Συνέντευξη με τον συνθέτη/ηθοποιό Γιάννη Ανδρουλακάκη

Photography by Alex Borbilas

Ο Γιάννης Ανδρουλακάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και στο ξεκίνημα της συνθετικής του δραστηριότητας άρχισε ήδη να καταπιάνεται με τον τομέα του Fantasy. Ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Royal Quest, ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης του άλμπουμ “The Tale of Man”. Πρόκειται για ένα θεματικό άλμπουμ, μία συμφωνική metal opera, εμπνευσμένη από τη μυθιστοριογραφία του Michael Moorcock. Το άλμπουμ εκδόθηκε αρκετά αργότερα, το 2016.

Παράλληλα, άρχισε να γράφει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και κινηματογράφο και κυρίως ορχηστρική μουσική όπως αυτή, που επιλέχθηκε από εταιρία audio for tabletop RPG's.

Σχετική θεματολογία συναντάμε όμως και στην ταινία Role Play: The movie (2017), ελληνικής παραγωγής, που αφορά ένα συμπαντικό παιχνίδι Θεών και ανθρώπων. Εδώ συναντάμε τη μουσική του κόσμου των Θεών.

Το 2015, ο Γιάννης επιλέχτηκε ως ένας από τους ενορχηστρωτές – διασκευαστές του διεθνούς άλμπουμ Vivaldimetalproject: the four seasons (οι τέσσερις εποχές του Vivaldi σε συμφωνικό metal!).

Δείγματα της μουσικής του:

Μία από τις δύο ενορχηστρώσεις του Γιάννη. Μεταξύ άλλων, ξεχωρίσαμε κάποιες ακυκλοφόρητες συνθέσεις, όπως το παρακάτω κομμάτι.

Και φυσικά, το trailer για το φεστιβάλ του Will o' Wisps «Ο Παραμυθένιος Κήπος» 2019.

Πώς γεννήθηκε μέσα σας η επιθυμία να ασχοληθείτε με τη μουσική του φανταστικού, γνωστότερη ως επική μουσική;

Γ.Α. Τα ερεθίσματα είναι πολλά. Κινούμενα σχέδια, όπως He-man, Thundercats, ταινίες όπως Conan, Braveheart, Star Wars, αλλά κυρίως συγκροτήματα από τον χώρο του μέταλ, όπως Manowar, Blind Guardian και Rhapsody που με έφεραν ακόμα πιο κοντά στην επική, ορχηστρική μουσική. Η λογοτεχνία του φανταστικού επίσης. Να αναφέρω δε, ότι φρόντισα να τηρήσω μία χρονολογική σειρά στην απάντησή μου!

Ποια υπο-είδη θα λέγατε πως υπάρχουν στη μουσική του φανταστικού και ποιο απο αυτά αγαπάτε περισσότερο να ακούτε και να δημιουργείτε;

Γ.Α. Δεν ξέρω αν είμαι ο κατάλληλος να δώσω μια αντικειμενική απάντηση, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω πώς θα τα διαχώριζα εγώ, παραθέτοντας παραδείγματα. Επικό-πολεμικό (μέρη από Lord of the Rings, Gladiator), μεταφυσικό-horror (Tim Burton-Midnight Syndicate), Hollywood fantasy (John Williams, Marvel), Fantasy related metal (Blind Guardian, Rhapsody), Fantasy related video game music (Warcraft, The Elder Scrolls), Fantasy folk music (Adrian von Ziegler), contemporary epic music (Two Steps From Hell) και παιδικά-anime (Pokemon, Naruto). Ελπίζω να μην ξεχνάω κάτι. Φυσικά, κάποια είδη μπορεί να αλληλοκαλύπτονται. Από εκεί και πέρα, ομολογώ πως δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Μου αρέσουν όλα τα είδη εξίσου!    

Ποιες προυποθέσεις, σύμφωνα με εσάς, πρέπει να πληροί ένα κομμάτι ή ένας συνθέτης για να υπαχθεί στη μουσική του φανταστικού;

Γ.Α. Όσον αφορά τον συνθέτη, ένα σημαντικό μέρος του ρεπερτορίου του να καλύπτεται από τη σχετική θεματολογία. Όσον αφορά το κομμάτι, το θέμα του να έχει να κάνει με τον χώρο του φανταστικού και όχι αμιγώς με μυθολογία ή κάθε είδους μυθοπλασία, λογοτεχνία, ποίηση, έργο εποχής ή πολεμικό, που δεν έχει καθόλου στοιχεία fantasy.

Ασχολείστε αποκλειστικά με τη μουσική του φανταστικού; Αν όχι, με ποια άλλα είδη έχετε ή θα θέλατε να ασχοληθείτε;

Γ.Α. Όχι αποκλειστικά, αν και είναι από τα αγαπημένα μου είδη. Έχω συνθέσει ένα κουαρτέτο εγχόρδων, μια φούγκα, σάουντρακ για ταινίες μικρού μήκους, μουσική για θέατρο, παιδικό μιούζικαλ, συμφωνική μέταλ και μεμονωμένα κομμάτια από διάφορα άλλα μουσικά είδη. Το μιούζικαλ είναι ένα είδος που θα ήθελα να ασχοληθώ περαιτέρω σε μεγάλο βαθμό, παρόλο που ακόμη δεν έχουν δημιουργηθεί οι απαραίτητες συνθήκες για κάτι τέτοιο.

Πώς εμπνέεστε για το επόμενο σας κομμάτι και πόσο διαφορετική είναι η διαδικασία της δημιουργίας όταν συνθέτετε για κάποιο συγκεκριμένο πρότζεκτ;

Γ.Α. Η έμπνευση παραμένει για μένα ένας αστάθμητος παράγοντας, όπως φαντάζομαι ότι είναι γενικά και για πολλούς δημιουργούς. Όταν μου ανατίθεται η σύνθεση για ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ συνήθως περνάω ένα χρονικό διάστημα που επεξεργάζομαι το θέμα, χωρίς να σκέφτομαι μουσικά. Στην ουσία εμβαθύνω, αφήνοντας το ίδιο το θέμα να με εμπνεύσει. Πέρα από τη στενή επαφή με το έργο, μπορεί να δω π.χ. ταινίες ή να επισκεφτώ κάποιο μέρος που θα κρίνω ότι θα μου δώσει χρήσιμα ερεθίσματα. Παράλληλα, οργανώνω σιγά-σιγά τους αισθητικούς περιορισμούς, το ενορχηστρωτικό πλαίσιο και τις ανάγκες του έργου στο μυαλό μου και στην τομή των δύο αυτών διεργασιών γεννιέται η κεντρική ιδέα που μετέπειτα υλοποιείται και εξελίσσεται. Οι περιπτώσεις όπου η έμπνευση είναι και η αφορμή για να συνθέσω κάτι, χωρίς να μου έχει ανατεθεί, συνήθως έχουν να κάνουν με κάποιο γεγονός μεγάλης συναισθηματικής έντασης.

Η χρήση της τεχνολογίας για ηλεκτρονική σύνθεση των οργάνων και των φωνητικών σίγουρα εξοικονομεί χρήματα και χρόνο στους μουσικούς. Συμφωνείτε;

Γ.Α. Ναι.

Πώς πίστευετε ότι η μουσική του φανταστικού θα μπορούσε να ανθίσει και να γίνει περισσότερο γνωστή στη χώρα μας;

Γ.Α. Νομίζω ότι ακολουθεί την πορεία του ίδιου του χώρου του φανταστικού. Όσο περισσότερο δημοφιλής γίνεται η τέχνη του φανταστικού, τόσο περισσότερο θα αναπτύσσεται και η μουσική που σχετίζεται με αυτήν.

Υπάρχουν χώροι και ομάδες όπου κάποιος θα μπορούσε να παίξει/διδαχθεί επική μουσική;
Γ.Α. Πιο πολύ σε ένα symphonic ή epic metal συγκρότημα. Από οργανικά ή ορχηστρικά σύνολα, ελάχιστα έχουν πέσει στην αντίληψή μου, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Μπορεί να είναι και θέμα δικής μου ενημέρωσης, αλλά το θεωρώ και κάτι αρκετά εξεζητημένο ακόμη. Η Fantasy Choir είναι ένα παράδειγμα ομάδας που κάποιος μπορεί να τραγουδήσει επική μουσική χωρίς να είναι απαραίτητα επαγγελματίας τραγουδιστής. Όσον αφορά τη διδασκαλία, πέρα των θεωρητικών σπουδών μουσικής, που θεωρώ πολύ σημαντικές γι’ αυτό το είδος, θα μπορούσε κάποιος να διδαχθεί απευθείας από έναν συνθέτη αυτού του είδους ή κάποιον καθηγητή μουσικής που έχει επαφή με αυτό. Υπάρχουν πάντα και τα online μαθήματα ή masterclasses  ανά τον κόσμο, όπου μπορεί να βρει κανείς σχεδόν ό,τι θέλει.

Ποια θα λέγατε ότι είναι η διαφορά ανάμεσα στην επική/φανταστική μουσική και την κλασική μουσική;

Γ.Α. Θα έλεγα πάλι η θεματολογία και κατ’ επέκταση ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ίδια τη σύνθεση. Δύσκολα μπορεί να γίνει εκτενής ανάλυση των διαφορών αυτών στο πλαίσιο μίας τέτοιας συζήτησης. Πολύ πρόχειρα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε ένα κομμάτι fantasy είναι πολύ έντονο το στοιχείο της ατμόσφαιρας του κόσμου στον οποίο αναφέρεται, κάτι που συχνά δεν έχει εφαρμογή σε ένα κλασικό κομμάτι όταν αυτό συνδέεται με κάποιο οικείο πλαίσιο, ψυχικό, νατουραλιστικό, θρησκευτικό. Άλλη μία γενική παρατήρηση (με το ρίσκο να χαρακτηριστώ ανακριβής) είναι ότι η fantasy μουσική είναι πιο άμεση και λίγο πιο εύπεπτη, με την καλή έννοια, και αυτό φυσικά έχει να κάνει με το περιεχόμενο και τη δομή της. Ενορχηστρωτικά, τέλος, στη μουσική του φανταστικού συναντάμε περισσότερα μουσικά μέσα πέραν της κλασικής ορχήστρας (πλην εξαιρέσεων που αφορούν κυρίως τον κινηματογράφο). Synth και αυτοσχέδιοι ήχοι, ηλεκτρονικά εφέ και ηλεκτρικά όργανα είναι μερικά που μπορώ να σκεφτώ. Γενικά έχει μία τάση να επικαιροποιείται διαρκώς, σε αντίθεση με τα γνωστά ιστορικά μουσικά ρεύματα. Εδώ και αν υπάρχει το ρίσκο να χαρακτηριστώ ανακριβής...

Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι -ή συνθέτης- επικής μουσικής και γιατί;

Γ.Α. Το soundtrack του Beowulf από τον Alan Silvestri. Το αγάπησα όπως καμία άλλη fantasy μουσική. Θα αναφέρω και το Time Stands Still των Blind Guardian. Συνδυασμός επικής μονομαχίας με κορυφαία σύνθεση.

Θα λέγατε πως η παράλληλη ενασχόλησή σας με την υποκριτική και τη σκηνοθεσία σάς βοηθούν όσον αφορά τη μουσική σύνθεση;

Γ.Α. Θα έλεγα πως ναι. Το θέατρο με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στο βίωμα ποικίλων συναισθημάτων και καταστάσεων. Η εσωτερική αναμόχλευση που συμβαίνει όταν ασχολούμαι με έναν ρόλο ή ένα κείμενο βοηθάει να βγουν πράγματα στην επιφάνεια που αποτελούν μεγάλη πηγή έμπνευσης για μουσική δημιουργία. Επίσης, έχει συμβάλλει πολύ στην αντίληψη και την εμβάθυνση, όταν χρειάζεται να επενδύσω μουσικά μία ιστορία, στη σύνθεση λάιτμοτιφ χαρακτήρων και μουσικών που συνοδεύουν τις υποκειμενικές τους αφηγήσεις.

Πείτε μας δυο λόγια για την επιτυχημένη σας συνεργασία με την αγαπημένη Fantasy Choir!

Γ.Α. Συμμετέχω στη χορωδία σαν μπάσος από την εποχή της ίδρυσής της περίπου και ενίοτε αναλαμβάνω την εναρμόνιση των φωνών σε κομμάτια του ρεπερτορίου της, όπως και θεατρικό παιχνίδι όταν έχει προκύψει σαν έξτρα ανάγκη. Πλέον με τους βασικούς συντελεστές είμαστε παρέα, συνδιαμορφώνουμε απόψεις για τα θέματα της χορωδίας και οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ μας είναι άψογη.

Κλείστε με μία ευχή για το Will o’ Wisps.

Γ.Α. Σας εύχομαι καλή εξέλιξη και να αποκτάτε ολοένα και περισσότερους οπαδούς κάθε καλοκαίρι που γίνεται το φεστιβάλ.

Περισσότερο υλικό της δουλειάς του Γιάννη Ανδρουλακάκη μπορείτε να ακούσετε στους παρακάτω συνδέσμους:

https://www.youtube.com/channel/UCJhIPfA6U_MlGJMy-spkE2g
https://soundcloud.com/annisndroulakakis