αυτούς. Για τον λόγο αυτό, το συγκεκριμένο τρίγωνο είναι γνωστό και ως το Τρίγωνο του Δράκου. Με την πάροδο του χρόνου, η μεταφυσική εξήγηση για τις εξαφανίσεις απέκτησε πιο σκοτεινή χροιά με τους αυλικούς της Ιαπωνίας να υποστηρίζουν ότι στα κρυστάλλινα νερά φώλιαζε το μεγάλο κακό. Ήταν πολύ σπάνιες οι φορές που δεν απέδιδαν τις εξαφανίσεις στον Διάβολο, όπως για παράδειγμα το 1274. Τότε, αλλά και το 1281, ο στόλος του Kublai Khan, εγγονού του Genghis Khan, προσπάθησε να πλεύσει στην Ιαπωνία διασχίζοντας τα περιβόητα νερά. Και τις δυο φορές τα πλοία χάθηκαν. Οι Ιάπωνες απέδωσαν τη σωτηρία τους σε θεϊκή παρέμβαση, ξεχνώντας πως οι ίδιοι είχαν υποστηρίξει ότι η θάλασσα ήταν διαβολική

Ένα άλλο συμβάν που ενίσχυσε την πεποίθηση ότι στο τρίγωνο επικρατούσαν δυνάμεις πέρα της λογικής καταγράφθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Κάποιοι ναυτικοί είδαν από μακριά μια γυναίκα καπετάνιο να οδηγεί το σκάφος της στην περιοχή. Το περίεργο της υπόθεσης δεν ήταν μονάχα το φύλο του καπετάνιου, αλλά και το γεγονός ότι το σκάφος έμοιαζε περισσότερο με ειδικό πλεούμενο που φρόντιζε την καύση θυμιάματος. Πραγματοποιήθηκαν πολλές έρευνες για να ταυτοποιηθεί το σκάφος ή ακόμα και η γυναίκα, αλλά καμία δεν απέδωσε καρπούς. Το μόνο που έμεινε από εκείνη την ημέρα ήταν η ανάμνηση μιας αλλόκοτης παρουσίας στον ωκεανό.

Art source

Προχωρώντας περισσότερο στον χρόνο και φτάνοντας στον 20ο αιώνα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν τραγικά υψηλό αριθμό καϊκιών και πολεμικών πλοίων που χάθηκαν στη συγκεκριμένη θάλασσα. Το 1952, λοιπόν, η Ιαπωνική κυβέρνηση έστειλε μια ομάδα ερευνητών και επιστημόνων με σκοπό να δοθεί μια απάντηση και αργότερα ίσως μια λύση στις εξαφανίσεις τόσων πλοίων. Το Kaio Maru No.5 αψήφησε τον κίνδυνο και έπλευσε για να αναζητήσει κάποιο ίχνος των χαμένων σκαφών ή ακόμα και ανθρώπων. Εντούτοις, όχι μόνο δεν βρέθηκαν οι αγνοούμενοι, αλλά και το ίδιο το πλοίο χάθηκε στην άβυσσο. Περίπου σαράντα χρόνια αργότερα, βρέθηκαν τα ερείπια του, αλλά καμία σορό των επιβαινόντων.

Για αιώνες λοιπόν η Θάλασσα του Διαβόλου απασχόλησε έντονα αυτοκράτορες, αυλικούς, ναύτες και επιστήμονες. Ξεκινώντας ως ο οίκος των δράκων και καταλήγοντας ως το όργανο μιας ανώτερης δύναμης, πρωταγωνίστησε αμέτρητες φορές σε μύθους και σύγχρονα πονήματα, κάθε είδους χαρακτήρα. Το 1989, για παράδειγμα, ο Charles Berlitz εξέδωσε το βιβλίο The Dragon’s Triangle, στο οποίο πραγματεύεται τον λόγο που εξαφανίστηκαν τόσα πολλά πλοία σε εκείνη την περιοχή. Ο γνωστός θεωρητικός της παραφυσικής δραστηριότητας υποστήριξε με ζήλο την διαβολική ενέργεια που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Το 1995, ο Larry Kusche απάντησε με το βιβλίο του The Bermuda Triangle Mystery Solved. Ο βασικός λόγος που θέλησε να καταρρίψει τον μύθο γύρω από το επικίνδυνο τρίγωνο ήταν η εύρεση των ερειπίων του Kaio Maru No.5 μερικά χρόνια νωρίτερα. Το πόνημα του είναι καθαρά επιστημονικού χαρακτήρα και κατακρίνει έντονα τις υποθέσεις περί μαγείας.

Στην πραγματικότητα, αυτά τα δυο βιβλία αποτελούν την αιώνια διαμάχη ανάμεσα στη λογική και την φαντασία. Για χρόνια ο κόσμος πίστευε ότι η Θάλασσα του Διαβόλου είτε κατοικούνταν από δράκους, είτε ελεγχόταν από μια ανώτερη δύναμη με σκοπό τον θάνατο των θνητών. Η εξέλιξη της επιστήμης αργότερα όμως φανέρωσε μια πιο βαθιά αλήθεια, τοποθετώντας την περιοχή στην λίστα των δώδεκα Vile Vortices του πλανήτη. Τα Vile Vortices αποτελούν τα σημεία της Γης που λόγω των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων παρουσιάζουν ορισμένες ανωμαλίες και έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Τόσο το τρίγωνο του δράκου, όσο και το τρίγωνο των Βερμούδων βρίσκονται ψηλά σε αυτή την λίστα.

Τι μπορούμε να πούμε λοιπόν για το μυστηριώδες αυτό τρίγωνο του Ειρηνικού Ωκεανού; Λαμβάνοντας υπόψη την επιστημονική εξήγηση, πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο σημείο του κόσμου, καθώς κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας δεσπόζει μια σειρά ηφαιστείων. Αν όμως δώσουμε λίγη σημασία και στην πλούσια λαογραφία, θα συναντήσουμε δράκους, μαγεία και πολλή περιπέτεια. Άλλωστε, μέχρι και σήμερα δεν είναι λίγοι οι απωανατολίτες που βλέπουν με καχυποψία τα αλλόκοτα νερά, επηρεασμένοι από την μακρά παράδοση. Εφόσον στη ζωή πρέπει πάντα να κρατάμε τις ισορροπίες, μπορούμε και σε αυτή την περίπτωση να δεχτούμε τα παραμύθια μαζί με την επιστημονική αλήθεια, αφού η πραγματικότητα είναι έτσι κι αλλιώς μία: Τα βάθη των ωκεανών κρύβουν τα πιο μεγάλα και ανεξερεύνητα μυστικά!

Βιβλιογραφία και Διαδικτυακές Πηγές:

"Unexplained Mystery: The Devil’s Sea (The Dragon’s Triangle)". Marine Insight, https://www.marineinsight.com/maritime-history/unexplained-mystery-the-devils-sea-the-dragons-triangle/, Accessed 29/6/2020

"Japan’s Dragon’s Triangle". Encyclopedia.com, https://www.encyclopedia.com/science/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/japans-dragons-triangle, Accessed 29/6/2020

"Mysterious waters: from the Bermuda Triangle to the Devil's Sea". Cnn.com, http://edition.cnn.com/2011/TRAVEL/05/31/sea.legends.bermuda.triangle/index.html, Accessed 29/6/2020

"Devil’s sea". Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Devil%27s_Sea, Accessed 29/6/2020